📣 انتشار کتاب جدید توسط تشکیلات بهایی در بحرین 🔻مژده جابری، فعال بهایی در کشورهای عربی، روز ۱ دی ماه به نقل از روزنامه "البلاد بحرینی" از انتشار کتابی جدید توسط تشکیلات بهایی در بحرین خبر داد. این کتاب تحت عنوان «تکثرگرایی در چارچوب وحدت... ویژگی‌های درخشان دوران شکوفایی پادشاه بشریت» از طریق اپلیکیشن نابد منتشر شده است. 🔻بررسی‌ها نشان می‌دهند که فعالیت‌های #بهائیت در بحرین با حمایت برخی مقامات این کشور در حال گسترش است. این فرقه تلاش دارد تا تغییراتی در سبک زندگی مردم ایجاد کرده و آموزه‌های بهایی را به‌ویژه در میان جوانان ترویج دهد. سرعت و تنوع این فعالیت‌ها نیز به طور چشمگیری در حال افزایش است. 🔗لینک کانال اطلاع رسانی انجمن ادیان و مذاهب حوزه https://eitaa.com/Communityinformationchannel

ریشه کینه بهائیت از امیرکبیر چیست؟ 🔻پیدایش جریان بابی، که #بهائیت به لحاظ تاریخی در آن ریشه دارد، تقریباً مقارن شد با درگذشت محمدشاه و روی کار آمدن ناصرالدین شاه؛ که معلم و استادش امیرکبیر در آن سال‌ها نفوذ بالایی بر او و نیز در حکومت داشت؛ به دلیل اینکه او شخصیت رشد یافته‌ای بود، معلم شاه جدید بود و در به قدرت رساندن وی نقش مهمی داشت. 🔻چند سال اولی که امیرکبیر صدراعظم بود و عنان حکومت و قدرت را به دست داشت، «فتنه بابیت» برقرار بود و در قالب حرکت مسلحانه برای کسب حکومت به جمع‌آوری نیرو از سراسر کشور اقدام کرده بود. امیرکبیر از آغاز دولتش و حتی پیش از آن زمانی که ناصرالدین شاه، ولیعهد بود و در تبریز اقامت داشت، با این چالش و بحران مواجه بود. بابیت یک جریان واپسگرای ضدعقل ارتجاعی بود که در تاریخ به «غلات» معروف هستند. این جریان مملو از خرافات بود و به همین منش خود حرکت مسلحانه را هم افزوده بود. 🔻بنابراین، امیرکبیر با دو چالش ناگوار برای کشور مواجه بود؛ یکی ضد عقل بودن و ارتجاعی بودن آن‌ها بود و دیگری ماهیت خشونت‌طلب و جنگی آن‌ها بود. برای همین او از همان زمانی که در تبریز بود، سیاست مقابله و مدیریت این جریان غالی، انحرافی و افراطی را شروع کرد. اگر مدیریت امیرکبیر نبود، معلوم نبود جریان بابیت چه بر سر ایران می‌آورد. یکی از مهم‌ترین مسائل فریدون آدمیت، مورخ مشهور معاصر، در کتاب معروفش درباره امیرکبیر، توجه به همین نقش پیشتاز این سیاست‌مدار شاخص ایرانی است. 🔻کمااینکه در آن سال‌ها چندین شهر کشور در آتش جنگ‌افروزی بابی‌ها ماه‌ها روی آرامش را ندید. لذا با مدیریت و برخورد امیرکبیر با این جریان و اعدام علی محمد باب که ادعای امام زمانی هم داشت، بابی‌ها کینه او و ناصرالدین شاه را به دل گرفتند که تا امروز هم ادامه دارد. این جریان بعد از آنکه در جنگ‌ها شکست خوردند و بعد از اعدام باب، به سمت انواع دیگری از خشونت یعنی کودتا و ترور رفتند، که مهم‌ترین و یکی از نخستین اقدامات آن‌ها ترور شاه بود. در این زمان دیگر امیرکبیر عزل شده بود و به شهادت رسیده بود و در خلاء قدرت و وجود یک قوه عاقله‌ای چون امیرکبیر، این‌ها توانستند اقدامات بعدی را جلو ببرند. 💬 دکتر حمیدرضا اسماعیلی، نویسنده کتاب سازمان سیاسی بهائیت 🗓 به مناسبت ۲۰ دی؛ سالروز شهادت میرزا تقی خان امیرکبیر. 🔗لینک کانال اطلاع رسانی انجمن ادیان و مذاهب حوزه https://eitaa.com/Communityinformationchannel