#نجوا_با_امام_عصر_علیه_السلام با چه زبانی خدا را شکر کنیم که داغ ماه عزای سیدالشهدا علیه السلام را بر دلمان نگذاشت و آنقدر به ما عمر داد که یکبار دیگر هلال ما محرم و پرچم سیاه عزای سیدالشهدا علیه السلام را ببینیم... یا صاحب العزا... نمیدانیم بر کدامین فرش قدم میگذاری و کدام مجلس را به قدوم مبارک خود منور می کنی ولی خوب میدانیم که به همه عزاداران جد غریبت عنایت داری... کی میرسد آن محرمی که همراه شما سیاهی بکوبیم تو برایمان اقامه عزا کنی و روضه بخوانی و آنچه را که هزاران سال است دیده ای و صبح و شام خون گریه کرده ای برای ما هم بگویی... ای غریب بیابانگرد فاطمه... فدای قلب مهربان و محزون تو... به راستی چه کرده این غم با دل تو که خود فرمودی حسین جان آنقدر غصه میخورم تا جان بدهم. فدای افسوس های از عمق جان تو برای غیبتت در کربلا.. آنجا که گرگان خونخوار در گوشه ای از میدان جد مظلومت را غریب یافتند و با بغض علی چه ها که نکردند... ما نیز در این شب اول از شما برای عزاداری جد غریبت کسب اجازه میکنیم..پشت سر شما راه میفتیم و تا نفس داریم بر این اعظم مصیبات ضجه میزنیم تا مادرت فاطمه سلام الله علیها را به گریه هایمان یاری کنیم... به شما تاسی میکنیم و ما هم میگوییم"یا لیتنا کنا معکم فافوز فوزل عظیما..." ولی آقا جان روزگار از یادمان برد که در این دوران مصداق حقیقی اجابت دعای یاری ابا عبدالله علیه السلام یاری خود شماست.. یادمان رفته که غریب الغربا خود فرمود: ازمهدی ما بیشتر بگویید و بنویسید که غریب است غریب است غریب... یادمان رفته که فرمودی اگر دوستان ما در عزای جدم برای فرج من دعا کنند دعایشان میکنم... یادمان رفته که فرمودی خدا را به حق عمه ام زینب قسم دهید که فرج مرا برساند.. یادمان رفته که به هر بهانه پیام دادی که من غریبم برای فرج من بسیار دعا کنید... اصلا مگر میشود داغدار غم جد غریبت بود و صاحب عزا را فراموش کرد؟ ایمان داریم که در این دستگاه کسی قدم از قدم بر نمیدارد مگر به انتخاب و رخصت مادرت صدیقه طاهره سلام الله علیها... پس به حق آن تنها یار علی(علیه السلام) با آن دست ولایتی قلبهای زنگار گرفته و غافل ما را نوازش کن و برایمان دعا کن که این اشک ها پلی شود برای رسیدن به تو تا دلمان تکانی بخورد که "این الطالب بدم المقتول بکربلا..."