#بخش_ششم ولا يتتبّع العورة؛ زشتی های ديگران را پي گيری نمی كند، تا خدا پی گير زشتی های او نباشد؛ زيرا اگر خدا پی گير عيوب كسی باشد بالاخره او را رسوا خواهد كرد: «لا تتبّعوا عورات المؤمنين فإنّه من تتبّع عوْرات المؤمنين تتبّع الله عورته ومن تتبّع الله عورته فَضَحَه ولوْ فى جوْف بيته»[۱].  وقوراً؛ بسيار با وقار است.  صبوراً؛ بسيار صابر است.  رضيّاً؛ هميشه راضی است؛ زيرا می داند خدای حكيم و مهربان، شرايط موجود را برای او پسنديده است گر چه طبق وظيفه سعی و كوشش مي كند. شكوراً؛ بسيار شكرگزار است.  قليل الكلام؛ كم حرف است؛ زيرا مراعات حدود الهی از كلام آدمی مي كاهد. حضرت امام علی (عليه السلام) فرمود: اگر عقل انسان، كامل شود و بخواهد رعايت ضوابط شرعی بكند از كلام او كاسته مي گردد؛ «إذا تمّ العقل نقص الكلام»[۲]. كلام، وسيله‌ ارتباط انسان با ديگران است تا نيازمندی های او را برطرف و خواسته هايش را به ديگران منتقل كند. از اين رو پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) به ابوذر فرمود: زوايد كلام را ترك كن و تنها به مقداری كه رفع حاجت از تو مي كند، اكتفا كن؛ «أُترك فضول الكلام وحسبك من الكلام ما تبلغ به حاجتك»[۳].  برّاً؛ نيكوكار است.  مصوناً؛ [از انحرافات فكری، اخلاقی و عملی و همچنين آبروی او] محفوظ است.  حليماً؛ بُردبار است. حليم را بُردبار گويند، چون بار صبر و شكيبايي آن قدر وزين است كه حمل آن دشوار خواهد بود لذا بُردن چنين بار وزيني ميسور هركس نيست.  رفيقاً؛ نرم خو، خوش خلق و مدارا كننده است.  عفيفاً؛ اهل عفت است. [۱]بحارالانوار ج۷۲ ص۲۱۴ [۲]نهج البلاغه حکمت ۷۱ [۳]بحارالانوار ج۷۴ ص۸۵ ادب فنای مقربان ج۱ ص۲۸۵،۲۸۶ 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli