👨‍👧‍👦 #پندهای_جاودانی 💠 احترام به عزاداران ایام فاطمیّه سال ۱۳۶۸ شمسی به مدت ۱۰ روز صبح ها مجلس عزای صدیقه کبری حضرت فاطمه زهرا (س) در منزل این حقیر (علیرضا مهرپرور) برگزار می شد. از روز اول تا روز ششم چند نفر هنگام صرف صبحانه می‌آمدند؛ صبحانه می خوردند و دور هم می‌نشستند ؛ هیچ توجهی هم به منبر نداشتند و بعد از صرف چایِ وسطِ منبر مجلس را ترک می کردند. بنده نه به زبان بلکه فقط در قلب و ذهن خودم گفتم:«عجب مردمی هستند! لااقل یک منبر را کامل بنشینید!» روز هفتم مجلس ما بزرگمرد علم و تقوا و فضیلت و اخلاق، حضرت آیت الله حاج سیّد احمد فقیه امامی (ره) روضه تشریف آوردند. من در خانه ایستاده بودم. آقا فرمودند:«چه گفتی که مادرم حضرت زهرا (س) برایت پیغام داده اند؟» عرض کردم:«آقا نمی دانم!» فرمودند:«اینکه چرا بعضی‌ها حداقل یک منبر را کامل نمی نشینند و توجهی ندارند؟! بی بی دو عالم به من فرمودند: به تو بگویم اگر برای ما مجلس گرفته ای به تو هیچ ربطی ندارد! تو وظیفه داری دمِ درِ مجلس به مهمان‌های ما خوش آمد بگویی.» این قضیه و رؤیای صادقه هم ارتباط عمیق حضرت آیت الله امامی (ره) را با مادر بزرگوارشان حضرت زهراء (س) می‌رسانَد و هم تنبیه و درسی برای من و بانیان مجالس است که حتی در ذهن خود به مستعمین و شرکت کنندگان در محافل مذهبی به چشم کم نگاه نکنند و آنان را بزرگ بشمارند ؛ زیرا اینان همه مهمان‌های ائمه معصومین (ع) هستند. خداوند همه ما را به وظائف خود آشنا گرداند. 🔹هر کس که حسینی است حقیرش مشمار در رتبه کبیر است صغیرش مشمار 🔹عنوان گداییِ درش آقایی است آقاست گدای او فقیرش مشمار (مؤید خراسانی) 📚خاطراتی آموزنده و ماندگار - علی رضا مهرپرور - صفحه (با مقداری ویرایش) ┈••┈•••°🦋°🌹°🦋°•••┈••┈ 🌺يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ 🖋ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید؛ و هیچ یک از شما دیگری را غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید؛ تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است! 📖 سوره حجرات آیه ۱۲ 🌸قال علی بن موسی الرضا علیه السلام: منْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيي فيهِ أمْرُنا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ. 🖋امام رضا علیه السلام فرمودند: هر که در مجلسی بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده می شود، قلبش در روزی که قلب ها می میرند، نمی میرد. 📚بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۸ 🔗https://noo.rs/o6XcZ 🌻مشاوره مذهبی مجتمع آموزشی رفاه🌻 @tasnimehagh

👨‍👧‍👦 #پندهای_جاودانی 💠 آرامش در سوگ قتیبه می گوید: خدمت حضرت صادق علیه السلام رسیدم تا از فرزند بیمارش عیادت کنم. امام را دَرِ منزل دیدم که به شدّت محزون است. احوال فرزندش را پرسیدم. فرمود: «والله! در همان حال بیماری است.». بعد از ساعتی، داخل منزل شد و طولی نکشید که برگشت. چهره اش افروخته و حزنش برطرف شده بود. تصوّر کردیم فرزندش بهبود یافته است. از احوال کودک جویا شدیم. فرمود: «از دنیا رفت.». عرض کردم: «در زمانی که فرزندتان زنده بود، محزون بودید، ولی اکنون که از دنیا رفته، حزن شما برطرف شده است! چگونه است؟». فرمود: «سیره ما اهل بیت، چنین است که قبل از وقوع مصیبت، محزون هستیم، ولی بعد از وقوع آن مصیبت، به امر خدا راضی و تسلیم می شویم.». علاء بن کامل می گوید: خدمت حضرت صادق علیه السلام بودم. ناگهان صدای گریه از داخل خانه برخاست. امام صادق علیه السلام با شنیدن صدای شیون، به پاخاست و فرمود: «إنّا للّه و إنّا إلیه راجعون.». آن گاه نشست و به صحبت خود ادامه داد تا فراغت یافت. سپس فرمود: «ما به عافیت خودمان و فرزندان و اموالمان علاقه داریم، ولی هنگامی که قضای الهی وارد شد، سزاوار نیست آن چه را خدا نخواسته، دوست بداریم.».