تو یادت نیست ...
ولی مَن خوب به یاد دارم
برای داشتنت ،
دلی را به دریا زدم
که از آب میترسید ...
:))
گاهی اوقات مثل ابتهاج بهش بگید:
در این پریشانی روزگار
مبادا فراموش کنی دوستت دارم ...
چقد مولانای جان قشنگ میگه که دلبر مرهم درده :
نیست مرا جز تو دوا
ای تو دوای دل من
به قول صائب تبریزی:
«آرامش است؛عاقبت اضطراب ها..»
خلاصه که اینقدر غصه نخورید بالاخره خوب میشه، قشنگ میشه، میرسیم، میبینیم، میخندیم:)