eitaa logo
دانلود
حاج اکبر (برش‌هایی از زندگی مرحوم حاج علی‌اکبر دائی دائی - بخش دوم) یکی از ویژگی‌های حاج اکبر، "پیگیری و خستگی‌ناپذیری" بود. از استمرار و تکرار یک کار تا حصول نتیجه قطعی نهایی خسته نمی‌شد. رهبر انقلاب جایی فرموده‌اند: "چکیده زندگی امام‌رضا ع مبارزه دائمی خستگی‌ناپذیر بود." شاید بشه گفت رشحه‌ای از این صفت "مبارزه دائمی خستگی‌ناپذیر" از امام رضا ع در اراده حاج اکبر تابیده بود. خستگی‌ناپذیری در پیگیری‌ها و حل پرونده‌های سخت و درازمدت حقوقی و ملکی در حدی بود که گاه نوه‌ها به شوخی و جدی می‌گفتن: "بابابزرگ! این پرونده‌های شما تمام نمیشه!؟" آزادسازی سند ملک امیرامجد از آموزش و پرورش برای ساخت حسینیه خودش یک پرونده بود که سالیان دراز طول کشید و شاید در قسمتهای بعدی همین متن توضیح کوتاهی دادم. اما واقعا از کسی بجز حاج اکبر برنمی‌آمد! توفیق داشتم روز اول یا دوم بیمارستان سه چهار ساعتی کنار حاج اکبر باشم. تعریف می‌کرد که کار پرونده آخر تا کجا پیش رفته و روزهای گذشته برای پیگیری کار پیش کدام مسئولان رفته‌اند. اگر حاج اکبر متوجه می‌شد مشکلی وجود دارد که با پیگیری شخصی خودش حل میشود، حتما آن را مطالبه و پیگیری میکرد. حدود سال ۸۰ تا ۸۵ یک‌بار در یک مهمانی (عروسی یا ولیمه حج) کنار حاج اکبر نشسته بودم. حجت‌الاسلام ابوترابی که آن زمان نائب‌رئیس مجلس بود هم دعوت داشت و کنار ما نشست. حاج اکبر مشکلی را که در دست پیگیری داشت، از ایشان هم مطالبه کرد: "می‌دونید چرا مردم پوستِ بستنی و پفک را زمین می‌ریزند؟ چون سطل آشغال وجود ندارد! تا کجا باید این زباله را در دستش نگه دارد؟" بقدری حل همین مشکل ساده را از مسئولان پیگیری کرد که به نتیجه رسید و شهرداری در خیابان‌های پُر رفت و آمد سطل زباله نصب کرد. این سیره همیشگی‌ش بود. همیشه موضوعی برای مطالبه و حل مشکلات مردم در دست داشت. این دو سه سال اخیر، موضوع "دریافت خمس" را مطالبه می‌کرد. بارها دیدم که به مسئولان مختلف می‌گفت: "باید خمس را مثل مالیات از مردم مطالبه کنید. چرا در رسانه‌های مختلف درباره اهمیت خمس صحبت نمی‌کنید؟ و..." https://eitaa.com/haj_akbar ↩️  دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
حاج اکبر (برش‌هایی از زندگی مرحوم حاج علی‌اکبر دائی دائی - بخش سوم) پیاده‌روی اربعین مملو از زیبایی و لذت است. یکی از آن لذات کم‌نظیر و ناب اربعین وقتی است که اربعینی‌ها از "مشارکت‌کننده" به "مشاهده‌گر" تغییر نقش می‌دهند. وقتی در مسیر پیاده‌روی اربعین، روی صندلی‌ها می‌نشینی، می‌توانی زیباییِ انواع مختلف ابرازِ ارادت به اهل‌بیت ع را از عمق جان درک کنی. این ادراک، شعف و شوق و لذتی را در انسان پدید می‌آورد که با لذات دنیایی و پست قابل مقایسه نیست. لذتی که انسان از طریق گوش و چشم از تعدد و تنوع اقوام و لهجه‌ها و شیوه‌های عشق‌ورزی با اهل‌بیت درک می‌کند، با هیچ لذت زمینی قابل قیاس نیست. حاج اکبر این سنخ لذت را خوب کشف کرده بود. بارها برایم از جلسه قرآن دیشب یا هفته پیش‌ش صحبت کرده بود که نوجوانان یا جوانان در آن به زیبایی تلاوت کرده بودند؛ و حاج اکبر از صوت آنان و ارتباط خوبشان با کلام خدا لذت برده بود خیلی از اوقات از "مشارکت‌کننده در مراسم عزاداری در حسینیه" به "مشاهده‌گرِ عزاداری جوانان" تغییر نقش می‌داد. وقتی در حیاط روی صندلی می‌نشست و رفت‌وآمد جوانان به هیات و حسینیه را نظاره می‌کرد، برق لذت در چشمانش نمایان بود. یک‌بار که برای ضبط خاطرات شهید مزاحمش بودیم، گفت: وقتی مجید نماز می‌خواند، می‌نشستم تماشایش می‌کردم و لذت می‌بردم. ولی حسرت یک لذت تا روز آخر در وجود او زبانه می‌کشید: مکرر می‌گفت که "روز آخر که مجید برای خداحافظی به مغازه آمد، سرم شلوغ بود و نتوانستم درست خداحافظی کنم." بله! حسرتِ سیر تماشا کردنِ فرزند شهیدش او را رها نمی‌کرد. چه بسا برخی اقداماتش در گرامیداشت فرزند شهیدش برای سیراب کردنِ این عطشِ همیشگی بود. ان شاءالله الان در کنار فرزندش از نعمت تماشای امام حسین ع محظوظ باشد. https://eitaa.com/haj_akbar ↩️  دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
تلاش برای سیگار کشیدن زیر اقیانوس، بسیار منطقی‌تر، عاقلانه‌تر و قابل دفاع‌تر است از فعالیت برای "افزایش جمعیت و پیشگیری از طلاق و آسیبهای اجتماعی" همزمان با "ول‌انگاری فرهنگیِ مسئولان و رهاسازی حجاب." ↩️ *دال* @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
هدایت شده از بر پا
یک برنامه خوب و به موقع شرکت کنید که شلوغ بشه. تور تهران گردی با موضوع کشف حجاب اجباری در سالروز دستور رضا شاه @ali_mahdiyan
و ما ادرىک ما الفناوری!؟ چه ایده خوبی بود اردوی مدرسه همشهری! روایت و بازدید از ده مکان مرتبط با واقعه کشف حجاب اجباری در تهران، خیلی جذاب و موثر خواهد بود. اگر سایر ابعاد این اردو هم دیده شده باشد، می‌تواند به دستیابی به " اردوهای راهیان سوره نور" نزدیک شود. (آیه ۳۱ سوره نور از ادله قرآنی بر وجوب پوشش بانوان است.) دستیابی به فناوری کَدّ یمین و عرق جبین نیاز دارد. همه "اردوهای مناطق جنگی" به "فناوری راهیان نور" متصل و مجهّز نبوده و نیستند. سالیانی بود که این اردوها برگزار می‌شد ولی تنها دستاوردش "خدا رحمتشون کنه" بود، نه تعظیم و فهم عظمت کار رزمندگان و شهدا و امامشان... با تلاش علمی و عملی بود که فناوری راهیان نور با به‌کارگیری موارد زیر، متولد شد: -طراحی سیرکولاسیون و مسیر گردش بین یادمانی -طراحی سیرکولاسیون درون‌یادمانی -به‌سازی وسایل نقلیه با تصاویر شهدا و انتخاب فیلم‌های مشخص برای پخش در اتوبوس و... برای هر یادمان -طراحی هدف محتوایی برای هر یادمان و گردآوری و تولید محتوای تبلیغی-روایی برای آن هدف -برنامه رزمی شبانه و تلاش برای انتقال بی‌واسطه گرما و صدا و سایر حواس خمسه شب عملیات -تولید و اهدای بسته فرهنگی با هدف ماندگارسازی اثر سفر -انتشار منظم ماهنامه امتداد برای حفظ ارتباط زائران با فضای گفتمانی راهیان نور -انتخاب شعار سالیانه -هم‌آهنگ‌سازی دستگاه‌های مرتبط، با محوریت ستاد راهیان نور -و... با تجمیع و عملیاتی‌سازی این ابتکارات و ده‌ها خلاقیت ریز و درشت دیگر بود که ثمره "اردوهای مناطق جنگی"، به "عشق به شهدا و تعظیم رزمندگان و ارادت قلبی به انقلابِ انسان‌سازِ خمینیِ کبیر" ارتقا یافت. بله برادر من! این "اردوهای بازدید از ساختمان و تجهیزات" که تازگی‌ها مُد شده است، خیلی فاصله دارند تا تولد "فناوری راهیان پیشرفت"... با این "اردوهای رفع تکلیفی" نه یک شبهه پاسخ می‌گیرد، نه کسی موضعش نسبت به انقلاب اسلامی بهبود پیدا می‌کند، نه کارآمدی و کامیابی نظام اسلامی بر کسی هویدا می‌شود... کجاست اتاق فکر و مجمع اندیشه‌ورزان راهیان پیشرفت؟ کاش حاج حسین دیگری برخیزد و فرماندهیِ این کار را تا تولد و بلوغ فناوری راهیان پیشرفت برعهده گیرد... ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
در حسرت نمایشگاه توانمندی‌های مردمی و فرهنگی در حسینیه‌ی امام خمینی (ره) آذر ماه 1398 وجیزه‌ای در باب «ضرورت و اهمیتِ دیدارِ مدیرانِ هیأت‌های مذهبی با رهبر معظم انقلاب» نگاشتم و به دبیر شورای فرهنگی دفتر مقام معظم رهبری رساندم. امروز که از برگزاری «نمایشگاه توانمندی‌های صنعتی در حسینیه‌ی امام خمینی (ره)» مطلع شدم، یاد آن متن افتادم. در پایان آن متن نوشته بودم: هیأت‌های مذهبی در نگاه رهبر انقلاب جایگاه و اهمیت فوق‌العاده‌ای دارند. این اهمیت بسی بالاتر از نگاه ایشان به سایر مجموعه‌های خودجوش فرهنگی انقلابی است چرا که همه ساله شاهد هستیم ایشان جدای از برگزاریِ مراسمِ هیأت در حسینیه امام خمینیرحمه الله، دیدار ثابتی نیز با مداحان اهل بیت علیهم‌السلام دارند. (البته در آن دیدار خاصتاً به مقوله «مداحی» (و نه هیأت) پرداخته می‌شود؛ پس نمی‌تواند جای دیدار با مدیرانِ هیأت‌ها را بگیرد.) حتی دیدار با شاعران آیینی را نیز می‌توان در همین چارچوب تحلیل کرد. در سی سال گذشته حداقل سه دیدار با مسئولان هیأت‌های مذهبی نیز صورت گرفته است: یک دیدار با مسئولان هیأت‌های مذهبی تهران در 12 مرداد 1373 و دو دیدار با مسئولانِ هیأت رزمندگان اسلام در سال‌های مختلف. اما هیچ یک از این دیدارها، -خاصتاً در زمانه‌ای که هر چند وقتی صدایی می‌رسد که فلان‌گروه هم شب جمعه گذشته به دیدار رهبر رفتند- جای دیدارِ مستقیمِ مدیرانِ هیأت‌ها با رهبر انقلاب و دریافت بی‌واسطه اوامر و دستوراتِ حضرت ایشان را نمی‌گیرد. البته شاید دیدارِ خالی، چه در قالبِ جلساتِ شبِ جمعه‌ای باشد و چه در قالبِ دیدارهای عمومی، چندان وافیِ به مقصود نباشد. به‌نظر می‌رسد جا دارد قبل از دیدار، نمایشگاهی از توانمندی‌های هیأت‌های سراسر کشور در حسینیه امام خمینی ره برقرار شود. آن‌چه ما از بیانات و تأکیداتِ رهبر انقلاب درک می‌کنیم این است که در منظومه فکری ایشان، این مجموعه‌های خودجوش انقلابی فرهنگی، از شرکت‌های تولید کننده خودکار و روغن جایگاه پایین‌تری ندارند. تأکیدِ ایشان بر «باز کردنِ آغوشِ مسئولان و استقبال از این مجموعه‌ها» به‌قدری تکرار شده است که نیازی به ارجاع و یافتنِ تاریخ بیانات نیست! به‌نظر می‌رسد این که این دیدار و این نمایشگاه تا کنون برگزار نشده است، بیشتر به علتِ کم‌کاری و کم‌توجهی مسئولان و نهادهای فرهنگی است وگرنه فاعلیتِ فاعل تامه است! به هر حال اکنون مدیران هیأت‌های مذهبی سراسر کشور، به عنوان جوانان مؤمن انقلابی که هدایتِ مجموعه‌های خودجوش انقلابی فرهنگی را برعهده دارند، برای دیدار با رهبر انقلاب و بیعت مجدد با ایشان لحظه‌شماری می‌کنند. ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