[۱] ۱- بحارالأنوار، ج ۴۷، ص ۴۹ 📚 کتاب الگوهای فضیلت آیت الله ابراهیم امینی 🔗وبگاه حوزه https://noo.rs/frBXc ┈••┈•••°🦋°🌹°🦋°•••┈••┈ 🌺 كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ 🖋بالاخره، هر کسی طعم مرگ را می‌چشد. با اتفاق‌های بد و خوب امتحانتان می‌کنیم و آخرِ کار هم فقط به‌ سوی ما برِتان می‌گردانند. ترجمه: علی ملکی 📖 سوره انبیاء آیه ۳۵ 🔗تفسیر: yun.ir/sg9sg5 🌸الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ وقد سُئلَ : بأيِّ شيءٍ يَعلَمُ المؤمنُ بأنّهُ مؤمنٌ ؟ ـ : بالتَّسْليمِ للّه ِ ، والرِّضا فيما وَردَ علَيهِ مِن سُرورٍ أو سُخْطٍ . 🖋امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه: مؤمن بودن مؤمن با چه چيز شناخته مى شود؟ ـ فرمود : با تسليم در برابر خدا و خشنود بودن به هر غم و شادى كه به او مى رسد. 📚بحار الأنوار : ۷۲ / ۳۳۶ / ۲۴ - منتخب میزان الحکمة ، باب ۱۹۴ ✾•🌿🌺🌿•✾ http://eitaa.com/chashman_montazer1379 ✾•🌿🌺🌿•✾

👨‍👧‍👦 #پندهای_جاودانی 💠 راهب حیله گر یک سال در سامرّاء قحطی سختی پیش آمد. «معتمد»، خلیفه وقت، فرمان داد مردم به نماز استسقاء (طلب باران) بروند. مردم سه روز پی درپی برای نماز به مصلاّ رفتند و دست به دعا برداشتند، ولی باران نیامد. روز چهارم «جاثِلیق»، بزرگ اسقفان مسیحی، همراه مسیحیان و راهبان به صحرا رفت. یکی از راهبان هر وقت دست خود را به سوی آسمان بلند می‌کرد بارانی درشت فرو می‌بارید. روز بعد نیز جاثلیق همان کار را کرد وآن قدر باران آمد که دیگر مردم تقاضای باران نداشتند و همین امر موجب شگفت مردم و نیز شک و تردید و تمایل به مسیحیت در میان بسیاری از مسلمانان شد. این وضع بر خلیفه ناگوار آمد و ناگزیر امام را که زندانی بود، به دربار خواست و گفت: امت جدت را دریاب که گمراه شدند! امام فرمود: از جاثلیق و راهبان بخواه که فردا سه شنبه به صحرا بروند. خلیفه گفت: مردم دیگر باران نمی خواهند، چون به قدر کافی باران آمده است، بنابراین به صحرا رفتن چه فایده ای دارد؟ امام فرمود: برای آن که ان شاءالله تعالی شک و شبهه را برطرف سازم. خلیفه فرمان داد پیشوای مسیحیان همراه راهبان سه شنبه به صحرا رفتند. امام عسکری (علیه السلام) نیز در میان جمعیت عظیمی از مردم به صحرا آمد. آن گاه مسیحیان و راهبان برای طلب باران دست به سوی آسمان برداشتند. آسمان ابری شد و باران آمد. امام فرمان داد دست راهب معینی را بگیرند و آن چه در میان انگشتان اوست، بیرون آورند. در میان انگشتان او استخوان سیاه فامی از استخوان‌های آدمی یافتند. امام استخوان را گرفت، در پارچه ای پیچید و به راهب فرمود: اینک طلب باران کن! راهب این بار نیز دست به آسمان برداشت، اما به عکس ابر کنار رفت و خورشید نمایان شد! مردم شگفت زده شدند. خلیفه از امام پرسید: این استخوان چیست؟ امام فرمود: این استخوان پیامبری از پیامبران الهی است که از قبور برخی پیامبران برداشته اند و استخوان هیچ پیامبری ظاهر نمی گردد جز آن که باران نازل می‌شود. خلیفه امام را تحسین کرد. استخوان را آزمودند، دیدند همان طور است که امام می‌فرماید. این حادثه باعث شد که امام از زندان آزاد شود و احترام او در افکار عمومی بالا رود. در این هنگام امام از فرصت استفاده کرده و آزادی یاران خود را که با آن حضرت در زندان بودند، از خلیفه خواست و او نیز خواسته حضرت را به جا آورد. [۱] … ۱- شبلنجی، نور الأبصار، ص۱۶۷. و نیز ر. ک: ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ج ۴، ص ۴۲۵; علی بن عیسی اربلی، کشف الغمّة، ج ۳، ص ۲۱۹; ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة، ص۲۰۷; ابن صبّاغ المالکی، الفصول المهمة، ص ۳۰۴ ۳۰۵. 📚 سیره پیشوایان ، مهدی پیشوایی ، صفحه ۶۵۱ ┈••┈•••°🦋°🌹°🦋°•••┈••┈ 🌺وَدَّتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ 🖋گروهى از اهل كتاب آرزو مى‌كنند كاش شما را گمراه مى‌كردند، در صورتى كه جز خودشان [كسى‌] را گمراه نمى‌كنند و نمى‌فهمند. 📖 سوره آل عمران آیه ۶۹ 🔗تفسیر: yun.ir/x5lib5 🌸امام عسكرى عليه السلام : جُعِلَتِ الخَبائِثُ في بَيتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ الكِذبَ ؛ 🖋امام عسكرى عليه السلام :همه پليدى ها را در خانه اى نهادند و كليد آن دروغ است . 📚 ميزان الحكمه ، حدیث شماره ۱۷۴۱٠ ✾•🌿🌺🌿•✾ http://eitaa.com/chashman_montazer1379 ✾•🌿🌺🌿•✾