💠 وحى تنها احكام و تعبد نيست؛ كه زندگى و روش و راه و مقصد را با هم دارد:«اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ». 💠 وحى بر حس و احساس و بر فكر و عقل تأثير مى‏گذارد و به آدمى مى‏آموزد كه چگونه ببيند و بفهمد و بسنجد و انتخاب كند و بگرود و عمل نمايد. 💠 هدايت به معارف و عقايد و هدايت به مواقف و جايگاه‏ها و روابط و ارتباطها، از كارهاى رسول است. اينكه چه كسى و در كجا با چه كسى باشد، و با چه كسى نباشد، از هدايت‏هاى اوست. و همين هدايت كارايى و تاثير آدم‏ها را بسيار و يا خنثى مى‏سازد. 💠 هدايت به معارف و عقايد و مواقف و روابط و تكاليف و احكام را نمى‏توان از وحى جدا كرد. اين هدايت و معرفت، با نوع رايج در علم و فلسفه و عرفان متفاوت است: هم در شروع و هم در مراحل و هم در نتايج و هم در آفت پذيرى و سلامت؛ كه با سؤال آغاز مى‏شود، نه با شك و از حضوريات بهره مى‏گيرد، نه حسيات و عقليات و به مجموعه و تركيب توجه دارد، نه اجزاء و به كفر و شك و بلاء و تمحيص روى مى‏آورد، نه تمركز و رياضت و به عبوديت منتهى مى‏شود، نه علم و قدرت كه: «وَ أَنِ اعْبُدُوني‏ هذا صِراطٌ مُسْتَقيمٌ». 📚 از معرفت دینی تا حکومت دینی، ۲۸ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 مسأله معجزه احتياج به توجيه ندارد كه تمامى هستى معجزه است. طبيعت، معجزه‏اى است كه ما با آن مأنوس شده‏ايم و معجزه، طبيعتى است كه هنوز با آن مأنوس نشده‏ايم. معجزه، طبيعت نامأنوس است و طبيعت، معجزه مأنوس. 🔶 ما هميشه مى‏پرسيم: چرا آتش ابراهيم را نسوزاند؟ در حالى كه سؤال اين است چرا آتش بايد بسوزاند؟ اين پيوست و علّيت از كجا به وجود آمده است؟ چرا عصاى موسى مار شد؟ ما مى‏بينيم در هستى مولكول‏ها مار مى‏شوند، فيل مى‏شوند، كرگدن مى‏شوند. اينها در اثر نظامى به وجود آمده‏اند. مگر اينها اعجاز نيستند؟ اينها هم اعجازند. با اين تفاوت كه ما با آنها مأنوس شده‏ايم و به خاطر همين است كه راحت مى‏پذيريم وگرنه پرواز پشه‏ها هم اعجاز است. 🔶 در اين آيه آمده است:«إِنَّ الَّذينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً وَ لَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوب‏». آنهايى كه غير از خدا هستند و شما آنها را مى‏خوانيد، حتى مگسى را نيافريده‏اند. اگر همين مگس‏ها از آنها چيزى بدزدند، نمى‏توانند آن را بگيرند. اين عجز است، اين اعجاز است. 📚 حرکت، ص ۸۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅ ما خود را از منتظران حساب كرده‏ايم و جاى حرفى باقى نگذاشته‏ايم. در حالی كه حرف‏ها بسيار است و مى‏توانيم خود را دوباره ارزيابى كنيم. ✅ لااقل تا اين قدر كه اگر در متن عدالت و رفاه و حتى آزادى و آگاهى و عرفان، نشستيم. آيا انتظارمان برآورده شده و ديگر مهدى را نمى‏خواهيم و انتظار قائم آل محمّد را نداريم؟ ✅ اگر ما از مهدى تا اين مرحله انتظار داشته باشيم، ديگر انتظارى نخواهيم كشيد و توقعى نخواهيم داشت. ✅ مناسب است كه با اين حساب نگاهى ديگر به انتظار داشته باشيم و مفهوم و حقيقت انتظار، ريشه‏هاى انتظار، ادب انتظار و اثر انتظار را دوباره ارزيابى كنيم. 📚 تو می آیی، ص ۱۱ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 ميرفطروس در كتاب خود، انتظار را مذهب احتراز معرفى مى كند؛ مذهب كناره‏گيرى و گوشه‏گيرى، مذهبى كه نمى‏تواند كارى صورت دهد، پس دهن‏كجى مى‏كند و كنار مى‏كشد. 🔷 دكتر شريعتى، انتظار را مذهب اعتراض مى‏دانست. مذهبى كه حرفى دارد و كارى مى‏تواند و به آنچه مى‏گذرد دل نمى‏بندد و همه‏ى ظلم‏ها و بيدادها را با يك نه‏ى بزرگ كه از سقيفه آغاز شد، پيش مى‏راند. 🔷 سؤالى كه در ذهن مى‏آيد دو جلوه دارد: يكى اينكه اعتراض تا كجا ادامه دارد؟ آيا تا عدالت، تا آزادى، تا آگاهى و عرفان و يا تا شكوفايى و تكامل و يا ... دوم اينكه اين اعتراض چه كارى را به دنبال مى‏آورد و اين نفى با چه اثباتى همراه مى‏شود؟ 🔷 در مورد اول بايد گفت كه آرمان دينى و هدف رسالت بالاتر از تكامل و شكوفايى استعدادهاى آدمى است. چون اين وجود تكامل يافته و شكوفا، مى‏خواهد در چه جهتى و براى چه مقصدى مصرف شود؟ رشد و خسر، دو بعد تكامل انسانى است. 🔷 همين آرمان و همين مقصد، زمينه‏ها و آمادگى‏هايى را مى‏طلبد؛ آمادگى در ذهنيت و روحيه و طرح و تدبير و تربيت نيروها و تشكل و سازماندهى آن‏ها و جاسازى و جايگزينى مستمر و بى وقفه‏ى آن‏ها. و ناچار اين مقصود از انتظار همراه تقيّه و قيام، مى‏شود سه گام اساسى انقلاب دينى و انقلاب اسلامى. 🔷 پس انتظار نه احتراز، نه اعتراض، كه آمادگى و سازندگى و تقدير و تدبير و تربيت و تشكّل جديد را در دامان خويش دارد. 🔷 روح انتظار با دستيابى به امن و رفاه و رهايى كه آرمان‏هاى انسان معاصر و شايد خود ما هم باشد، آرام نخواهد گرفت و كسانى كه همراهى حجّت و معيّت محمّد و آل محمّد را مى‏خواهند نمى‏توانند تا اين سطح قرار بگيرند و تا اين حدّ آرام باشند، كه انسان معاصر چه بسا بتواند با تكيه بر علم و عقل و عرفان، بدون نياز به وحى و مذهب تا اين مرحله گام بردارد و با عقل جمعى و روح جمعى و غريزه‏ى جمعى به اين مهم نائل آيد. پس ما كه از ضرورت وحى و اضطرار به حجّت و انتظار حجّت دم مى‏زنيم بايد از اول حساب را روشن كنيم و سنگمان را حق كنيم. 🔷 چون ما مدعى هستيم كه آدم براى بيشتر از هفتاد سال برنامه‏ريزى شده و معتقد هستيم كه بافت و ساخت انسان و جهان با اين سطح از رفاه و امن و رهايى سازگار نيست. تحول نعمت‏ها و محدوديت‏ها و خودآگاهى و مرگ‏آگاهى، آدمى را در متن رفاه، راحت نمى‏گذارد و در شب عروسى به فكر عزا و بارهاى سنگين فرداها مى‏اندازد. 🔷 اگر ما مسأله‏ى قدر و استمرار و ارتباط هاى حتى محتمل و پيچيده با عوالم مشهود و غيب را در نظر بگيريم و اگر ما براى اين وسعت طرح و تدبير و تربيت و تشكّل را دنبال كنيم، ناچار انتظار ما از حجّت و انتظار ما براى حجّت شكل ديگرى مى‏گيرد و انتظار ما در جايگاه خويش مى‏نشيند. 