♦️ آنهايى كه مرده ‏ها را انتخاب كرده ‏اند، حتى هنگامى كه نفس مى ‏كشند، مرده ‏اند. ♦️ و آدم‏هايى كه زنده ‏ها را انتخاب كرده ‏اند، حتّى با مرگشان زنده ‏اند؛ كه انسان، در انتخابش زنده است. ♦️ حيات انسانى ما وابسته به انتخاب ماست؛ گرچه ما رشد و نمو سلول‏ها را داشته باشيم و از احساس و عاطفه و غريزه برخوردار باشيم اما اين حيات انسانى ما نيست. ♦️ اين زندگى و جانى است كه هر بزغاله ‏اى دارد و هر سگى بارش را به دوش مى ‏كشد. ♦️ اين جانى نيست كه ارزش داشته باشد. جان و حيات انسان در انتخاب اوست. آنهايى كه مرده ‏ها را انتخاب كرده‏ اند، مرده ‏اند هر چند نفس بكشند. 📗📙 حقیقت حج، ص 120 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔶 انسان در انتخابش زنده است و با انتخابش ادامه مى‏ يابد. 🔶 آن‏ها كه مرده‏ ها را انتخاب كرده ‏اند، حتى در هنگام نفس‏ كشيدنشان مرده‏ اند و آن‏ها كه زنده را خوسته ‏اند و «حَىّ» را دنبال كرده‏ اند، حتى در مرگشان زنده ‏اند؛ چون مرگ سلول‏ها و مرگ غريزه‏ ها، مرگ نباتى و مرگ حيوانى است. 🔶 زندگى انسان در ارزيابى و سنجش و انتخاب او خلاصه مى‏ شود. در نتيجه آن‏ها كه حق را انتخاب كرده ‏اند و «حَىّ قَيُّوم» را خواسته ‏اند، حتى با مرگ ادامه دادند. 🔶 و همين است كه نبايد خيال كنى آن‏ها كه در راه حق و براى حق رفته ‏اند، مرده‏ اند، كه آن‏ها زنده هستند و رشد مى ‏كنند و رزق مى‏ گيرند. «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا فى‏ سَبيلِ اللَّهِ أمْواتاً بَلْ احْياءٌ عِنْدَ رَبِهِّمْ يُرْزَقُون‏». 📗📙 مسئولیت و سازندگی، ص 168 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ انسان با انتخابش زنده است. ♦️ كسى كه كمترها را انتخاب كرده و يا خويشتن را انتخاب كرده و يا انتخاب نكرده است، شخصيتش در همان سطحى است كه انتخاب كرده است. ♦️ انتخاب نكردن هم خود نوعى انتخاب است. ♦️ كسانى كه يافته‏ اند شخصيت انسان در انتخاب اوست و انسان هم ناچار از انتخاب است، ناچار بزرگ‏ترها را انتخاب مى‏ كنند و حق را مى‏ طلبند و با اين انتخاب شخصيت خود را نشان مى ‏دهند. ♦️ شخصيت انسان هنگامى مى ‏شكند كه انتخاب نداشته باشد؛ به او تحميل و تزريق و تهديد كرده باشند. 📚 مسئولیت و سازندگی، ص 243 🆔👉 @cheshmeyejarie

✅ انتخاب با هدف تفاوت دارد. گاهى انسان كارى را انتخاب مى ‏كند و هدفش چيز ديگر است. ✅ اميركبير، هنگامى كه در فين كاشان به مرگ مجبور مى‏ شود، آن نوع مرگ (رگ زدن) را انتخاب مى‏ كند. ✅ اين گونه مردن، انتخاب اوست، در حالى كه هدفش نيست. هدفش زندگى است و آرزويش در دارالفنون ... ✅ همين طور اثر با هدف تفاوت دارد. كسى كه در راه اطاعت گام بر مى‏ دارد، به كرامت‏ها و قدرت‏هايى مى ‏رسد، در حالى كه خودش آن را نمى‏ خواهد و در حالى كه هدفش جز قرب حق نبوده است. ✅ من هنگامى كه چراغ را روشن مى‏ كنم تا راه را بيابم، ناچار در كنار روشنايى حرارت هم به دست مى ‏آيد، در حالى كه هدف، يافتن راه است، نه گرماى چراغ. 📕📕 عاشورا، ص 56 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 اگر انسان بخواهد بر اساس انتخاب، عمل كند نه بر اساس عادت و تلقين و تحميل. 💟 اين انتخاب، احتياج به سنجش دارد و اين سنجش، احتياج به شناخت. 📚📕 حرکت، ص 69 🆔👉 @cheshmeyejarie

