هنگامی که حضرت صاحب الزمان علیه السلام به دنیا آمد، بر دو زانوی خویش نشست، انگشت اشاره را به سوی آسمان بلند کرد، عطسه‌ای فرمود و چنین فرمود: « الحمد لله الرب العالمین و صلی الله علی محمد و آله زعمت الظلمة ان حجة الله داحضة و لو اذن لنافی الکلام لزال الشک»؛ حمد و سپاس مخصوص پروردگار جهانیان است و درود خدا بر محمد و آل محمد. ظالمان پنداشتند که حجت خدا از میان می رود. اگر به ما اجازه سخن می دادند، بی تردید، شک از میان می رفت. کمال الدین و تمام النعمه ج۲ ص۴۳۰ #سخن_دوست #حدیث_مهدویت @chashmbe_rah