📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📜مطالعه #خطبه‌های_نهج‌البلاغه در ۲۲۶ روز 🗓#سهم_روز_217 🔰#ترجمه_خطبه_222 (هنگام تلاوت آیات ۳۶ و ۳۷ سوره نور «و صبح و شام در آن خانه‌ها تسبیح می‌گویند، مردانی که تجارت و معامله‌ای آن‌ها را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و ادای زکات غافل نمی‌کند»، فرمود:) 1⃣ ارزش یاد خدا ✍همانا خدای سبحان و بزرگ، یاد خود را روشنی بخش دل‌ها قرار داد، تا گوش، پس از ناشنوایی بشنود و چشم پس از کم نوری بنگرد، و انسان پس از دشمنی رام گردد. خداوند که نعمت‌های او گرانقدر است، در دوره‌های مختلفِ روزگار و در دورانِ جدایی از رسالت (تا آمدن پیامبری پس از پیامبری دیگر) بندگانی داشته که با آنان در گوش جانشان زمزمه می‌کرد، و در درون عقلشان با آنان سخن می‌گفت. آنان چراغ هدایت را با نور بیداری، در گوش‌ها و ديده‌ها و دل‌ها بر می‌‌افروختند، روزهای خدایی را به یاد می‌آوردند و مردم را از جلال و بزرگی خدا می‌ترساندند. آنان نشانه‌های روشن خدا در بیابان‌هایند، آن را که راه میانه در پیش گرفت می‌ستودند و به رستگاری بشارت می‌دادند، و روش آن را که به جانب چپ یا راست کشانده می‌شد، زشت می‌شمردند و از نابودی هشدار می‌دادند، هم‌چنان چراغ تاریکی‌ها، و راهنمای پرتگاه ها بودند. 2⃣ صفات یاد کنندگان خدا (اهل ذکر) ✍همانا، مردمی هستند که ذکر خدا را به جای دنیا برگزیدند، که هیچ تجارتی یا خرید و فروشی، آن‌ها را از یاد خدا باز نمی‌دارد. با یاد خدا روزگار می‌گذرانند و غافلان را با هشدارهای خود، از کیفرهای الهی می‌ترسانند. به عدالت فرمان می‌دهند و خود عدالت گسترند، از بدی‌ها نهی می‌کنند و خود از آن‌ها پرهیز دارند. با این‌که در دنیا زندگی می‌کنند، گویا آن را رها کرده به آخرت پیوسته‌اند. سرای دیگر را مشاهده کرده، گویا از مسایل پنهان برزخیان و مدت طولانی اقامتشان آگاهی دارند، و گویا قیامت وعده‌های خود را برای آنان تحقق بخشیده است. آنان پرده‌ها (پرده‌های آن جهان) را برای مردم دنیا برداشته‌اند، می‌بینند آنچه را که مردم نمی‌نگرند، و می‌شنوند آنچه را که مردم نمی‌شنوند. اگر اهل ذکر را در اندیشه خود آوری و مقامات ستوده آنان و مجالس آشکارشان را بنگری، می‌بینی که آنان نامه‌های اعمال خود را گشوده، و برای حسابرسی آماده‌اند، که همه را جبران کنند، و در اندیشه‌اند، در کدام یک از اعمال کوچک و بزرگی که به آنان فرمان داده شده، کوتاهی کرده‌اند، یا چه اعمالی که از آن نهی شده بودند، مرتکب گردیده‌اند. بار سنگین گناهان خویش را بر دوش نهاده و در برداشتن آن ناتوان شدند، گریه در گلویشان شکسته، و با ناله و فریاد می‌گریند و با یکدیگر گفتگو دارند. در پیشگاه پروردگار خویش به پشیمانی اعتراف دارند. آنان نشانه‌های هدایت و چراغ‌های روشنگر تاریکی‌ها می‌باشند. فرشتگان آنان را در میان گرفته، و آرامش بر آن‌ها می‌بارند، درهای آسمان به رویشان گشوده و مقام ارزشمندی برای آنان آماده کرده‌اند، مقامی که خداوند با نظر رحمت به آن می‌نگرد، و از تلاش آن‌ها خشنود، و منزلت آن‌ها را می‌ستاید، دست به دعا برداشته و آمرزش الهی می‌طلبند. در گروِ نیازمندیِ فضلِ خدا و اسیرانِ بزرگیِ او هستند. غم و اندوه طولانی دل‌هایشان را مجروح و گریه‌های پیاپی چشم‌هایشان را آزرده است. دست آنان به طرف تمام درهای امیدواری خدا دراز است، از کسی درخواست می‌کنند که بخشش او را کاستی، و درخواست کنندگان او را نومیدی نیست. پس اکنون به خاطر خودت، حساب خویش را برّرسی کن، زیرا دیگران حسابرسی غیر از تو دارند. 💠منبع: نرم‌افزار نهج‌البلاغه نوین ✅ کانال دقایقی با قرآن👇 🆔 @daghayeghibaquran