📚 تو می آیی، ص ۱۱ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 اين سؤال اساسى ما است كه آيا در وجود، در خانه، در جمع، در جماعت و جامعه و جهان ما جايى براى حكم و حكومت معصوم باقى و خالى مانده⁉️ 🔷 آيا ضرورتى در حضور او هست؟ آيا اضطرارى به امر و حكم و حكومت او هست؟ 🔷 اگر اضطرارى نباشد و ما بتوانيم بدون او گردش كار داشته باشيم و سامان و سازمان بگيريم، آيا با حضور او درگير نمى‏شويم و در برابرش نمى‏ايستيم و سر از پيكرش نمى‏گيريم⁉️ 📚 وارثان عاشورا، ص ۱۴۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷 آیت الله سید عبدالکریم کشمیری رحمة الله علیه سفارش می کردند شب نیمه شعبان سه بار سوره «یس» خوانده شود. 🔷 یکی به نیّت طول عمر و یکی به نیّت وسعت رزق و یک بار به نیّت صحت جسمانی. ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 حاج آقا حیدری 💟 استاد صفایی رحمة الله علیه می گفت: عشق امام زمان علیه السلام، برداشتن بارهای اوست؛ چون عاشق، امر معشوق را عهده دار می شود. 💟 می گفت: اگر به من بگویند امام زمان علیه السلام در دو خیابان آن طرف تر ایستاده است و در همان حال جوانی از من پرسش داشته باشد، من نزد آن حضرت نمی روم. 💟 چرا که آن وقت حضرت مرا توبیخ می کند: چرا سر پست خودت نایستاده ای. 📚 مشهور آسمان، ص ۹۵ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 انتظار واقعی 💠 منتظر فرزند محبوب و دلدار عزيز، اقدام مى‏نمايد و در خود و در محيط اطراف، نشان و اثر مى‏گذارد. 💠 منتظر مهدى و قائم آل محمد علیهم السلام كه براى تمامى آدم‏ها و براى تمامى قدرت‏ها طرح دارد و حرف دارد و برخورد دارد، چگونه مى‏تواند آماده نشود و زمينه ‏سازى ننمايد كه در حديث آمده؛«يُوَطّئونَ للمَهدى سُلطانَه». 💠 و اين آماده ‏باش و زمينه‏سازى در فكر، در روحيه، در طرح و عمل اثر مى‏گذارد و در واقع تقدير جديد و برنامه‏ريزى و تدبير جديد و مديريت و تربيت مهره‏هاى كارآمد و جاسازى اين مهره‏ها در جاى مناسب كه با كار كم، بهره‏ى زياد بياورند و با قطره‏هاى محدود حركت و شور ايجاد كنند. 📚 تو می آیی، ص ۲۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅👈 حقیقت انتظار 🔷 انتظار نه احتراز است و حتّى بالاتر نه اعتراض و فرياد، كه اين انتظار آماده باش است. زمينه سازى و آمادگى براى رسيدن به مطلوب است. 🔷 آن كس كه در انتظار است آماده مى‏شود تا نقطه ضعف‏هاى خودش را پر كند و مانع‏ها را بشناسد و نقطه ضعف‏هايشان را بيابد و در نقطه ضعف‏هاى دشمن خانه بگيرد و از آن سنگر بسازد. 🔷 انتظار پر كردن خانه‏هاى ضعف خويش و تقيّه سنگر گرفتن در خانه‏هاى ضعف دشمن است. 