🍀اَللّـهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ ، وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفیعِ اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🍀 #آداب_رسوم_کرسی_درروستاها از وسطهای پائیز  کرسی را دایر می کردند ، اگر لحاف《 کرسو یُرقانو》  نیاز به تعمیر داشت ، آنرا قبل از  اینکه فصل سرما برسد تعمیر می کردند ، البته  اگر  جائی از آن پاره شده بود  آن قسمت را می دوختند و وَصله می زدند ، و اگر  خیلی داغون شده بود و  رُویه اش پوسیده بود آنرا را  اصطلاحاً 《 مِتیل》 می کردند . یعنی یک پارچه و  رُویهء تازه  به دورتادور آن می گرفتند . مرحوم شهریار  در شعر معروفش می گوید : <<  خان یورقانی ، کند ایچره مَثَلدیر  متیل اولماز /. >> . پس به وصله زدن لحاف کرسی ، متیل می گفتند روی لحاف  یک جاجیم  هم می انداختند .  و روی جاجیم  زنان خوش سلیقه یک فرش زرع نیم  و یا پِش چَرک و یا یک خَرَکِ  خوش نقش  می انداختند . و یا اینکه روی جاجیم 《 #جِجیم》یک ملحفهء چهار گوش  رنگی  می انداختند . به  چهار طرفِ کرسی ( کِشَه)  تُشَک ،  بعضاً  یک پوست دبّاغی شدهء سفید رنگ پهن می کردند به طرفِ پائین کرسی《 #آشّاقو کِشَیَه 》معمولاً  تُشک نمی انداختند ! یک پلاس و یا گلیمی بعلت اینکه در مقابل تشت آتش مقاوم باشد دولا نموده می انداختند  #بزرگ خانه و مردِ خانه در طرفِ بالای کرسی 《 دِیب کِشَه دَه》می نشست در موقع خواب خانواده های کم جمعیت مشکل نداشتند  ،براحتی در چهار طرفِ کرسی  می خوابیدند، اما خانواده های پرجمعیت موقع خواب  دچار مشکل وبعضاً  با هم  بگو مگو می کردند و کم سن و سالها را دو سه نفری در یک  طرفِ کرسی  جا می دادند تا بزرگتر بتوانند براحتی بخوابند مصیبت و سختی اول صبح موقع روشن کردن اجاق آتش بود که  بچه ها  تا آماده شدن کرسی بی تابی می کردند. @channelsangak