#سیره_شهدا 🌹شهید حاج شیرعلى سلطانى چنان در عشق اباعبدالله مى سوخت که بارها گفته بود: من شرم میکنم روز قیامت در پیشگاه اربابم امام حسین (علیه السلام)سر داشته باشم. 🌴او بالاخره به آرزویش رسید و هنگام شهادت سر از بدنش جدا شد. این شهید در یکى از سخنانش گفته بود: ❤️دلم میخواهد هر کس مرا مى شناسد در ختمم شرکت کند. براى امام حسین (علیه السلام) بسیار عزادارى کنید (که من) عزادارى را خیلى دوست دارم. به نقل از کتاب هنر اهلبیت علیهم السلام @daghdaghemand

#سیره_تربیتی_شهدا 📝 #همسر_شهید #بهشتی می‏گوید: 🔻او رفیق فرزندانش بود.. 🔸هیچ وقت در مدت 29 سال که با هم بودیم، کوچک ترین چیزی از ایشان ندیدم که باعث دلخوری من بشود. 🔺با فرزندانش هم، همین طور ایشان رفیق بود. هیچ وقت نشد که حتی برای یک بار هم سر این ها داد بزند. 🔻این قدر ایشان خوش اخلاق بود که آن ساعتی که به ما تعلق داشت، واقعاً ما از همنشینی ایشان لذت می بردیم. موقعی که دور هم جمع می شدیم و با هم بودیم، همیشه بحث از خدا و پیغمبر می کردند و می گفت: «که ائمه چنین کردند و شما هم باید چنین کنید...» 🔹نکته ظریفی که در شیوه بر خورد و رفتار ایشان در خانواده مشهود است آن است که با توجه به مشغله های کاری ایشان در سال های بحرانی آن دوره در ایران، مانع از رسیدگی به امور خانواده و فرزندان نبود. در خاطره‌ای از فرزند شهید آیت الله دکتر بهشتی این طور نقل شده که: شب ها که به خانه می رفت، با وجودخستگی بسیار زیاد از کار روزانه، با صبر و حوصله فراوان، به دختر کوچکش دیکته می گفت و در درس هایش به او یاری می رساند. 🌸«... با من که همسرش بودم، مثل یک پدر و فرزند بود. یعنی من همیشه احساس می کردم که با پدرم روبه رو هستم؛ از بس که ایشان مهربان و خوش اخلاق بود. 📚 #کتاب بهشتی در قاب #سبک_زندگی #سیره_شهدا #شهید_بهشتی @daghdaghemand

#سیره_شهدا #شهید_احمد_گودرزی سرهنگ پاسدار احمد گودرزی متولد اول فروردین ۱۳۵۷ بود که در ورامین بزرگ شد. شهید گودرزی چند روز مانده به مرحله دوم اعزام خود گفته بود، بی قرارم، نمی توانم بمانم و طاقت ندارم. این شهید خیلی به فکر خانواده بود و تنها جایی که خودخواهی کرد بر سر رفتن به سوریه بود. این موضوع را برای خودش خواست و خدا هم مزد خوبی هایش را داد. احمد با دوستانش در محل کار رفاقت مثال زدنی داشت. نیروهای گردان مقداد بعد از آنکه دو گردان حمزه و مقداد ادغام شدند، پیوسته نزد شهید احمد گودرزی بودند. اخلاق احمد چنان اثرگذار بود که سبب می شد دیگران جلب اخلاقش شوند و بسیار زود با همه ارتباط برقرار می کرد و هیچ کس از دستش ناراحت نمی شد. وی همیشه در سلام کردن پیشتاز بود و اجازه نمی داد در این باره به عنوان نفر دوم قرار بگیرد. این شهید یکی از مدافعان حریم اهل بیت بود که ۱۴ اسفند ۱۳۹۴ در سوریه به شهادت رسید. از این شهید بزرگوار دختری به یادگار مانده است که زمان شهادت پدرش ۴۳ روزه بود. فرزندی که هرگز او را ندید. زهرا رضایی، همسر شهید گودرزی می گوید: «وقتی پیکر شهید میثم نجفی را آوردند، احمد هر شب به فکر می رفت. وقتی چشمش به عکس شهید میثم نجفی می افتاد می گفت: دوستم دخترش را ندید و شهید شد. گاهی می گویم خبر نداشت دخترش را نمی بیند و شهید می شود. عجیب که خود احمد هم دخترش را ندید و شهید شد.» @daghdaghemand