«يَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُولِ يَا سَيِّدَتَنَا وَ مَوْلَاتَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِكِ إِلَى اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاكِ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنَا يَا وَجِيهَةً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعِي لَنَا عِنْدَ اللَّهِ»

تاریخ تنها مرور گذشته نیست

سید، شریف و حبیب القاب و تعابیری که برای معلوم ساختن سیادت نسب استفاده شده اند

دیدگاه وهابیان درباره صفات خبری وهابیان درباره صفات خبری مانند وجه، عین و استواء معتقدند که این صفات از جمله محکمات هستند، نه متشابهات. به باور آن‌ها، این صفات جزو صفات ثبوتی و ذاتی خداوند محسوب می‌شوند و به همان معنای حقیقی خود بر خداوند حمل می‌گردند، بدون نیاز به تأویل یا تفویض. در عین حال، آن‌ها تأکید می‌کنند که این صفات واجد کیفیت هستند، اما تعیین کیفیت این صفات به عهده خداوند است. 🔻https://eitaa.com/danamha

دیدگاه وهابیان درباره توقیفی بودن اسماء و صفات همچنین وهابیان بر این باورند که صفات خداوند، چه ثبوتی و چه سلبی، توقیفی هستند؛ یعنی تنها باید به آنچه در کتاب (قرآن) و سنت (روایات پیامبر) آمده است، استناد کرد. به عنوان مثال، در مورد صفات سلبی مانند نفی جسمانیت از خداوند، آن‌ها معتقدند که چون در کتاب و سنت تصریح نشده است که «خداوند جسم نیست»، نمی‌توان به طور قطع گفت که خداوند جسم ندارد یا جسمانی نیست. به همین ترتیب، نمی‌توان ادعا کرد که خداوند جسم دارد یا جسمانی است. بنابراین، از دیدگاه وهابیان، هم اثبات جسمانیت برای خداوند و هم نفی آن، هر دو خطا هستند و با قاعده توقیفی بودن اسماء و صفات الهی در تعارض قرار می‌گیرند. 🔻https://eitaa.com/danamha

دیدگاه ابن قدامه حنبلی درباره صفات خبری ابن قدامه حنبلی بر این باور بود: «صفات خبریه از متشابهات است، از محکمات نیست. احمد حنبل، شافعی و مالک همگی صفات خبریه را تفویض می بردند، هیچ وقت مایل به سخن گفتن درباره معنای صفات خبریه نبودند» برای اطلاع از دیدگاه ابن قدامه باید به کتاب لمعة الاعتقاد و كتاب روضة الناظر وجنة المناظر سری بزنیم. 🔻https://eitaa.com/danamha

امکان تحریم چراغانی نیمه‌شعبان امام خمینی هر اقدامی را در چارچوب تأثیرات سیاسی، اجتماعی و اعتقادی آن تحلیل می‌کرد. در مقابل، گروه‌هایی مانند انجمن حجتیه بیشتر بر جنبه‌های ظاهری و شعائری مذهبی تأکید داشتند. مثلاً امام معتقد بود چراغانی نیمه‌شعبان ممکن است به نفع شاه و استکبار باشد، اما انجمن حجتیه با این نگاه مخالفت می‌کرد و صرفاً بر اهمیت چراغانی تأکید داشت، بدون توجه به سود یا ضرر آن برای شاه، طاغوت یا مستضعفان. حتی در دوران مبارزه، امام در یک مورد چراغانی نیمه‌شعبان را تحریم کردند، اما انجمن حجتیه این تحریم را نپذیرفت. امروز نیز این تفاوت نگاه ادامه دارد؛ رهبری مسائل را بر اساس آثار و پیامدهای آن ارزیابی می‌کنند، در حالی که برخی صرفاً نفس عمل را بدون توجه به این ابعاد تحلیل می‌کنند. امام خمینی ره: دیروز مقدس نماهای بی شعور می گفتند دین از سیاست جداست و مبارزه با شاه حرام است، امروز می گویند مسئولین نظام کمونیست شده اند. تا دیروز مشروب فروشی و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان برای ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) را مفید و راهگشا می دانستند، امروز از اینکه در گوشه ای خلاف شرعی که هرگز خواست مسئولین نیست رخ می دهد، فریاد وا اسلاما سر می دهند. دیروز #حجتیه ای ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی تر از انقلابی شده اند. ولایتی های دیروز که در سکوت و تحجر خود آبروی اسلام و مسلمین را ریخته اند و در عمل پشت پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت را شکسته اند و عنوان ولایت برایشان جز تکسب و تعیش نبوده است امروز خود را بانی و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را می خورند 📚(صحیفه امام،ج۲۱،ص۲۸۱) 🔻https://eitaa.com/danamha

متن سخن رهبری درباره مراتب وحدت وحدت مراتبى دارد؛ اتّحاد دنياى اسلام مراتبى دارد: 1) پايين‌ترين مرتبه‌اش اين است كه جوامع اسلامى، كشورهاى اسلامى، دولتهاى اسلامى، اقوام اسلامى، مذاهب اسلامى، عليه هم دست به تعرّض نزنند، با هم معارضه نكنند، به يكديگر ضربه نزنند؛ اين قدم اوّل است. 2) البتّه بالاتر از اين، اين است كه دنياى اسلام علاوه بر اينكه به يكديگر ضربه نميزنند، در مقابل دشمن مشترك هم دست به دست هم بدهند، اتّحاد واقعى و كافى داشته باشند، از يكديگر دفاع كنند. اين هم يك قدم بالاتر است. 3) از اين بالاتر هم اين است كه كشورهاى اسلامى، ملّتهاى اسلامى هم‌افزايى كنند. كشورهاى اسلامى از لحاظ علمى، از لحاظ ثروت، از لحاظ امنيّت، از لحاظ قدرت سياسى در يك سطح نيستند، ميتوانند به يكديگر كمك كنند، هم‌افزايى كنند، آنهايى كه بالاترند در هر بخشى، دست آن كسانى را كه پايين‌تر هستند بگيرند؛ اين هم يك مرحله‌اى از وحدت است. 4) مرحله‌ى بالاتر هم اين است كه همه‌ى دنياى اسلام متّحد بشوند در جهت رسيدن به تمدّن نوين اسلامى. اين چيزى است كه جمهورى اسلامى هدف غايى قرار داده: رسيدن به تمدّن اسلامى، منتها تمدّن متناسب با اين زمان، تمدّن نوين اسلام. اينها مراتب وحدت است. 📚بيانات، جلد: ۴۱، صفحه: ۴۲ 🔻https://eitaa.com/danamha

السلام علی المعذب في قعر السجون

قال الإمام الكاظم (عليه السلام) لموسى بن بكر الواسطي -: لو ميزت شيعتي لم أجدهم إلا واصفة ولو امتحنتهم لما وجدتهم إلامرتدين ولو تمحصتهم لما خلص من الألف واحد ولو غربلتهم غربلة لم يبق منهم إلا ما كان لي إنهم طال ما اتكوا على الأرائك فقالوا: نحن شيعة علي إنما شيعة علي من صدق قوله فعله 📚الكافي الشريف ج٨ ص ٢٣٥ امام كاظم عليه السلام ـ به موسى بن بكر واسطى ـ فرمود : اگر شيعيان خود را جدا و مشخص كنم، در ميان آنان جز اهل حرف پيدا نكنم و اگر آنان را بيازمايم، همگى مرتدّ از كار در آيند و اگر آنان را سره و نا سره كنم ،از هر هزار نفر يك نفر خالص پيدا نشود و اگر ايشان را از غربال بگذرانم ، جز آن كه متعلّق به من است كسى باقى نماند . آنها مدتهاست كه بر اريكه ها لميده اند و مى گويند : ما شيعه على هستيم ، در صورتى كه شيعه على فقط كسى است كه كردار او مؤيّد گفتارش باشد لينك يك مطلب در همين باره 🔻https://eitaa.com/danamha

الحق من ربک فلا تکن من الممترین