🔷 بى‏جهت نيست كه انتظار فرج بالاترين اعمال است. آن كس كه بن‏بست موجود را نمى‏پذيرد و تحمل نمى‏كند در انتظار گشايش است و به دنبال مطلوب و براى رسيدن به مطلوب آماده است و مهياست، كه:«مَنْ انْتَظَرَ أَمْراً تَهَيَّأَ لَهُ». 📚 انتظار، ص ۷۳ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔷👈 کو بار من⁉️ ✅ شايد ده يا بيست سال پيش بود كه از همين زُشك شما در مشهد رد مى‏ شدم. ✅ بهارى بود و درخت‏هاىِ گيلاس دو طرفِ رودخانه، همه سفيد شده و شكوفه‏ هاى عجيبى داده بودند. ✅ من در يك لحظه با خودم فكر كردم كه يك بهار بر اين چوب‏ها گذشته و اين همه شكوفه گرفته و سفيد شده‏ اند ✅ اما بهارهايى بر ما گذشته است كه براى يك بار، يك شكوفه هم نداده ‏ايم! يك ميوه هم نداشته ‏ايم و دل صاحبمان را خوشحال نكرده ‏ايم. ✅ اين درخت‏ها باغبانشان را خوشحال مى‏ كنند: «يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ»،كشاورزشان را دل خوش مى‏ كنند؛ اما ما براى «ولّى» مان جز غم و آفت و رنج، هيچ نتيجه و ثمره ‏اى نداشته‏ ايم. 📚 بهار رویش، ص ۱۴۹ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

❇️ مواظب باش تا با گذشت بهارهاى عمرت، شكوفه ‏هاى سعادت را بر روى دوش لحظه هایت داشته باشى. ❇️ لحظه ‏ها، حتّى لحظه‏ ها را كم نگير، كه آنچه تمامى بهشت و تمامى جهنّم در آن شكل مى گيرد، كم نيست. ❇️ و كسى كه اين سنگينى را در هر لحظه احساس كند، بى ‏كار نيست، مشغول است و اهتمام دارد؛كه مولاى تو مى ‏گويد: «شُغِلَ مَنِ الْجَنَّةُ وَالنَّارُ أَمامَهُ» ❇️ آن كس كه بهشت و جهنّم، در هر لحظه ‏ى او نهفته است؛ كسى كه هر نگاهش، هر تصميمش و هر اقدامش، بهشت و يا جهنّم را به دنبال مى ‏كشد، بى‏ كار نيست؛ آرام نيست. ❇️ كسى كه با يك امضا مى‏ خواهد ميلياردها و ميليون‏ها و حتّى صدها و هزارها را جابه ‏جا كند، بى‏ خيال نيست، كه‏ مشغول است، گرفتار است، دقيق است. ❇️ پس چگونه هنگام جابه‏ جايى دنيايى بزرگ‏تر از تمامى عوالم گذشته، بى ‏خيال، بى‏ باك و سر به ‏هوا مى‏ ماند و كليد لحظه‏ ها را در چاه‏ غفلت مى ‏اندازد. 📙نامه ‏هاى بلوغ ص ۵۵ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

💠 انسان از سنگ، از خاك، از خورشيد، از شاخه‏ها و درخت‏ها، جلوتر است اما نه جوشش دارد و نه رويش و نه جنبش و نه شكوفه و نه كوششى. 💠 سنگ‏ها فجر داشته‏اند و شكافته‏ شده‏اند، اما من فجرى نداشته‏ام و نجوشيده‏ام. خاك‏ها اين همه رويانده‏اند، اما من رويشى نداشته‏ام. خورشيدها، اين همه حركت و جنبش، اين همه بخشش و دهش داشته‏اند، اما من هيچ نورى و حرارتى و هيچ شورى و جنبشى، نيافريده‏ام. 💠 وقتى هنگام بهار، به باغ مى‏رفتم و شاخه‏ها را غرق در شكوفه مى‏ديدم، راستى شرمم مى‏آمد كه چندين بهار بر ما گذشته و هنوز چوبيم ... ولى چوب‏هاى مرده شكفته‏اند و در گُل، غرقند. 📚 روش نقد، ج ۱، ص ۴۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie