💠 تو از هر كس توقع ندارى كه مثل تو عمل كند و مثل تو موضع بگيرد. و اختلاف در عمل را دليل مخالفت‏ها حساب نمى ‏كنى و علامت دشمنى نمى‏ دانى. كه با توجه به وحدت جهت، اختلاف عمل خود مفيد است و رحمت است. 💠 ابوطالب حامى و دوست رسول است، اما يك بار هم پشت سر رسول به نماز نايستاد تا آنجا كه بسيارى از دوست و دشمن، او را كافر حساب كردند و مى‏ كنند. در حالى كه ابوطالب با نمازش پشت سر رسول، جبهه ‏ها را كم كرده بود و با استقلالش دشمن را به عكس‏ العمل‏هاى متفاوت وادار مى‏ كرد و در محذور مى‏ گذاشت. 💠 اين اختلاف عمل با توجه به اختلاف ضرورت‏ها و ضعف‏هاى هر كس، موضع‏ گيرى ‏هاى گوناگون را توجيه مى‏ كند كه چگونه ابوذر و سلمان و مقداد و ... با وضعيت‏هاى گوناگون به هدف خويش روى مى ‏آوردند. و وحدت جهت، به جاى وحدت در عمل نشسته بود. 💠 اين اشتباه است كه ما تمامى دوستانمان را به يك نوع موضع ‏گيرى وادار كنيم. و يك نوع برخورد را پيشنهاد كنيم؛ چون دشمن در برابر يك «جبهه» راحت مى ‏شود و كارش را مى ‏شناسد. به عكس، آنجا كه خود، اختلاف‏ها را با وحدت در جهت تجويز كنيم، او مجبور است، در جبهه‏ هاى گوناگون، عكس ‏العمل‏هاى متفاوتى را ابراز كند و متحير بماند. 💠 اين همه گروه‏هاى چپ و راست با اينكه تمامى كفر يك امت هستند، به خاطر اين است كه اگر افرادى از يك گروه سر خوردند به گروه‏هاى ديگر پيوند بخورند. و تا آخر در آن دايره بچرخند. در صورتى كه اگر يك گروه مى ‏ماندند، در صورت سرخوردگى، افراد به طرف مخالف روى مى‏ آوردند. و يا از ميدان بيرون مى ‏رفتند. 💠 تفاوت افراد در امكانات، شرايط و در ضعف‏ها و قوت‏ها، موضع‏ گيرى‏ هاى مختلف و كارهاى مختلف را پيش مى‏ آورد. و فضيلت عمل و صلاح آن به اين گونه تفسير مى ‏شود. و اختلاف روايات توجيه مى ‏يابد. كارهاى مختلفى كه محور دارند و جهت دارند. از پراكندگى و هرج و مرج مى ‏رهند. اما وحدت عمل، با تعدد جهت، به تزاحم‏ها و درگيرى ‏ها مى‏ انجامد. 📚 انتظار، ص 219 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 ملاك انتخاب رسول، نه ثروت اوست، نه قدرت او و نه ايل و تبارش. ملاك، آزادى و آگاهى اوست؛ آزادى از كشش‏ها و جاذبه ‏ها و آگاهى به راه‏ها. آزادى از اينكه خود باتلاق و بتى براى ديگران باشد و آگاهى به راه‏ها و باتلاق‏هايى كه بر سر راه ديگران است. 🔷 در يك كلام، ملاك انتخاب رسول عصمت است و عصمت؛ يعنى همان آگاهى و آزادى. نتيجه اين آگاهى و آزادى عصمت است و معصوم كسى است‏ كه اشتباهى برايش نيست و خلق را در خود نگاه نمى ‏دارد. هم پاك است و هم آگاه؛ آگاه است به تمامى راه‏ها و پاك است از تمامى كشش‏ها و جاذبه ‏ها. 🔷 عامل اين عصمت چيست؟ يكى شناخت است و ديگرى ايمان و عشق بارورى كه در او مايه گرفته است. من امروز، حتى فكر اينكه كثافتى را بخورم به خودم راه نمى‏ دهم. در اين مسأله معصوم هستم؛ چون به شناخت رسيده ‏ام، ولى شايد كوچك‏تر كه بودم كثافت‏ها را هم مى ‏ليسيدم. عصمت نتيجه چنين شناختى است و نتيجه رسيدن به عشق‏هاى بزرگ‏تر. 🔷 يكى از راه‏هاى شناسايى رسول، همين عصمت اوست. رسول مى‏ فرمايد: «فَقَدْ لَبِثْتُ فِيْكُمْ عُمُرَاً مِنْ قَبْلِهِ»؛ من مدت‏ها با شما بودم. «أَفَلا تَعْقِلُونَ»؛ آيا نمى ‏سنجيد؟ نمى‏ فهميد؟ رسول زندگى خود را براى آدم‏ها مطرح مى ‏كند تا از اين راه او را بشناسند. 🔷 دوّمين روش براى شناسايى رسول، طرح و راهى است كه او نشان داده. اين طرح براى انسانى است كه تنها با نظام توليدى جامعه در رابطه نيست، بلكه با نظام حاكم بر هستى مرتبط است و از محدوده مردمى كه با آنها زندگى مى‏ كند، فراتر است. 