هوالحکیم بحمدالله کار #گنگستر_آمل دیده شد و انعکاس خوبی هم در رسانه‌ها پیدا کرد . سوالاتی هم از حقیر پرسیده شد که بیشترین تراکم‌ش مربوط به این میشد که با پذیرش نقدها ، راه‌حل اصلاح وضع موجود چیست؟ بعدا به پاسخ این پرسش مبسوط خواهم پرداخت اما خیلی خلاصه عرض کنم که: • در اسلام #غفلت در برابر #ذکر قرار دارد . در تولید آثار هنری باید همواره به این نکته توجه شود که آیا اثر فوق ذکر و یاد خدا را در قلب انسان متجلی می‌کند یا زمینه را برای غفلت بیشتر فراهم می‌کند؟ • قالب آثاری که در طول تاریخ تولید شده غفلت آفرین بوده و زمینه را برای فراموشی یاد خدا فراهم کرده است و آثار معدودی تولید شده است که زمینه را برای رقم زدن ذکر فراهم کرده باشد. این نکته نخست . • نکته دیگر این است که یک اثر هنری طراز باید این ظرفیت را داشته باشد که از لایه‌های #صدر و #شغاف انسان عبور کند و به لایه #قلب و #فواد برسد . لایه صدر صاحت #فرح و #حزن آدمی را شامل می‌شود و لایه شغاف #خشم و #شهوت را . • در این زمینه هم غلبه با تولید آثاری بوده که در این دو لایه محدود بوده‌اند و راه به لایه‌های قلبی و فوادی که در انتها #سکینه و #اطمینان را برای انسان رقم میزنند ، پیدا نکرده‌اند . • نکته سوم این است که برای تولید یک اثر هنری که پتانسیل راهیابی به لایه‌های عمیق‌تر آدمی را پیدا کند نقش #هنرمند ، نقشی غیرقابل انکار است . • در اینجا اصالت نه با فرم است ، نه با محتوا و نه با ابزار ؛ بلکه خود #هنرمند است که اصالت دارد . اگر هنرمند دارای #سلامت_قلب نباشد و سلوکش مبتنی بر #فطرت نباشد باز هم اثر هنری فاقد روح تاثیرگذاری بر مخاطب و نفوذ در لایه‌های قلبی و فوادی خواهد بود . جمع‌بندی اینکه تولید یک اثر هنری طراز چند پارامتر دارد: ۱. به جای غفلت باید زمینه ذکر را فراهم کند. ۲. باید در تاثیرگذاری به لایه‌های قلبی و فوادی وجود انسان راه یابد. ۳. باید هنرمند و صاحب اثر خود واجد سلامت قلب باشد . شاعر می‌فرماد: ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که بود هستی بخش هنرمندی که خودش فاسد باشد از دل هنرش اصلاح بیرون نخواهد آمد. و نکته آخر آیا تابحال آثاری با درنظر گرفتن این فاکتورها تولید شده است؟ پاسخ بله می‌باشد . ان‌شاءالله اگر خدا بهم لیاقت و توفیق داد روزی مفصل‌تر به ابعادش خواهم پرداخت. ✍ محمد جواد خواجه‌وند @mj_khajevand