لانه را به بهانه می‌بندند! می‌گویند همسایه شمالی از نجابت همسایه بزرگترش سو استفاده کرده و با پررویی و بی‌ادبی لانه تهرانش را بسته ولی هنوز لانه تبریزش باز است. یعنی همسایه‌های لانه تبریز از رفت‌وآمدها و سروصداهایش اذیت نمی‌شوند؟ یعنی لانه تبریز همه قبوض و عوارض و مالیاتش را به‌موقع پرداخت کرده؟ یعنی لانه تبریز پارکینگ‌های مورد نیاز یک سرکنسولگری را تامین کرده؟ یعنی لانه تبریز زباله‌هایش را به‌موقع سر کوچه می‌گذارد؟ یعنی حتی کف پیاده‌رو یا جدول خیابان یا آسفالت خیابان اطراف لانه نیازی به کنده‌کاری و در نتیجه منع رفت‌وآمد به لانه را ندارد؟ یعنی هنگامه تعویض ترانس نزدیک به لانه نرسیده است؟ واقعا هیچ بهانه خوبی برای بستن موقت لانه تبریز وجود ندارد؟ تجربه بهانه‌های توقیف ناوهای دشمنان نادان هنوز به دانش مدوّن و قابل انتقال تبدیل نشده؟ ان شاءالله جوانان مومن آذربایجان زودتر دست بجنبانند و حکم توقیف موقت لانه را از دادستانی بگیرند تا ۲۹ بهمن شاهد لبخند رضایت رهبر انقلاب باشیم. ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
دو تا فانتزی با موضوع برگزاری هیات دارم، از خدا خواستم یا عمر و قدرت بده خودم اجرایش کنم، یا شخص دیگری اجرا کند و من ببینم!: ۱ هیاتی که فقط در اعیاد و ولادات فعال است و کم‌کاری سایر هیآت در این ایام الله را جبران می‌کند. (توی ماه رجب ۴تا جشن داریم ولی غالب هیات‌ها دو تا شهادت ماه رجب را ویژه برگزار میکنند.) ۲ هیاتی که ثبتنام و ورودیه قابل توجه دارد ولی در مقابل از هر جهت بشدت با کیفیت است. ↩️ *دال* @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
*نقد راه‌پیمایی 22بهمن 1401 قزوین* بخش اول امسال راهپیمایی 22بهمن را قزوین بودم. به سبزه‌میدان که رسیدیم، احساس کردم مجموعه نکاتی به ذهنم می‌رسد که ثبت و انتشارشان می‌تواند به برگزاری هرچه بهترِ راهپیمایی‌های آتی کمک کند. کاغذی از جیبم درآوردم و سرفصل نکات را نوشتم. امروز فرصتی دست داد تا آن نکات را به‌صورت تفصیلی تایپ و آماده انتشار کنم. سعی کردم هم نقاط قوت را بیان کنم و هم نقاط ضعف را؛ هم انتقادها را بگویم و هم پیشنهادها را. از ابتدای راهپیمایی قصد نقد نداشتم. برای نگارش متن هم با کسی مشورت نکردم. (یعنی مشورت کردم ولی جواب خاصی دریافت نکردم!) پس چون راهپیمایی را صرفاً با چشم خودم دیده و نقد کرده‌ام، طبیعی است که قبل و بعد از حضورم در راهپیمایی اتفاقات خوب یا بد دیگری افتاده باشد و من بی‌خبر باشم. - زاویه‌نگاه اصلی حقیر در «شاخصه‌یابی راهپیمایی تراز انقلاب» بیانِ رهبر انقلاب در 29بهمن96 است: «...برای روز پیروزی انقلاب، نه دستگاه‌های دولتی، [بلکه] خود مردم وارد میدان بشوند، خیابانها را پُر کنند، خودشان شعار بدهند، حضور خودشان را نشان بدهند و از انقلابشان دفاع کنند...» نگاهم را قبل‌تر در نشریه «هیأت امروز» با تیتر «راه‌پیمایی باید مردمی باشد...» تشریح کرده‌ام. در اینجا در دسترس است: https://eitaa.com/daaall/30 + بلندگو تا جایی که من بودم، مشکلی نداشت. ظاهرا بعد از تشییع شهدا اصلاحاتی انجام شده بود و مشکلات مرتفع شده بود. البته احتمالاً در راهپیمایی تراز، مثلِ دسته‌رویِ محرم، هر مجموعه و مسجد و هیات با مداح و بلندگوی مخصوص خودش می‌آید و به بلندگوی یکپارچه برای سرتاسر مسیر نیازی نیست. + حجم بالای بادکنک که به کودکان اهدا می‌شد خیلی خوب بود. از جذابیت‌های راهپیمایی برای کودکان، همین بادکنک است. اما متعدد هم دیدم که به یک بچه چند بادکنک داده‌اند. تشکر فراوان از بچه‌های مسجد سوخته‌چنار و کانون‌های مساجد بابت این کارِ خوب. - مقوانویسی سال‌های قبل رونق بیشتری داشت. امسال تقریباً هیچ دست‌نوشته‌ای در دستانِ مردم ندیدم. میز بگذارید، مقوا را بفروشید: مردم خودشان مقوا را بخرند و هر چه می‌خواهند بنویسند. دست‌نوشته‌ها هرچقدر بدخط و کج باشد، مهم نیست؛ مهم این است که راهپیما پیام و علت حضورش را خودش تعیین و اعلام می‌کند. - در این راهپیمایی که بیش از آن‌که شعار دهیم، سرود شنیدیم. در راهپیمایی‌های قبل لااقل گلو و حنجره‌مان در راهپیمایی فعال بود، در این راهپیمایی اون هم فعال نبود! در راهپیمایی تراز، همه شرکت‌کنندگان فعال هستند و ابراز وجود و تأثیر می‌کنند. شعارها هم خیلی محدود بود: فقط «الله اکبر» و «مرگ بر آمریکا» و همین! واقعاً فقط همین!؟ چرا آخه؟ + ایده «هم‌خوانی در راهپیمایی» ایده خوبی بود ولی در عمل به موفقیت نرسید. هم شعرش محتوای ویژه‌ای نداشت که در ذهن بماند و عموم مردم را همراه کند؛ هم وزن و اجرایش جوری نبود که عموم مردم ارتباط بگیرند. اگر به تکرارش اصرار داریم، پیشنهاد می‌کنم محتوا خیلی بومی‌تر شود، حتی از الفاظ قزوینی هم استفاده شود، مطالبه‌گری هم داشته باشد، (اگر مطالبه‌گری ندارد، لااقل موضع یا گوشه داشته باشد: گرد نباشد!) با وزن‌های آشنا برای مردم اجرا شود، از چند ماه قبل هم در مراسم و برنامه‌های مختلف اجرا شود. ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
*نقد راه‌پیمایی 22بهمن 1401 قزوین* بخش دوم + پیشنهادِ خودم بجای هم‌خوانی، تولید شعارهای بومی قوی است. باید یک هفته قبل از هر راهپیمایی، نشست‌های متنوع ایده‌پردازی و شعارسازی با حضور اقشار و اصناف مختلف برگزار کرد و به شعارهای خوب و بروز رسید. مگر می‌شود شعارهای 22بهمن1401 با سال 1371 هیچ فرقی نداشته باشد؟ طی این سال‌ها زبان و ادبیات فارسی هیچ زایش و رویش جدیدی نداشته که شعارها را دست‌خوش تغییر کند؟ طی این سال‌ها هیچ اتفاقی نیفتاده که بخواهیم در راهپیمایی درباره‌اش اعلام موضع کنیم؟ مگه میشه!؟ + در بیانیه گام دوم فرموده‌اند: «انقلاب اسلامی با حفظ و پایبندی به شعارهای خود همچنان به پیش میرود. برای همه‌چیز میتوان طول عمر مفید و تاریخ مصرف فرض کرد، امّا شعارهای جهانی این انقلاب دینی از این قاعده مستثنا است؛ آنها هرگز بی‌مصرف و بی‌فایده نخواهند شد، زیرا فطرت بشر در همه‌ی عصرها با آن سرشته است. آزادی، اخلاق، معنویّت، عدالت، استقلال، عزّت، عقلانیّت، برادری، هیچ یک به یک نسل و یک جامعه مربوط نیست تا در دوره‌ای بدرخشد و در دوره‌ای دیگر افول کند. هرگز نمیتوان مردمی را تصوّر کرد که از این چشم‌اندازهای مبارک دل‌زده شوند. هرگاه دل‌زدگی پیش آمده، از روی‌گردانی مسئولان از این ارزشهای دینی بوده است و نه از پایبندی به آنها و کوشش برای تحقّق آنها.» سوال من این است که در راهپیمایی‌هایی که شعارشان از مرکز می‌آید، تاکنون شعاری درباره اخلاق شنفته‌اید؟ هیچ‌گاه از خاطر عاطر تهران‌نشینان می‌گذرد که شاید بتوان در راهپیمایی 22بهمن قزوین شعاری در باب اهمیت معنویت سر داد؟ لااقل برای من مغلطه‌بازی نکنید که این شعار با اون شعار فرق دارد و اشتراک لفظی دارد ولی اشتراک معنایی ندارد و...! برادرِ خوش‌استدلالِ من! «شعار انقلاب» را در بیانیه گام دوم هر جور که دوست داری معنا کن، بعد بیا بگو که در «راهیپمایی انقلاب» آن «شعار انقلاب» را چگونه متجلی و عیان و آشکار می‌کنی؟ یعنی «آزادی، اخلاق، معنویّت، عدالت، استقلال، عزّت، عقلانیّت، برادری» دقیقاً کجای این راهپیمایی که شما برامون طراحی و اجرا کردید، اعلام و ابراز شدند؟ - یکی از ترفندهای کافه‌ها و نمایشگاه‌ها و... برای جذب مشتری بیشتر، طراحی لوکیشن برای عکاسی است: هم خاطره حضور در مکان ماندگار می‌شود و هم مشتری به مبلّغ تبدیل می‌شود. چرا در راهپیمایی‌ها به طراحی لوکیشن عکاسی نمی‌اندیشیم؟ سال‌های قبل تندیسِ دوبعدیِ امام و رهبری و شهدا کمی تا قسمتی این کارکرد را داشت. امسال جایشان خالی بود. - خاطرم هست سال‌های قبل دیواری طراحی می‌شد که مردم حرف دلشان را رویش بنویسند. هرچند متأسفانه متن نوشته‌ها به‌صورت عمومی منتشر نمی‌شد. امسال جای اون دیوار هم خالی بود! - بالگرد (هلی‌کوپتر) هم از جذابیت‌های راهپیمایی برای خیلی از ماها است. ولی حدی دارد. یکی دو بار برود و بیاید کفایت می‌کند. به خلبان محترم بگویید امسال حتی یکی از گل‌ها هم دست راهپیماها نرسید! همه‌شان ریخت توی خانه مردم! - از قدیم یکی از جذابیت‌های مردمیِ راهپیمایی، مترسک‌های دست‌ساز استکبار بود. امسال حتی یک مترسک هم ندیدم. جا دارد هفته منتهی به راهپیمایی یک رویدادِ طراحی مترسک برگزار شود و عموم مردم بتوانند با کمک و راهنماییِ اساتیدِ تجسمی، مترسکهای جذاب طراحی و تولید کنند. - متأسفانه ندیدم گروهی که مشغول مستندسازی از حضور مردم در راهپیمایی باشد. کلّاً خروجی تصویری خاصی از راهپیمایی ندیدم. مدت زمانش فرق نمی‌کند ولی بالاخره وکس‌پاپ (صدای مردم) یا هر نوع کلیپ جذاب دیگری در این راهپیمایی ساخته نشد. سال‌های بعد که دشمن ده‌ها کلیپ از اغتشاشات 1401 منتشر کند، ما حتی یک مستند کوتاه هم از بزرگ‌ترین پاسخ و حضور مردم در مقابل اغتشاشات نساخته‌ایم... ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
*نقد راه‌پیمایی 22بهمن 1401 قزوین* بخش سوم و آخر + فعالیت شهرداری در نصب بنر و بادکنک و پرچم در خیابان شهدا مشهود و مؤثر بود. خدا قوت! ان شاء الله سال‌های بعد هم همین‌گونه باشد. + تکثیر تصاویر شهدا که «ما به نیابت از این شهید به راهپیمایی آمده‌ایم» توسط بنیاد شهید خیلی کار خوبی بود. ایده جدید نبود و از پیاده‌روی اربعین الگوبرداری شده بود ولی واقعاً خوب بود. دستشان درد نکند. + اهدای پرچم ایران به مردم، بجای پلاکاردهای چاپ تهران، خیلی خیلی عالی بود. ممنون از هر دستگاه و نهاد و مجموعه‌ای که این تصمیم را گرفت و اجرا کرد. احسنت! - غرفه معرفتی و محتوایی ندیدم! یعنی غرفه‌ای که پاسخگوی شبهات مرتبط با انقلاب اسلامی باشد، نیافتم. فکر می‌کنیم همه راهپیمایان مسلّط و مجهّز به پاسخ همه شبهات هستند؟ یا این‌که کسی نیست که به این شبهات پاسخ بدهد!؟ جواب هر دو منفی است! باید بستر را برای حضور مبلّغان فراهم کنیم... در این صورت می‌توان امید داشت شاید بخشی از راهپیمایان از ظهر 22بهمن، از سطح حامیِ تماشاچی به سطح کنشگر فعالِ مدافعِ انقلاب ارتقا یابند. - جانمایی غرفه‌ها به‌نحوی بود که انگار تصمیم گرفته شده بود انتهای خیابان پیغمبریه و ابتدای خیابان شهدا خیلی شلوغ و گره‌خورده باشد. من که علت حضورِ شرکتِ سازنده پهپاد را در راهپیمایی نفهمیدم ولی خب نیازی نبود که ویژه‌ترین مکان راهپیمایی به این مسأله اختصاص یابد! می‌شد کنار باقی غرفه‌ها جانمایی شود. غرفه شهرداری هم که دوپس‌دوپسش کمرها را به حرکت درمی‌آورد و صدایش بر صدای اصلی راهپیمایی غلبه داشت، می‌توانست بیست‌سی متر پایین‌تر برقرار گردد تا این ترافیک مردمی در ابتدای خیابان شهدا پیش نیاید. + میز خدمت شورای حل اختلاف بر سر کوچه شیخ‌الاسلام، ابتکار خوبی بود. چه اشکالی دارد بقیه دستگاه‌ها هم در راهپیمایی همانند حضورشان در «نهضت خدمت نماز جمعه» مشکل‌گشایی کنند؟ - استاندارِ ما بد سخنرانی نمی‌کند؛ ولی کاش سخنرانِ انقلاب‌دیده‌ای خاطراتش از انقلاب را تعریف می‌کرد؛ یا سخنرانِ توانمندتری به مهم‌ترین شبهاتِ روز درباره انقلاب اسلامی پاسخ می‌گفت. دیدم بزرگوارانی را که وقتی صدای استاندار را شنیدند؛ راهپیمایی را تمام‌شده در نظر گرفتند! - الزام به بازگشتِ پیاده از خیابان شهدا تا کنار ماشین‌ها در چهارراه عمران، برای بسیاری از مردم اذیت‌کننده بود؛ با چهار پنج اتوبوس می‌شد این زحمت را به‌شدت کاهش و رضایتِ مردم را افزایش داد. - قطع‌کننده نباشید! کاش همه بزرگواران متون انتقادی‌شان را بنویسند و منتشر کنند. با این متون می‌شود انتظار داشت راهپیمایی سال 1404 با راهپیمایی امسال تفاوت داشته باشد و شاهد تأثیرگذاری جدی‌تری باشیم. بنظرم حتی جا دارد بعد از هر راهپیمایی و اتفاق (مثل اعتکاف یا محرم یا...) جلسات مختلف و متنوعی به نقد بی‌رحمانه آن فعالیت اختصاص یابد تا ضمن ثبت تجربیات و مدیریت دانش، در دوره بعد شاهد کاهش نقاط ضعف و افزایش نقاط قوت باشیم. ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
نقد راه‌پیمایی 22بهمن 1401 قزوین.pdf
86.9K
نقد راهپیمایی 22بهمن 1401 (مجموعه نکاتی برای برگزاری هرچه بهترِ راهپیمایی‌های آتی) زاویه‌نگاه اصلی حقیر در «شاخصه‌یابی راهپیمایی تراز انقلاب» بیانِ رهبر انقلاب در 29بهمن96 است: «...برای روز پیروزی انقلاب، نه دستگاه‌های دولتی، [بلکه] خود مردم وارد میدان بشوند، خیابانها را پُر کنند، خودشان شعار بدهند، حضور خودشان را نشان بدهند و از انقلابشان دفاع کنند...» نکاتی پیرامون: بلندگو / بادکنک / مقوانویسی / ایده و اجرای همخوانی / نشست ایده پردازی و شعارسازی / لوکیشن عکاسی / دیوارنویسی / بالگرد / رویداد طراحی مترسک استکبار / مستندسازی / حضور به نیابت از شهدا / غرفه معرفتی و محتوایی / میز خدمت / سخنران / ... قطع‌کننده نباشید! کاش همه بزرگواران متون انتقادی‌شان را بنویسند و منتشر کنند. با این متون می‌شود انتظار داشت راهپیمایی سال 1404 با راهپیمایی امسال تفاوت داشته باشد و شاهد تأثیرگذاری جدی‌تری باشیم. بنظرم حتی جا دارد بعد از هر راهپیمایی و اتفاق (مثل اعتکاف یا محرم یا...) جلسات مختلف و متنوعی به نقد بی‌رحمانه آن فعالیت اختصاص یابد تا ضمن ثبت تجربیات و مدیریت دانش، در دوره بعد شاهد کاهش نقاط ضعف و افزایش نقاط قوت باشیم. ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
گفته شد: چرا پیاده‌روی نیمه‌شعبان را ترویج می‌کنید؟ این‌کار مناسک‌سازی است! پاسخ گرفتند: مناسک‌سازی جایی است که مناسکی نباشد و بعد ساخته شود. مشابه همان احادیثی که در باب زیارت اربعین وارد شده، در باب زیارت نیمه‌شعبان هم وارد شده است. کاش منّاعا للخیر نشوید و بگذارید زیارت نیمه شعبان هم ترویج و گسترش یابد.
چند حدیث در باب زیارت نیمه شعبان سیدالشهدا مرحوم محدث قمی در مفاتیح‌الجنان می‌نویسد: بدانکه احادیث بسیارى در فضیلت زیارت آن حضرت، در نیمه شعبان وارد شده... از جمله به چندین سند معتبر از حضرت زین العابدین و امام صادق علیهماالسّلام نقل شده: هرکه‏ مى‏‌خواهد ۱۲۴هزار پیامبر با او مصافحه کنند، باید قبر ابى عبد الله الحسین علیه السّلام را در نیمه شعبان زیارت کند. به درستى که فرشتگان و ارواح پیامبران رخصت مى‏‌طلبند، و به زیارت آن حضرت مى‏‌آیند، پس خوشا به حال آنکه‏ مصافحه کند با ایشان، و ایشان مصافحه کنند با او، و با آنانند پنج پیامبر اولوالعزم: نوح و ابراهیم و موسى و عیسى و محمّد (صلّى الله على و آله و علیهم اجمعین)... به سند معتبر از امام صادق علیه السّلام روایت شده: هرکه در یک شب از سه شب ذیل قبر امام حسین علیه السّلام را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‏‌اش آمرزیده شود: شب عید فطر یا قربان یا نیمه شعبان. و به روایت معتبر از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام‏ روایت شده: سه شب است که هر که در آنها حضرت امام حسین علیه السّلام را زیارت کند، گناهان گذشته و آینده‌‏اش آمرزیده مى‏شود: شب نیمه شعبان و شب ۲۳ ماه رمضان و شب عید فطر. از امام صادق علیه السّلام روایت شده: کسى‏‌که‏ امام حسین علیه السّلام را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، حق تعالى براى او در یکسال: هزار حجّ پذیرفته‏ و هزار عمره پذیرفته بنویسد و براى او هزار حاجت دنیا و آخرت را برآورده کند. پانوشت: البته در باب اینکه "آمرزش گناهان آینده به چه معنا است؟" به گفتگو و مباحثه و مداقه نیاز است. ↩️  دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
درنگی در «نقطه آغاز در تربیت» یکی از دوستان توییت کرده بود: «...انبیاءالهی مسئله تربیت را با توحید آغاز میکردند و مهم ترین کار برای توسعه انقلاب، تقویت مبانی معرفتی توحیدی جوانان است.» برایش نوشتم: یکی از مهمترین موضوعات در تربیت همین است که «تربیت را از کجا و چگونه شروع کنیم؟» جواب قدیمی و رایج این است که «از توحید» چرا که «تا وقتی خدا را ثابت نکرده ایم، نمیتوانیم به پیامبر استناد کنیم.» اما بنظر میرسد که شاید بشود به جوابهای دیگری اندیشید. واقعیت این است که «انسان»، «عقل محض» یا «کامپیوتر» نیست که تا همه مقدمات منطقی را پاسخ نداده باشد، به نتیجه نرسد. آیا ما هر روز همه کارهایمان را برمبنای عقل و منطق انجام میدهیم؟ مثلا آیا برای همه خریدهایمان ترب را چک کرده ایم؟ آیا هر روز صبح برای حرکت به سمت مدرسه فرزندانمان کانال آموزش و پرورش را چک میکنیم که شاید تعطیل باشند؟ و... فعالیت انبیای الهی هم از روزی که بانگ برمی آوردند «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» شروع نمیشود! فعالیت انبیا از قبل از بعثت و از روزی که با صدق و درستی و پاکی در بین مردم زندگی میکنند شروع میشود. جهت تقریب به ذهن: فعالیت نمایندگان مجلس از روز آغاز به کار شروع نمیشود. از روز اعلام نتایج انتخابات هم شروع نمیشود. حتی از روز ثبتنام در فرمانداری و تبلیغات هم شروع نمیشود. از سالها قبل که در حال زندگی با مردم هستند، آغاز شده است ولو خودشان خبر نداشته باشند. دوباره دقیقتر نگاه کنیم: فعالیت انبیا از قبل از بعثت و از روزی که با صدق و درستی و پاکی در بین مردم زندگی میکنند شروع میشود. این چیزی به جز «تولی» نیست. آغاز دین توسط انبیا با تولی بوده است. البته تولیِ عملی هم مثل توحیدِ عملی درجات و مراتب دارد. شروع آموزش دین از توحید لزوماً صحیح و درست نیست. تولی مسیر بهتری برای آغازِ تربیت است. در تربیت (دینی)، اول باید مربی (اهل بیت) را شناخت و به وی اعتماد کرد و دل داد. به «تربیت هیأتی» باید جدی تر و دقیقتر اندیشید. حقیر فکر میکنم تربیت با هیأت آغاز میشود و مهم ترین کار برای توسعه انقلاب، ارتقای کمی و کیفی هیآت در ایران و جهان است. پانوشت: این متن و این ایده قابلیت گسترش و ارتقا به یک کتاب و ارائه در نشستهای اندیشه ورزی هم داشت ولی ترجیح دادم زودتر منتشر کنم و بازخورد بگیرم. نظراتتان را برایم بفرستید: @hajmmdd نتیجه عملی: کاش بجای این همه دستگاه فرهنگی بین المللی و داخلی، روضه ها و هیأتهای خانگی را در ایران و سایر کشورها فعال میکردیم. (این جمله توضیحات و مستندات متعددی دارد که شاید بعدتر مکتوبش کردم.) ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
چهل روز تا راهپیمایی روز قدس...
هدایت شده از هیات شهدای گمنام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎙 📌 ثواب زیارت امام حسین(ع) در روز نیمه شعبان 🔹 برشی از سخنرانی حجت‌الاسلام دائی دائی ✅ هیات شهدای گمنام 🆔 @heyat1342
خادم حرم: خادم امام یا خادم زائران؟ (چند پرده از سبک خادمی در عتبات عالیات) مدتی قبل یک متن با این مضمون خواندم (که الان به آن متن دسترسی ندارم): "خادمان حرم امام رضا علیه‌السلام، خودشان را "خادم زائران امام رضا" می‌دانند و خادمان عتبات عالیات عراق، خودشان را "خادم الامام" می‌دانند. پس دسته اول خودشان را خاک پای زائران می‌بینند و تمام تلاششان را برای جلب رضایت زائران به‌کار می‌بندند. و دسته دوم خودشان را بالاتر از زائران می‌دانند پس هدف اصلی‌شان رضایت و راحتی زائران نیست." روزهای اخیر صحت این تحلیل را بارها دیدم و چشیدم. اکنون احساس می‌کنم "خادمی در حرم" در عراق، نه یک مقام معنوی، که یک مقام مادی و دارای امنیت شغلی است. برخلاف آستان قدس که برای خادمیِ بی‌جیره و مواجب، باید منت بکشی و سالها در نوبت بمانی و...؛ ظاهرا در عراق بسیاری از خادمان از بد حادثه و نبودِ شغل دیگر مجبور به گذران وقت در حرم شده‌اند. چند پرده از مشاهدات عینی‌ام در روزهای اخیر از سبک خادمی در عتبات عالیات را می‌نگارم: • جمعی حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ نفره در نیمه شب در روبروی ایوان نجف مشغول مناجات و روضه بودند. دو خادم به بهانه جارو برقی! همه را از جایشان بلند کردند و ارتباط قلبی زائران با خدا و اهل‌بیت را کاملا قطع و خراب کردند. مشابه همین اتفاق (با بهانه‌های مختلف) در ساعات مختلف در همین صحن وقتی با خانواده‌ام حضور داشتم چند بار تکرار شد. • بارها در حرم امام رضا شاهد محبت و ملاطفت خدام با زائران خردسال بوده‌ام. ولی در عراق بارها عکسش را دیدم. مثلا در حرم امیرمومنان، در لابلای گفتگویی مختصر، خادم به کودک چندماهه‌ام که مشغول بازی با تسبیح پلاستیکی بود و موجب آزار احدی نبود، اشاره کرد و گفت: "هذا مشکل" من هم گفتم "هذا برکت، هذا نور، هذا زائر العلی، المشکل خدام امیرالمؤمنین" با تعجب پرسید که یعنی من مشکل هستم!؟ با صراحت جواب دادم آری! • من نمی‌دانم فرق صندلی چرخدار با کالسکه چیست که اولی به‌وفور در حرم‌ها دیده می‌شود ولی می‌بایست کودکم را بیدار می‌کردم و کالسکه را بیرون حرم به امانتداری تحویل می‌دادم تا بتوانیم وارد حرم شویم. • در سامرا، خیلی قبل از اذان صبح، پسر ۵ساله‌ام خواب بود. او را به جلوتر از صف اول منتقل کردم که مانع نماز نباشد؛ اما خادم به بهانه نماز اصرار به جابجایی به مکان دیگر داشت! به انتهای مسجد منتقلش کردم و از نماز جماعت محروم شدم. و در آن محلِ قبل هم نمازی برقرار نشد. • در سامرا در تفتیش مرحله آخر اجازه ندادند کیف حاوی لباس و لوازم کودکانه را به داخل حرم ببرم. پرسیدم "کدامش ممنوع است که آن را نبرم و مابقی را ببرم؟" گفت کلش ممنوع است! ساعتی بعد کلش را همسرم به داخل حرم آورد! در آن مکان اصلا خواهران را تفتیش نمی‌کردند!!! • بارها این حس به من منتقل شده که کفشداران طوس، خاک کف کفش زائران را توتیای چشمانشان می‌دانند. در سامرا دو بار مجبور شدم برای ۱برداشتن وسیله و ۲بردن پسرم به دستشویی، کفشم را از سبد کفش کفشداری بردارم. دفعه دوم خادم گفت: "اسهال داری!؟" کل کفشها را گرفتم و به کفشداری دیگری بردم و از امام علیه‌السلام خواستم جوابش را بدهد. و مورد آخر امشب رقم خورد: • ممانعت از برگزاری هیات کودکانه و جمع‌خوانی سرود در بین‌الحرمین!: خدام [!؟] برای بیرون‌کشیدنِ آقایان رضا هلالی، محمدحسین پویانفر، سجاد محمدی، فردی‌نژاد، سید بشیر حسینی و... از حلقه چندصد کودک، دست و پای کودکان را له کردند؛ و در ذهن کودکان خاطره‌ای تلخ از بین‌الحرمین حک و ثبت کردند. در این تجمع هیاتی، بلندگو و مزاحمت صوتی در کار نبود، راه بسته نشده بود، چیزی به‌جز ذکر اهل‌بیت گفته نشد، موسیقی و آهنگی پخش نشد، اما بی‌رحمانه و بی‌ادبانه تعطیل شد. امشب، یادِ مواجهه وحشیانه خادمان سعودی با ذکر اهل‌بیت در بقیع افتادم. با این دست‌فرمان دور نیست زمانی که جمهوری اسلامی مجبور شود برای حفظ حرمت زائران و تأدیبِ بی‌ادبان، مدتی راه عراق را ببندد. کاش متولیان امر، زودتر تدبیری کنند. ↩️  دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
حمایت همه‌جانبه از فعالیت‌ها و مجموعه‌های مردمی، وظیفه بدیهی و اولی مسئولان و دستگاه‌های فرهنگی و غیرفرهنگی است. الحمدلله در این دولت هم به شعار و راهبرد تبدیل شده و برایش دستیار ویژه هم منصوب شده است. ولی در میدان عمل به این امر مهم، به چشم وظیفه نگاه نمی‌شود. متأسفانه کم نیستند مسئولانی که به مجموعه‌های مردمی به چشم "گدا" و به حمایت‌ها به چشم "صدقه" می‌نگرند. کاش ایشان حداقل "آداب صدقه" را بیاموزند و رعایت کنند! 《لاتبطلوا صدقاتکم بالمن و الاذی》 با منت و اذیت، صدقه‌تان را پوچ و باطل نکنید. خدا فرمود! ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
مردمی‌سازی!؟ کاش جانماییِ زیرپله‌ای و ته‌سالنی موسسات مردمی قرآن در نمایشگاه قرآن، استعاره و نمایشی از "مردمی‌سازی در عمل" نباشد. توضیح عکس: غرفه‌های کوچک موسسات قرآنی، پشت این غرفه آموزنده و جذاب جانمایی شده‌اند.
تصویری از نشست رییس سازمان تبلیغات اسلامی با عوامل برنامه تلویزیونی قرآنی «محفل»  در این تصویر چه می‌بینید؟ آیا عوامل بسیار باسابقه و اسم و رسمدار می‌بینید؟ میانگین سن عوامل این برنامه چند سال است؟ چرا صداوسیما (و همه دستگاه‌های فرهنگی) برای کارهای مهم و بزرگ منتظر حضور افراد خاص و جاافتاده هستند؟ متوسط سن فرماندهان جنگ تحمیلی چقدر بود؟ ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
کل خیر... در نماز عید فطر نه بار خدا را به حق این عید قسم دادیم و از او خواستیم: 🤲 ... وَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی کُلِّ خَیرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّدا وَآلَ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّدا وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیهِ وَعَلَیهِمْ... ▫️ مرور برخی از خیرهایی که خدا به پیامبر و خاندانش ارزانی داشته خالی از لطف نیست: • انس با قرآن، فهم تمام و کمال معانی قرآن و فراتر از آن: تجسم‌بخشی به قرآن و انسان تراز قرآن • علم و عمل کاملا مطابق با آن‌چه خدا می‌پسندد • سبک زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی کاملا مطابق با خواست خدا • اندیشه و نگاه و تکلم و بیان و تبیین و تبلیغ و سخن‌رانی و قانون‌گذاری و مدیریت و برنامه‌ریزی و هدایت و راهبری و سیاستگذاری و جهت‌گیری و هدف‌گذاری و تعامل و تقابل کاملا مطابق با آن‌چه خدا می‌پسنددبرقراری روضه خانگی • منظومه فکری الهی • منظومه ارتباطاتی الهی • گشاده‌دستی و باز کردن گره از کار خلائق • عزت، اخلاص، توکل، صبر، حلم، انصاف، وقار، حسن خلق، حسن ظن، حسن نیت، ایثار، صدق، شکر، ادب، عدالت، بصیرت، زهد، قناعت، تواضع، توبه، استغفار، حیا، خوش‌رویی، شرح صدر، مدارا، شرف، طهارت، عبرت‌آموزی، وفای به عهد • آزادگی، بلندنظری، آینده‌نگری، همت بلند، پشتکار، اراده • مبارزه دائمی خستگی‌ناپذیر • شهادت 🤲 خدایا همه این خیرها (و خیرهای بیش از آن) را به ما نیز عنایت فرما! ادامه 👇🏻
*کل خیر...* ...ادامه ▫️ بازخوانی برخی از موارد سوء که خدا از خاندان عصمت و طهارت به دور داشته نیز مفید است: • معصیت خالق • غفلت از الله • ناامیدی از رحمت خدا • خوف نداشتن از خدا • ظلم، بدخلقی، ناسپاسی • حب دنیا • لغو و لهو و لعب • اجاره‌نشینی!وام و قسطکارمندی • تملق و چاپلوسی • تجسس • سخن به غیرعلم • جهل (چه بسیط، چه مرکب)، علم غیرنافع، فضل‌فروشی • کفر، شرک، نفاق، ریا • عاق والدین • بی‌اعتنایی یا فرار از جهاد (چه با سلاح، چه با قلم)، بی‌توجهی به حق و باطل، جانبداری از باطل • هتک آبروی اسلام و مسلمین • قضاوت اشتباه، سوء ظن، نیرنگ، حسد • قطع رحم • آلودگی‌های جنسی • قمار و ربا و شراب • دروغ، غیبت، تهمت، سخن‌چینی، فحاشی • تکبر، خودخواهی، غرور • کمک یا اعتماد به ظالم • حبس حق‌الناس • اسراف، خیانت در امانت، آسیب به بیت‌المال • ترک نماز و حج و زکات و سایر واجبات دینی • دوری از دعای والدین • تلاطم روح و ادبار قلب • ذلت، ترس • بی‌غیرتی • چشم‌پوشی از حق • شهرت‌طلبی ، ظاهرسازی • انزوا و گوشه‌گیری • افشاء راز • پرگویی • سادگی و بلاهت • تنبلی • بی‌خیالی نسبت به رشد و کسب کمالات • جزع و فقدان صبر در مصائب • بخل • غنا • دزدی، کم‌فروشی، حرام‌خواری، ربا، احتکار • تمسخر • کفران نعمات خالق، و پوشاندن خدمات و فضائل خلائق 🤲 خدایا این شرور را از ما نیز دور بدار! [ ] حاشیه: یکی از اساتید می‌فرمود: دعای قنوت عید فطر، مخصوص عید فطر و بعد از سه ماه خودسازی و یک ماه روزه و شب‌های قدر و... است؛ وگرنه اگر به عمق معنای این دعا و به زندگانی خاندان رسول اکرم توجه کنیم، از خدا خواهیم خواست با ما مثل اهل‌بیت عصمت و طهارت تعامل نکند! 📸 تصویر: مسجد محل اقامه نماز عید، و پنجره و منظری که در هنگام قنوت جلوی چشمانم بود! ↩️ دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
به همه بزرگوارانی که با یک کلیپ سی ثانیه‌ای می‌توانند همه جوانب و ابعاد یک جشن مفصل را متوجه شوند و انتقاد را بگذارند روی رگبار، پیشنهاد می‌کنم سایر فعالیتهای گروه برگزار کننده برنامه جشن حضرت معصومه (حسینیه دختران انقلاب اسلامی) را در کانالشان ببینند: https://eitaa.com/golabbaton95 حقیر هنوز انتقاد منطقی و درستی ندیده‌ام. ▫️ اشتباه نشود! من هم موافقم که "کف زدن و بالا و پایین پریدن" در جشن اهل بیت کار خوبی نیست. ولی نمیفهمم چرا وقتی جلسه جشن دخترانه با این آداب برگزار شد، این همه موضعگیری شد ولی وقتی عین این اتفاق در جشنهای مردانه یا مختلط رخ میدهد، یک انتقاد ریز هم نمیشنویم. یکبار دیدید که کسی به این برنامه کف زنی و هلهله توی «حسینیه» انتقاد کند؟: https://www.aparat.com/v/cbksu ▫️ اقدامات این مجموعه واقعا جای تقدیر و تحسین دارد: https://eitaa.com/golabbaton95 ↩️  دال @Daaall https://ble.ir/Daaall https://eitaa.com/daaall
کاش یک امکان به مسیریاب ها اضافه شود: در ترافیکهای سنگینِ بزرگراهها، کدام خط (لاین) با سرعت بیشتری حرکت میکند!؟