#اشعاردر وصف خاطرات گذشته یاد آن ایام , که خرمن داشتیم خوشه گندم , به دامن داشتیم ِ وه چه زیبا بود , خرمنکوب ما بوی کاه و سنبل و , نان داشتیم تا یه می چیدیم به خرمن تا به اوج سربلند بودیم همچون سرو و برج دست در دست هم و دل پیش هم می خروشیدیم به دریا مثل موج گاو و خرمنکوب و خرمنگاه بود بوی عشق با عاطفه همراه بود مردمانی پاک از مکر زمان مالک دج ها و گندم، کاه بود یک طرف درویش می خواند از علی یک طرف سادات می خواند ازولی شاد بودند مردمان اطراف هم ذکر یزدان بود و ایمان منجلی والد وفرزندم شاداز لطف حق مهربانی می فشاندند و عرق ار سحرگاه فلق تا بر شفق کس نمی رنجید و بودند مستحق گر نسیمی می فرستادش خدا گندم از کاهش شود آنگاه جدا می رسیدند، آرزو شان گو ئیا گل به دامن می فشاندند با صبا #تایه =انباشت کلش گندم های چیده شده #دج =انباشت دانه گندم جدا شده از کلش #ارسالی_امیرحسینی @channelsangak