ما خودمون رو همیشه با بهترین‌های جهان می‌سنجیم از جهت امکانات و با ضعیف‌ترین‌ها می‌سنجیم از جهت تلاش. این اخلاق بدی هست که از گذشته روی ما مونده و تا آینده‌ای نه چندان کوتاه با ما خواهد ماند. اینکه چرا اینطور هست بماند. جاش اینجا نیست. همین قدر کافیه که بدونیم محاسبات ما نه بر اساس واقعیات که بر اساس انتظارات خارج از قاعده شکل گرفته. یک سری رؤیا و آرزو بر اساس یک سری ساده‌انگاری‌ها تو ذهن ما رسوخ کرده و در برابر تعدیل و اصلاح مقاومت می‌کنه. یک سری سوء تفاهمات و یک سری سوء ظن باعث شده تا تصورات ما زیاد با شرایطی که داریم منطبق نباشه. من به عنوان یک شهروند عادی سعی خواهم کرد، حداکثر تلاش خودم رو برای صرفه‌جویی داشته باشم. سعی می‌کنم یاد بگیرم که چطور میشه کمتر گاز و برق و آب مصرف کرد. سعی خواهم کرد بیشتر بیاموزم و سازگارتر و منعطف‌تر باشم تا فرصت بدم به سیستم، به کشورم که انتخاب‌های کلان آسان‌تری داشته باشه. سعی می‌کنم درک کنم وضعیت رو و به جای اینکه نگاهم به دیگری باشه و به خودی لگد بزنم، سهم خودم رو از ساختن بیشتر کنم. اینها به معنی تسلیم در برابر ناراستی‌ها و نادرستی‌ها و نادیده گرفتن کاستی‌ها نیست. به معنی تلاش برای حل مسئله هست. من قرار نیست از وضع موجود فرار کنم. قرار هم نیست بدترش کنم. قرار هست به اندازه یک نفر و یک خانواده و بک جمع کوچک یا بزرگ برای حل آسان‌تر مسئله قدم بردارم. من قرار هست به اندازه خودم به جامعه خودم فرصت بدم. همین. من قرار هست زندگی کنم.

⁉️چرا باید از گذشته باخبر بشیم؟ جواب این سوال رو از بیانات مقام معظم رهبری بخونیم: «میخواهیم از راه شناختن تاریخ خود، گذشته‌ی خود و برجستگان این تاریخ، خود را درست بشناسیم؛ امروزمان را درست بفهمیم و راه فردامان را تشخیص بدهیم و باز کنیم... ما به گذشته که نگاه میکنیم، با این چشم نگاه میکنیم. گذشته برای ما یک وسیله و آئینه‌ای است؛ مایه‌ی عبرتی است تا راه آینده‌مان را هموار کنیم.» ▫️بیانات در دیدار مردم لار ۱۳۸۷/۲/۱۹ روایت انسان تلاشیه برای رسیدن به این دیدگاه و عبرت گرفتن از گذشته‌های مهم از دیدگاه قرآن برای رسیدن به آینده‌ی موعود... 🔻از خانواده روایت انسان جا نمونید! 🆔@Revayate_ensan_home

اگر از من بپرسید فلانی آدم خوبی است یا خیر پاسخ خواهم داد، ابتدا او را تعریف کن. آدم‌ها به نسبت لایه‌های هویتی که در آنان فعال شده و دوایر ماهیتی که آن را به کار بسته‌اند و میزان هماهنگی که توانسته‌اند بین آنها برقرار کنند، مختلفند. ما آدم‌های خوب زیادی دیده‌ایم که در موقعیت‌های متفاوت دیگر خوب نبوده‌اند. اختلالات هویتی و اختلافات ماهیتی، تعریف ما از آدم‌ها را تغییر خواهد داد. آیا فرد مورد نظر شما تمام ظرفیت‌های انسانی خویش را یافته، شناخته، پرداخته، ساخته یا آن را انکار می‌کند؟!

نمی‌توان به جماعتی که در سختی‌ها یا فرار می‌کنند یا خودکشی، امورات ایران بزرگ را سپرد. اندیشه بحران‌زیست و بن‌بست انگار هیچ پیروزی و نجاتی در افق خویش ندارد.

مثل انقلاب اسلامی در جهان امروز، مثل موسی در کاخ فرعون است. داستان ما، تکرار تاریخ رهایی انسان است.

فاصله گرفتن با ولی خدا جامعه را دچار تفرقه می‌کند. او همچون جان است برای جامعه و نخ تسبیحی که دانه‌ها را گرد هم می‌آورد و به آنان سامان یکپارچه می‌بخشد. هر چه بشر از امامش دوری می‌کند. امکان زیست متعادل انسانی را از دست می‌دهد. گروهی از انسان‌ها روزی در مسیر رشد بشر بر روی زمین قرار گرفتند و خواست خود را بر اراده ولی خدا ترجیح دادند و پیروزمندانه غیر خود را راندند. چندین قرن است فساد در زمین جاری است و هیچ کس هیچ راهی برای جبران آنچه بر ما رفت را ندارد.

در جهان کمیت‌زده امروزین، جای خالی حضور کیفی انسان بسیار احساس می‌شود. در ابن ایام که در فراق مادر انسان داغداریم، یاد می‌کنم از فقر زبان مادری در زمانه و شکایت می‌کنم به خداوند از فقدان مادرانه‌ها وقتی دختران پیش از همسر شدن در فضای فسادانگیز مرد شدن هرز و هدر می‌روند. در حالی که آنان ذخیره عالم برای خلق موقعیت مادری در زمین هستند. بدون مادرانه‌ها جوامع تبدیل به کویری خواهد شد که از هیچ سو امید حیات در آن سوسو نمی‌زند. طراوت مادر چون آب است که مبدأ حیات است. اگر از من سؤال کنند که چرا حضور علیاحضرت صدیقه شهیده فاطمه زهرا تنها یکیست در کنار سیزده معصوم خواهم گفت: آن مقدسه مرضیه وجودی کیفی در دایره عصمت داشتند و کیفیت تعدد ندارد. اما ظهور کمی ولایت در میان بشر تعدد دارد و در تمام این سیزده تن صدیقه طاهره چون جان جاری است.

عادت بر شاخه‌بودگی فرزندان است؛ اما خداوند به سبب فرزندان گاهی والدین را احیاء می‌کند و ریشه‌بودگی آنان را برای والدین‌شان تأیید می‌کند.

سهم زمین از شهود سرّ آسمان، هجده چشم بر هم زدن بیشتر نبود. این داغ با که گویم این غم کجا برم؟!