🔷 طرح رسول كه پس از گذشت قرن‏ها به دست ما رسيده، از هر طرحى جلوتر است. از عالى ‏ترين طرح‏هايى كه امروزه در دست داريم، عالى‏ تر است. مى ‏توانيم مقايسه كنيم. 🔷 پس زندگى رسول «عصمت»، طرحى كه دارد «دين»، شيوه و روشى كه در تربيت نسل‏ها به كار برده است «سنّت»، پيامبرانى كه به رسالت‏هاى بعد از خود خبر داده ‏اند و معجزه او، همه اينها ملاك شناخت رسول هستند. 📚 حرکت، ص 85 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 هنگامى كه هدف و نياز به رسالت مجهول مى‏ماند، ملاك‏هاى انتخاب هم گنگ و مبهم مى‏گردد. 🔷 نياز به رسالت، به خاطر نارسايى انديشه و وجدان انسان است. به خاطر رسيدن به جهان بينى و شناخت هستى و انسان و نقش انسان در اين هستى است. 🔷 و به خاطر سازندگى و تربيت انسان براى اجراى اين نقش است. و به خاطر رهبرى و حكومتى است، هماهنگ با استعدادهاى عظيم انسان. و به خاطر قانون‏گذارى و تنظيمى است هماهنگ با نظام و قانون‏هاى حاكم بر هستى و حاكم بر انسان. 🔷 هنگامى كه هدف رسالت اين شكوفايى‏ها در انسان باشد و اين حكومت و اين رشد در جامعه، ناچار رسول بايد با ملاك و خصوصياتى‏ همراه باشد كه بتواند خلق را به رشد برساند و باتلاق استعدادهاى خلق نباشد. 🔷 در اين سطح، ملاك انتخاب رسول مى‏شود آزادى و پاكى و به تعبير جامع، عصمت، نه قدرت و ثروت و رياست. آيا فرعونى كه او را به خدايى پذيرفته‏اند، ادعاى رسالتش را نمى‏پذيرند و آيا اين پذيرش با رشد و شكوفايى همراه است يا با اسارت و انحطاط⁉️ 🔷 اين است كه رسول از ميان آنهايى انتخاب مى‏شود كه هيچ رنگى ندارند و با ملاك‏هايى همراه مى‏شود كه به رشد خلق و تشكيل جامعه‏اى بر اساس قسط بينجامد. و اين است كه ملاك رسالت مى‏شود پاكى و آزادى و عصمت. 📚 روش برداشت از قرآن ۷۶ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 با تفكر در مقدار استعدادها، مى‏يابيم كه انسان چقدر ادامه دارد و در نتيجه هستى تا كجا گسترده مى‏شود. ما از مقدار نفتى كه در چراغ است، مى‏توانيم حدود روشن بودنش را حدس بزنيم و از مقدار سوختى كه در ماشين است، حدود حركت آن را و ... 🔶 ما از استعدادهاى اضافى جنين در شكم مادر، كشف مى‏كنيم كه او براى نُه ماه نيست و براى اين محدوده نيست؛ چون او در آنجا بدست و پا و ... كارى ندارد. در آن محدوده به بيش از جفت، نياز نيست. در نتيجه ما از استعدادهاى عظيم انسان كشف مى‏كنيم كه براى اين محدوده‏ى هفتاد ساله نيست؛ چون بيش از اين حرف‏ها سرمايه دارد. 🔶 براى اين محدوده به فكر و عقل نياز نيست؛ كه غرايز اجتماعى در كندو، جامعه‏اى را ساخته كه هنوز انسان به آن نرسيده است. تضادها و استعدادها و پاى آزاد او، بى‏نهايت سرمايه است و در نتيجه انسان بى‏نهايت ادامه خواهد داشت و هنگامى كه انسان بى‏نهايت سرمايه داشته باشد و بى‏نهايت ادامه بيابد، جهان هستى تا بى‏نهايت گسترده خواهد بود و براى اين بى‏نهايت راه نه تنها به فكر و عقل كه به وحى هم نياز است؛ چون فكر و عقل ما به تمام راه احاطه ندارد و نمى‏تواند ما را براى اين راه دراز، آماده كند. 📚 مسئولیت و سازندگی، ص 157 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

💠 تو خدايى را مى‏بينى كه آگاه و مهربان است. به تو و هستى آگاهى دارد و به همه‏ى خلق مهربان است. اگر آن‏ها را نمى‏خواست، نمى‏آفريد. آيا اين مهربان آگاه، تو را با غريزه و فكر و علم و عقل و وجدان رها مى‏كند و در رابطه‏هاى تو و جهان، حكمى و دستورى نمى دهد؟ 💠 نكته همين است كه حجّت باطنى و عقل ما و غريزه و علم ما و وجدان ما، نمى‏توانند عهده‏دار ما باشند. ما در نظام زندگى مى‏كنيم و در اين نظام جهانى كه علم شاهد آن است، نمى‏توان بى‏ضابطه حركت كرد. كوچك‏ترين حركت و عمل ما، به دستور و برنامه‏اى نياز دارد كه با وجود ما و با ساخت و بافت جهان هماهنگ باشد. 