معین بگوشیم

به نظرم یکی از مهمترین درسایی که این کتاب داد این بود : مهم نیست ظاهرمون چطور باشه، زندگیمون چطوریه ، زشتیم ، قشنگیم یا هرچی؛ مهم اینه هممون آدمیم و نباید هیچی رو از روی ظاهر قضاوت کنیم.

این کتاب از قبل شروع مدرسه ها دستمه و فکر میکنم دو یا سه هفته‌ی پیش خوندنشو شروع کردم و با اینکه کلا ۵۰۰ و خورده‌ای صفحه‌س تمومش نکردم

کلبه‌ی عمو تام هم که قشنگ دستمه و فقط تونستم تا وسطش پیش برم. چون داستانش خیلی کند پیش میره همه چیز رو با جزئیات فراوان توضیح داده طوری که حتی رنگ کاشی داخل خونه هم گفته و ممکنه خوب باشه ولی من واقعا حوصلشو ندارم و هیچ کمکی به تصور بهتر نمیکنه بهم. چون هرطور بخوام تصور میکنم . فونت کتابش خیلی ریزه و برای خوندن هر صفحه قشنگ باید دو یا سه برابر زمان خوندن یه صحنه‌ی عادی رو زمان گذاشت. گذاشتمش بمونه تا شاید یه روزی حوصلم گرفت ادامه‌ش دادم . به جز اون کتاب هابیت و دریا پشت ایستگاه قطار هم که مال کسیه بازم از قبل مهره دستمه و هنوز نخوندم( خوبیش اینه برای دختر خالمه براش فرق نداره کی بهش پس بدم چون از داخل کارتن در آورد ) دوتا از کتابای خودم که تازه خریدم و مجموعه جلدای هری پاتر که دارم دوباره میخونمشون و هنوز شروع نکردم به خوندن زندانی ازکابان.

کسی هست از افتابگردان خوشش بیاد؟ 🌻✨

چه قشنگ

فکر میکنم گل خریدن یه کار خیلی قشنگه. مخصوصا وقتی بگی برای خونه میخوام بخرم بعد بگی میشه نگهش داری و وقتی میخوای پس بدی به صاحبش بگه برای خودته( اشاره به شخص خاصی ندارم اصلااا)

۳۶۵ روز بدون تو🥺💔 روز پنجاه و هفتم

واقعا حق بود

واقعا زندگی درس و مدرسه و گوشی نیست. و زندگی هم یه روند عادی و تکراری نیست. این ماییم که برای خودمون تکراریش می‌کنیم و درست از زمان و زندگیمون استفاده نمی‌کنیم

-