✅ دوستى سؤال مى‏ كرد كه چرا ما احساس و حالى را در خود و اعمال خود نمى‏ بينيم⁉️ ✅ به او گفتم: اگر تو در بيابان، ناگهان با شير بزرگى مواجه شوى و يا صداى آن را بشنوى، در اين شرايط، با اينكه خسته و بى‏ حال هستى، حال پيدا مى‏ كنى. مى‏ ترسى و فرار مى‏ كنى، حال ترس دارى. حال خوف و فرار دارى ✅ ولى اگر همين شير را در باغ وحش ببينى، باز هم حال پيدا مى‏ كنى، ولى حالِ كمترى است. ممكن است بترسى، اما اين ترس خيلى كمتر است؛ چون حجاب وجود دارد. ✅ پس اگر مى ‏خواهى حالى بدست آورى، دو چيز را بايد مراعات كنى: هم بايد قرب را بدست آورى و هم بايد حجاب‏ها را بردارى، كه كسى كه طالب حال است، آن را مفت نمى‏ دهند. 📚 اخبات، ص 113 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 دوستى مى‏ ناليد كه من با اين همه برهان و استدلال به يقين و اطمينان‏ نرسيده‏ ام و نمى ‏دانم از كجا بايد به يقين رسيد 🔷 گفتم تو با احتمال شروع كن و شكر كن و آنچه را كه يافته ‏اى به كار بگير تا آنچه را كه ندارى به تو بدهند كه «مَنْ عَمِلَ بِما عَلِمَ، وَفَّقهُ اللَّهُ عِلْمَ ما لَمْ يَكُنْ يَعْلَمْ». 🔷 هر كس به دانش خود و معرفت خود عمل كند، خداوند او را توفيق مى ‏دهد و آنچه نمى‏ داند و نمى‏ توانست بداند، به او مى ‏سپارد. 🔷 يقين مزد شاكران است، مزد آنهايى است كه به تذكرات حق و هدايت‏هاى او، توجه داشته ‏اند و عمل كرده ‏اند كه:«مَنْ اظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ اعْرَضَ عَنْها إنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُون». 🔷 چه كسى ستمكارتر است از كسى كه به نشان‏هاى پروردگارش يادآورى شد و با تمام هدايت‏ها و فرصت‏ها، «ثُمَّ اعْرَضَ»؛ اعراض كرد ما از كسانى كه مجرم هستند و اعراض كرده ‏اند انتقام مى‏گيريم و آنها را به ختم و طبع و وقر و خزى و وهن، مبتلا مى‏سازيم، تا آنجا كه از ادراكات حسى و قلب و گوش و چشم خود هم محروم مى ‏گردند. 🔷 كسانى كه كفر مى ‏ورزند و به هدايت‏ها روى نمى ‏آورند و شكر يادآورى ‏ها و هدايت‏ها را نمى‏ كنند، محروم مى‏ شوند و گرفتار مى ‏گردند. 📕 قیام ص ۱۶۳ 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ گفتم اين هدايت‏ها، مستمر و مداوم براى همه مى ‏آيد، مى‏ بينم كه به من تذكر مى‏ دهند كه به فلان كمك كن، از فلان بگذر، فلانى را درياب، مى ‏فهمم كه تو گرسنه ‏اى و من امكان دارم، تو گرفتارى و من توانايى دارم، مى‏فهمم و به من‏ تذكر مى‏ دهند و برايم جا مى‏ اندازند و به من فرصت مى‏ دهند، ولى اعراض مى‏ كنم. ♦️ گفتم ما آنچه لازم داشته ‏ايم، همراه داريم و خيال مى ‏كنيم كه اطمينان لازم است در حالى كه حتّى همراه يقين مى‏ توانيم اعراض و جحود داشته باشيم. ♦️ و مثل شيطان صداى خدا را بشنويم و ملكوت او را ببينيم و اشياء را همانطور كه هست درك كنيم و به حقيقت معرفت برسيم و با اين حال، كافر شويم و با اين عرفان و شهود، رجيم و مطرود گرديم. ♦️ گفتم ما آنچه را كه لازم داشته ‏ايم. همراه داريم واگر احساس كمبود مى ‏كنى، اين كمبود، اطمينان و يقين نيست، اين احساسى كه تو دارى و اين كمبودى كه حس مى ‏كنى، مربوط به قرب و رفع حجاب است. ♦️ گفتم من اطمينان دارم و يقين دارم كه شير هست و درنده هست، ولى احساسى ندارم چون دورم و اگر نزديك هم بشوم و شير را در قفس ببينم باز اين احساس را ندارم كه حجاب در كار است. ♦️ پس مشكل با مسأله اطمينان و يقين حل نمى ‏شود كه شكر مى‏ خواهد و اطاعت مى ‏خواهد، تا قرب حاصل شود و به تدريج حجابها و مانعها برطرف گردد. ♦️ و انس و احساس و آشنايى، دل را سرشار نمايد، ويقين و مراتب و درجات آن، دل را بگيرد. و به فضيلت يقين دست بيابى. 🆔👉 @cheshmeyejarie

ضرورت حرکت 🆔👉 @cheshmeyejarie

🎥 در داد و ستد نعمت ها چی در ما حاصل میشه⁉️ 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 آنجا كه كارها در نظر خدا برابر هستند و از نظر اهميت مساوى هستند، آنجا معيار صعوبت و مخالفت با هوس، در ميان است، كه:«أفْضَلُ الأعْمالِ أحْمَزُها». 🔷 امام در نهج ‏البلاغه آنجا كه خصلت‏هاى برادرش را مى ‏شمارد تا آن‏ها كه مى ‏خواهند به مقام برادرى او برسند، عذرى نداشته باشند، در آخر توضيح مى ‏دهد كه: «كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى فَيُخَالِفُهُ». 🔷 آنجا كه دو كار ناگهانى و بالبداهه با او روبرو مى ‏شدند و او را مبهوت مى‏ كردند او مسلط بود نگاه مى‏ كرد كه كدام به هوا نزديك‏تر است پس با آن مخالفت مى ‏كرد. و آن را كنار مى ‏زد. 🔷 و اين ميزان هم حساب شده است؛ چون كارى كه بر تو فشار بيشترى مى‏ آورد، به تو قدرت بيشترى خواهد داد و تو را به معراج بالاترى خواهد رساند. 📕📙 انتظار، ص 124 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔷 آن‏ها كه نفس خويش را مراقب بوده‏ اند و زير نظر داشته ‏اند و كنترل كرده ‏اند، بازى‏ هاى او را خوب مى ‏شناسند و نمايش ‏هاى او را خوب‏ مى‏ فهمند 🔷 و اين است كه فريب نمى‏ خورند و اسير اعمال نيستند و در محاسبه، به اعمال خود توجهى ندارند، بلكه در انگيزه‏ ى اعمال دقت مى‏ كنند 🔷 كه گفته ‏اند: « حَاسِبُوا أنْفُسَكُمْ » و نگفته‏ اند «حَاسِبُوا أعمَالَكُم». اين مهم نيست كه در امروز چه كارهايى كرده ‏ام، مهم اين است كه اين كارها را براى چه انجام داده‏ ام و از چه عاملى كمك گرفته‏ ام و از چه نفسى به اين عمل رسيده ‏ام. 📚 فقر و انفاق، ص 60 🆔👉 @cheshmeyejarie