💠 خدا انسان را رها نمى‏كند و با حجّت وحى، به عقل او كمك مى‏نمايد؛ چون علم ما محدود است و غريزه‏ى ما ناقص و آزاد و وجدان ما محكوم محيط و عادت و غريزه. 💠 ما با تمام هستى رابطه داريم و در اين رابطه، او ضابطه‏ها را همراه رسول فرستاده و پيش از آنكه انسان گرفتار شود، چراغ راهش را آورده است. بر خلاف آنچه در تاريخ مى‏نويسند، انسان با آموزش و آگاهى پا در خاك گذاشته، نه آنكه عريان به دنبال خوراك و لباس و آتش و ابزار راه افتاده باشد و به صنايع و علوم امروز رسيده باشد؛ كه اين همه علوم و صنايع، هنوز براى كوچك‏ترين حركت‏هاى ما، نورى ندارد؛ كه هنوز تمامى روابط را نمى‏شناسند. 💠 آدم، همراه آموزش و تعليم، پا بر روى خاك مى‏گذاشته. و وحى، به‏ علم و غريزه‏ى انسان راه مى‏دهد و فلسفه و عرفان و علم را، جهت مى‏دهد. 📚 نامه های بلوغ، ص 34 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 مقدمات لازم برای همراهی با امام حسين عليه السّلام 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🎤👈 علاّمه امینی رحمةالله علیه 💠 من معتقدم همان طوری که آقا أمیرالمؤمنین علیه السلام باب علم رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم است که فرموده:«أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ‏ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا». هر کس بخواهد به شهر علم رسول الله برود، باید از درب آن وارد شود. 💠 حضرت أبوالفضل العباس علیه السلام هم باب الحسین علیه السلام است و باید از کانال ایشان به حضرت سیّدالشهداء علیه السلام رسید. 📚 بر منبر خاطره، ص ۲۶۸ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 حاج آقا فاطمی نیا 🔶 علاّمه طباطبایی از استادشان آیت الله میرزا علی قاضی رحمة الله علیه نقل نمودند که ایشان گفته اند: تمام فیض ها از مسیر حضرت أباعبدالله علیه السلام به عالم می رسد؛ و پیشکار ایشان هم حضرت أبوالفضل علیه السلام هستند. 📚 نکته ها از گفته ها، ج 1 ص 154 ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

✅ دنيا، قانونمند است و نمى‏توان بى‏گُدار به آب زد. دنيا، همه جايش راه نيست؛ يك راه مشخص و يك نظام حاكم دارد؛ كه غريزه در حيوانات و علم در انسان تا اندازه‏اى اين راه را شناخته است. ✅ و همين محدوديت غريزه و علم، نياز به وحى و نبوت را مطرح نموده است؛ چون انسان چه در رابطه با فكر و عقل و غرايز و غضب و شهوتش و چه در رابطه با اشياء و چيزهايى كه مى‏خورد و مى‏پوشد و نگاه مى‏كند و دست مى گيرد و چه در رابطه با افراد، از همسر و پدر و مادر و فرزند گرفته تا آدم‏هاى دور و نزديك و چه در رابطه با ملّت‏هاى ديگر، محتاج وحى است و نياز به رسول دارد تا به او بياموزد، كه چگونه با خودش كار كند و با فكر و عقل و غرايزش برخورد نمايد. ✅ و چگونه با اشياء و زمين و آسمان و اطرافش، رابطه برقرار نمايد. و چگونه با آدم‏ها تماس بگيرد و با ملّت‏ها سياست بگذارد. ✅ براى كسى كه قانونمندى را شناخته، آدم‏ها و اشياء، مثل سرزمين‏هاى مين‏گذارى شده هستند. آدم‏ها، حتى با يك كلمه منفجر مى‏شوند. و همين است كه براى عالِم عارف، حالت دقّت و حذر شكل مى‏گيرد. ✅ مى‏بينى، وقتى كه مى‏خواهى به سيم برق دست بگذارى و يا آتشى را بردارى، چگونه حذر و دقّت دارى. تمامى وجود تو و تمامى جهان اطراف تو و تمامى آدم‏هايى كه با آن‏ها رابطه دارى، همين حذر و دقّت را مى‏خواهند؛ چون در كنار قانونمندى‏ها، فقط يك راه هست و بى‏حساب نمى‏توان به هر طرف پريد و هر چيز را زير پا گذاشت. 📚 نامه های بلوغ، ص ۸۹ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie