مکتبی‌ها با سکولارها نه وحدت دارند و نه وفاق و نه رفاقت...

وفاق نام تجاری نفاق است...

نقشه‌ی راه آن چه وفاق خوانده می‌شود چه است؟ آن چه اصول‌گرا و آن چه اصلاح‌طلب خوانده می‌شوند بر سر قدرت با هم ببندند و شریعت‌مدارها و شریعت را از مدار کار خارج کنند و در حاشیه بگزارند...

اصول‌گرایی چه گونه سویه‌یی از اردوگاه ابطال‌طلبی شد؟ با طی هم‌آن مسیری که اصلاح‌طلب‌ها دهه‌ها پیش رفته بودند: خارج کردن شریعت از اصالت و کنش در چهارچوب اصالت قدرت...

اصول‌گرایی اکنون کمابیش سویه‌ی شریعت‌گریز اردوگاه ابطال‌طلبی ایرانی است؛ روی هم‌این مسیر اگر ادامه بدهد به وقتش به شریعت‌ستیزی سویه‌‌ی اصلاح‌طلب هم خواهد رسید...

درستش آن است که بگوییم اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی مدت‌ها است که در ابطال‌طلبی تمام شده‌اند. آن چه اکنون پیش روی ما است، ابطال‌طلبی شرمنده و ابطال‌طلبی درنده است که دوشادوش هم برابر اسلام‌طلب‌ها صف کشیده‌اند...

شریعت‌مدارها در کمین عرفی‌سازهایند تا در سکولار کردن تنها حکومت الاهی عالم موفقیت نیابند...

اصول‌گرایی اکنون کمابیش اصلاح‌طلبی یواشکی است...

شیعه از شهادت حضرت محمد اگر کوتاه بیاید می‌روند به انکار شهادت حضرت فاطمه؛ شیعه از شهادت حضرت فاطمه اگر کوتاه بیاید می‌روند به انکار شهادت حضرت حسین. از خط شهادت امامان شیعه کوتاه نباید آمد...

مقاومت از دوقطبی واقعی در می‌آید: حق|باطل، رشد|غی، خیر|شر.‌ بی دوقطبی ساختن نمی‌توان مقاومت کرد یا انقلاب کرد‌‌...

قرآن کتاب دوقطبی‌ها است؛ دوقطبی‌های واقعی. آن چه وحی ما را از آن نهی می‌کند گرفتار شدن با دوقطبی‌های موهومی است...

فرمود: کثرة الوفاق نفاق؛ وفاق زیاده نفاق است...