#طرح_یک_مسئله
آقای #فرشاد_توسلی
🔹️ مدیر سابق مجموعه فرهنگی مسجدالامام
🔹️ از طراحان روضه اجتماعی
◀️ موضوع: ضرورت تربیت سیاسی
___________________
🌱 برای جوانه زدن، برای شکفتن
🔸️ @daneh_edu
#طرح_یک_مسئله
آقای #فرشاد_توسلی
🔹️ مدیر سابق مجموعه فرهنگی مسجدالامام
🔹️ از طراحان روضه اجتماعی
_______________
🌱 برای جوانه زدن، برای شکفتن
🔸️ @daneh_edu
#طرح_یک_مسئله
◀️ در شرایط فعلی جامعه، نقش های تعلیم وتربیت چگونه توزیع شده اند؟
🔹#فرشاد_توسلی :
سوال، سوال خوبی است. چراکه پرسش از "جا"ی امور است، با این توضیح که جای امور، نسبت وثیقی با حقیقت امور دارد. و از آنجا که ما عادت کرده ایم با امور از سر تصادف و شتاب مواجه شویم، کمتر سوال از "جا" برایمان مطرح است.
در شرایط کنونی، توصیف نقشه ی توزیع و جایگاه آنهایی که در تعلیم وتربیت موثرند، برای من قدری ممتنع مینماید. این ادعا برای من یک ادعای تجربی است که هر روز همه چیز را بی "جا" تر می یابم. خانواده، مدرسه، مسجد و مربی، همه در مسیر بی خاصیت شدن پیش رفته اند و البته هرکدام در تعریف "جا"ی جدیدند و شاید توفیقی هم حاصل شده باشد.
اما به موازات ذوب شدن جایگاه های خُرد، با جهانی شدن تعلیم وتربیت مواجهیم؛ رسانه های جمعی و جهانی و پدیده های کلان در عالم سیاست و اقتصاد، نقش جدی تری یافته اند.
شاید ما بخاطر عدم آمادگی در مواجهه با آنها، این اتفاق را خطر و یا توطئه قلمداد می کنیم اما به نظرم این اتفاق تاحد زیادی طبیعت بی جاشدن است و ما باید زودتر اقتضائات زیستن در دهانه آتشفشان را تمرین می کردیم. شاید در کنار این توصیف، تجویز تربیت سیاسی(یافتن خردسیاسی) یک حرف ایجابی باشد.
و اما درباب وضع مطلوب، سخن گفتن دشوار و محال می نماید، چرا که انسانی که در سیل حوادث گرفتار شده، دچار بی جایی است و خبر از آینده ندارد.
تنها به این بسنده کنم که قالب ها ذوب شده و می شوند. شاید باید به تربیتی وجودی و نه قالبی فکر کرد که مقامی در مقابل این بی قراری باشد.
_____
🌱 برای جوانه زدن، برای شکفتن
🔸 @daneh_edu