هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
به بهانه روز حمل ونقل
////
تحولات حمل و نقل از سده به خمینی شهر
حمل و نقل و ابزارهای آن در سده تحولاتی را همزمان با نقاط دیگر کشور طی کرده است و از استفاده از چهارپایان به خودروهای عمومی و شخصی متنوع رسیده است. اولین شهر همجواری که مردم منطقه به آن به دلایل مختلف در رفت و آمد بوده و هستند اصفهان میباشد. البته نجفآباد و گز و خورزوق و دولتآباد و حتی تیران هم از جمله مناطقی است که گفتهها و شواهد تاریخی نشان میدهد از دیرباز رفت و آمد به آن مناطق انجام میشد. چهارپایان، درشکه، گاری، دوچرخه، موتور سیکلت، اتوبوس و سواری وسایلی هستند که در سیر تحول وسایط نقلیه دوران خود را داشته اند.
درشکه
در اواخر دوره قاجار و اوایل حکومت پهلوی چند درشکه برای انتقال مسافر به اصفهان استفاده میشد. اسنادی نشان میدهد برنامه کاری برای آنها در سال 1317 تعیین گردید. در سال 1338 شهرداری سده تبدیل ارابهها را به ماشین جهت عبور و مرور درخواست نمود و این نشان میدهد تعدادی از آنها هنوز تا این سال فعال بودند
گاری
گاریها وسیله عمده حمل کالا قبل از رواج ماشینهای مخصوص حمل بار بودند. گاریها دو و یا چهار چرخ داشتند و توسط افراد یا چهارپایان به حرکت در میآمدند. این وسیله دوچرخ درعقب و دو دسته بلند در جلو داشت که اسب بین این دو دسته بسته میشد. عمده حمل کالا درون و برون شهر توسط گاریها انجام میشد. در نیمه اول قرن چهارده حدودا پانزده گاریچی در شهر به فعالیت مشغول بودند.
دوچرخه
با افزایش دوچرخه سواران در ۲۳ مرداد ۱۳۰۵، نظامنامه دوچرخه سواری در ۲۰ ماده در روزنامههای کثیرالانتشار تهران به چاپ رسید .
در سده نخستین بار دوچرخه به وسیله حاج علیمحمد عسگری به این دیار آمد. با افزایش دوچرخهها در سده، حاج علی دکانی برای تعمیر آن اختصاص داد. دوچرخههای لاری، هرکولس، غزال، سه تفنگه، بیرمنگام، بی اس آ همگی ساخت بریتانیا از دوچرخههای بازار بودند. مرحوم حاج قنبر غفورزاده در محله ورنوسفادران و مرحوم وکیل حسین در محله خوزان پیشکسوتان این حرفه بودند. در دهه 1320 تعداد دوچرخهها در اصفهان و سده افزایش یافت، به گونهای که در سال 1327 حدود 12 هزار دوچرخه در شهر اصفهان شماره شد و در حدود بیست هزار نفر هم گواهینامه دوچرخه داشتند.
موتورسیکلت
انواع موتور سیکلتها از جمله دوچرخههای دارای موتور و موتور گازی به تدریج توسط شهروندان به کار گرفته شدند. موتورهای ایژ و چوپان موتورسیکلتهای پر قدرتی بودند که برای حمل بار، جمع آوری پوست و در مسیرهای طولانی استفاده میشدند.
اتوبوس
در سال 1318 برای فعالیت اتوبوس و حمل و نقل مسافر بین سده و اصفهان مجوز صادر شد و به این ترتیب علاوه بر درشکه اتوبوس از نوع دماغدار و هندلی بین سده و اصفهان فعال شدند و برای آنها ایستگاهی مشخص شد.
در اواخر دهه 1340 شرکت واحد اصفهان خط اتوبوس بین اصفهان و همایون شهر دایر کرد
آذر 1370 سازمان اتوبوسرانی خمینیشهر و حومه با چهار دستگاه بنز 302 در دو خط خمینیشهر اصفهان و خمینیشهر درچه تاسیس گردید. در سال 1381 پایانه قدس جنب سینما فرهنگ افتتاح گردید. در سال 1390 تحول دیگری به وجود آمد و دریافت کرایهها الکترونیکی گردید و بلیطهای کاغذی جای خود را به کارتهای الکترونیکی داد.
خودروی سواری
چند سند مرتبط به دهه 1320 نشان از فعال بودن اتومبیل سواری در خط سده اصفهان از سال 1323 میدهد. از سال 1325 شهرداری وارد موضوع میشود و در سال 1328 ژاندارمری مسوول نظم آنها شد.
در دهه 1330 شورلت مدل 1953 میلادی و سپس مدلهای 54 و 55 توسط مردم خریداری و در مسیر سده به اصفهان و بالعکس به کار گرفته شد. سواریها در فلکه، ایستگاه داشتند و از طریق خیابان امام جنوبی به خیابان امیرکبیر فعلی رفته و از طریق جاده آتشگاه به دروازه دولت میرفتند. مقصد آنها در اصفهان، گاراژ سده در خیابان طالقانی نزدیک چهار راه شمسآبادی فعلی بود
مینی بوس
در دهه 1340 وسیله دیگری به نام مینی بوس
وارد چرخه حمل مسافر شهر گردید. مینی بوسهای که بین همایونشهر و اصفهان در رفت و آمد بودند ایستگاههای مبدا و مقصد متفاوتی با سواریها داشتند و ظرفیت و کرایه آنها فرق میکرد.
ایستگاه عوارضی
پس از تاسیس بلدیه در سده گرفتن عوارض از وسایط حمل و نقل به منبع درآمدی برای شهرداریها تبدیل شد.. به نظر میرسد تا دهه 1340 که دریافت اینگونه عوارض با بخشنامه کشوری لغو گردید، ایستگاههای نواقلی (عوارضی) در مسیرهای برون شهری از جمله در شمال شهر ورودی خیابان ورنوسفادران از سمت میدان آزادی، جاده سده(امیرکبیرفعلی، حدود هرستان، ایستگاه شیرخدا) وجود داشته که از هر اتومبیل یک ریال عوارض دریافت میکردند.
خلاصه شده از کتاب تحولات از سده به خمینی شهر نگارش محمدعلی شاهین
https://eitaa.com/danehnameh
هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
شناسنامه خیابان بوعلی و بلوار 17شهریور
/////
شروع تخریب مسیر: سال 1316
نام اولیه: شیخ صفی
آسفالت: اواخر دهه 1330
احداث میدان در انتهای مسیر: سال 1337
نام اولیه میدان: میدان کهندژ
نام بعدی: میدان کاج
ادامه مسیر تا ورودی اسفریز: سال 1339
ایجاد چهار راه در بین مسیر: نیمه اول دهه 1350
نام چهارراه: چهار راه کوروش و سپس دکتر شریعتی
ادامه مسیر و احداث بلوار پروفسور میردامادی: دور اول شورای اسلامی شهر
احداث بلوار 17 شهریور: دور چهارم شورای اسلامی شهر
https://eitaa.com/danehnameh
پیشینه بانك ملي ايران در خمینی شهر
/////
تشكيل بانك به شكل جديد نخستين بار در سال 1258 خورشیدی، ده سال قبل از تاسیس بانك شاهی از سوی يكی از صرافان بزرگ تهران به ناصرالدین شاه قاجار پيشنهاد شد. تشکیل بانک ملی با وجود پیگیریهای افراد وطن دوست از سال 1285 تا روز سه شنبه 20 شهريور1307 که بانك ملی ايران در تهران رسماً كار خود را آغاز كرد، محقق نگردید. سرمايه اوليه بانك 20 ميليون ريال بود.
کسبه سده در سال 1320 درخواست تاسیس شعبه بانک ملی را به مسوولان استانی تقدیم کردند ولی شعبه بانک ملی در این شهر در 5 دی سال 1338 در مغازهای استیجاری در خیابان ورنوسفادران (امام شمالی فعلی) دایر شد و ریاست آن را فردی به نام سمندریان به عهده داشت.حدود ده سال بعد ساختمان بانک ملی در همان خیابان شروع شد و در سال1352 به بهره برداری رسید.
https://eitaa.com/danehnameh
منابع:
آرشيو ملي ايران ، شناسه سند: ۲۹۳/۸۳۰۹۹ .
هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
آبادیهای ماربین
منطقه ماربین روزگاری متشکل از حداقل 58 آبادی بود. امروزه حدود نصف این آبادیها به نواحی شهرداریهای اصفهان پیوسته و مابقی شهرستان خمینی شهر با اضافه شدن محلات جدید را به وجود آورده اند. به تدریج و به ترتیب حروف الفبا پیشینه آنها معرفی می شود. البته در کتاب نام ها و نشانه ها، نگارش محمدعلی شاهین وسایت دانشنامه خمینی شهر به طور مفصل به این موضوعات پرداخته شده است.
{{{{{{
آفاران
پیشینه و موقعیت جغرافیایی
آپاران را، آپارون هم ذکر کرده اند.یکی از آبادیهای ماربین. در غرب اصفهان است. منطقه ای خوش آب و هوا بوده که باغ های به داشته و در آن گل سرخ پرورش می داده اند. همسایه دو قریه دیگر ماربین آزادان و ورزان بوده و در حال حاضر از محلات شهرداری ناحیه 2 اصفهان در خیابان شهیدان است.
ریشه نام آپاران
درست آن آپاران است. از سه جزء(آپ+ر+ان) تشکیل یافته است. جزء اول به معنی آب و جزء دوم، حرف زینت و جزء سوم، پسوند است به معنی کثرت در مجموع معنی کلمه آبان است به صورت بهتر و بیشتر.
///
https://eitaa.com/danehnameh
هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
فرهنگ لغات نیاکان(1)
اشاره:اسامی و کلماتی در پیشینه شهر به کار برده می شد که ممکن است عده ای با آن آشنا نباشند. این گونه لغات با عنوان (فرهنگ لغات نیاکان) از طریق دانشنام به تدریج نشر می شود. امید است همراهان عزیز هم با فرستادن لغات محل خود همراهی بفرمایند.
*****
اِشکنه: نوعی غذای ساده با ماده اصلی تحم مرغ
اَنگُلی: انگشت
اورچین: پلکان، راه ارتباطی با بام
اوماج: نوعی آش
آبرامی: نوع محلی کوفته برنجی
آلوچه: گوجه فرنگی. خشک شده آن به عنوان پاگوشتی و پامرغی استفاده و از آن خورشت آلو تهیه میکنند.
بادیه: کاسه بزرگ، نوعی ظرف مسی شبیه به قابلمه که فاقد در و دستگیره بود
بارجامه: جوالی که دهن آن در پهلو بود و بر پشت خر می گذاشتند و در آن اشیا را می گذاشتند، صندوق رخت، خورجین، خرجین، گالوار هم می گفتند.
باغ ملی: پارک، بوستان
بورموت: نوعی گلابی
بولونی: کوزه سفالی دهان گشاد، خُم یا ظرف کوچک برای ترشی، پنیر و ماست
https://eitaa.com/danehnameh
هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
فرهنگ لغات نیاکان(2)
اشاره:اسامی و کلماتی در پیشینه شهر به کار برده می شد که ممکن است عده ای با آن آشنا نباشند. این گونه لغات با عنوان (فرهنگ لغات نیاکان) از طریق دانشنام به تدریج نشر می شود. امید است همراهان عزیز هم با فرستادن لغات محل خود همراهی بفرمایند.
پسین: عصر، بعد از ظهر
پشته: دسته چوب که روی هم گذاشته و با طنابی میبستند.
پنداری: مثل اینکه، گمان می رود
پنیر گلهداری: قبل از رایج شدن پنیرهای کارخانهای و بسته بندی شده، گلهداران با روش سنتی پنیر تولید و در آب نمک نگهداری میکردند. این پنیر به پنیر گلهداری معروف بود.
پیراهنکش: پیرنکش، لباس ضخیم و کشی که زمستانها روی لباسهای دیگر میپوشیدند.
تاپو: سازهای گلی که در آن گندم و حبوبات انبار میکردند.
تاچه: نوعی کیسه که از پشم بز بافته میشد و در آن گندم و جو و... می زیختند.
تغار: ظرفی است از جنس سفال که حدو یک لیتر ونیم ظرفیت دارد.تغارچی و به گویش محلی تاره چی نوع کوچک آن است.
تکیه: مکانی است که مراسم عزاداری و تعزیهخوانی در آنها برگزار میشود.
تنبان: شلواری گشاد که معمولا از نوعی پارچه با عنوان دبیت دوخته می شد.
تنبان قری: اصطلاحی است که در بین بعضی از اقوام ایران به دامن اطلاق میشود و در اصل
دامنی است با چین های فراوان که از زیر پیراهن استفاده میشود در این منطقه به دامن های کوتاه چیندار و گاه دارای دایره های فلزی در پایین آن که هنگام عروسی استفاده می شد اطلاق می گردید
https://eitaa.com/danehnameh
هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
شاعران سده و ماربین
ذاکری سدهی صادق
ملّا صادق ذاکری سدهی
دوره: قرن سیزدهم هجری
این شعر از اوست:
اندر دل شب ناله شبگیر خوش است
در وقت سحر توبه ز تقصیر خوش است
مطلوب سحرگهان بود استغفار
چون فجر دمد صدای تکبیر خوش است
منابع: دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج 2 ، ص870
بیان المفاخر، ج2، ص 232.
https://eitaa.com/danehnameh
آموزشگاه صائب طی 20 سال
مکان: خیابان بوعلی
////
سال 1316 / اجاره ای تا 1333: تاسیس آموزشگاه :
چهار کلاسه دایر و چندی بعد دبستان شش کلاسه پسرانه
سال1333: ساخت مکان از محل صدی 5 عوارض شهرداری
سال 1336: دایر شدن اولین کلاس دبیرستان ، دومین دبیرستان سده
سال 1339: واگذاری محل قبلی آموزشگاه صائب به دبیرستان سه کلاسه و تعمیر عمارت کمسیون بینوایان برای آموزشگاه صائب(کهندژ) و تاسیس دبستان چهار کلاسه میر
وضع آموزشگاه در سال 39: اطاق 13 باب
تعداد دانش آموزان دبستانی 400 نفر
تعداد دانش آموزان دبیرستانی 64 نفر
دبیران 16 نفر
رییس: حسن نفیسی لیسانسه حقوق
سال 1354: دایر شدن دانشسرای مقدماتی دختران همایونشهر در محل دبیرستان صائب
......
https://eitaa.com/danehnameh
شاعران ماربین در تذکره نصرآبادی1
تذکره نصرآبادی در سال 1040 خورشیدی نوشته شده است و حاوی شرح حال صدها تن از شاعران و عالمان و خوشنویسان و ادبای قرن ۱۱ از جمله از اهالی ماربین است ازجمله
میرزا حسنعلی نصرآبادی
ایشک باشی ودیوانبگی، وزیر محلی وزیر یزد
عارف شد
میرزا صالح نصرآبادی
شاعر مقیم هند
میرزا امین نصرآبادی
شاعر
خوش نویس نستعلیق و تعلیق
مهارت در حساب ونجوم
میرزا اسماعیل نصرآبادی
شاعر، خوش نویس، مقیم هند
هم دوره شاه جهان
میرزا محمد
شاعر خوش نویس
مومن نصرآبادی
استاد علم سیاق، شاعر، نویسنده وجوهات اصفهان و مستوفی لاهیجان دوره صفوی
https://eitaa.com/danehnameh
آبادیهای ماربین
منطقه ماربین روزگاری متشکل از حداقل 58 آبادی بود. امروزه حدود نصف این آبادیها به نواحی شهرداریهای اصفهان پیوسته و مابقی شهرستان خمینی شهر با اضافه شدن محلات جدید را به وجود آورده اند. به تدریج و به ترتیب حروف الفبا پیشینه آنها معرفی می شود. البته در کتاب نام ها و نشانه ها، نگارش محمدعلی شاهین وسایت دانشنامه خمینی شهر به طور مفصل به این موضوعات پرداخته شده است.
{{{{{{
اليادران
پیشینه و موقعیت جغرافیایی
الياران، اليارون هم گفته می شود نام ديهی بوده سر سبز و خرم و آبادان از آبادیهای ماربین در باختر اصفهان که عامه آن را «اليارون»، به كسر اول ميناميدند. در دفترهای دولتی و مالياتی همه جا آن را اليادران مینوشتند. در طومار شيخبهائي نيز آن را به همين صورت اليادران نگارش شده است.
آبادی، حدودا در شمال خيابان صارميه و شرق خيابان خرم و شمالی شرقی فلكه صارميه واقع بوده است. از دهه 1360 به اصفهان بزرگ الحاق یافته است.
ریشه نام الیادران
محمد مهریار از روی واژه شناسی الیادران را آريا آتشكده معنی می کند. او چنین می آورد: حرف ((ر)) يك علامت داشته است و بر حسب لهجههای مختلف به دو گونه «ر» و «ل» هر دو تلفظ می شده است، بنابراين اليادران هم «اريادران» بوده است و اگر اين واژه را تقطيع كنيم، به صورت آريا + دران تقطيع میشود. جزء اول «آريا» نام قوم ايرانی و جزء دوم «آدران» همان «آذران» است به معنای«آتش» و «آذران» با تبديل «ذال» به «دال» به معنای آتشكده است. پس «آدران» و «اذران» هر دو صورت يك واژه و به همان معنای نيايشگاه آتش است به معنی آتشكدة آرياييان. بنابر این در این محل آتشکده کوچکی بوده است.
https://eitaa.com/danehnameh
کلبعلی ورنوسفادرانی و فرزندان هنذمندش
نام پدر: رجب
درگذشت: 1047خورشیدی
دوران: صفوی
آرامگاه: آرامگا ه تاریخی ورنوسفادران
عناوین:
• سنگ تراش چیره دست
• شاعر
• کاتب سجلات
فرزندان:
حیدرعلی
کاتب و خوشنویس
محمّد شریف
هنرمند حجار، تالی فرهاد
شاعر
اطلاعات بیشتر از دانشنامه خمینی شهر http://daneshnam.ir /
هدایت شده از دانشنامه شهرستان خمینی شهر
به بهانه 25 دی سالروز تاسیس اداره محیط زیست
در شهرستان خمینی شهر
////
دفتر محیط زیست شهرستان خمینیشهر به عنوان پنجمین اداره در استان کار خود را از تاریخ 25 دی 1389 در محلی موقت در اداره آب و فاضلاب شروع کرد. ضرورتهای راه اندازی این اداره پرجمعیت بودن و پرتراکم بودن شهرستان بعد از تهران و همجواری با شهر اصفهان اعلام شد.
مورخان و سیاحان در طی قرون گذشته منطقه ماربین را به باغی بهم پیوسته که آفتاب در آن درم درم دیده میشده است توصیف کرده اند. اما این محیط زیست کم نظیر حداقل در قرن اخیر توسط عوامل مختلف تهدید شده و تعدادی از اهالی سعی در حفظ محیط زیست خود داشتهاند. برخی از عوامل تهدید کننده عبارت بودند از
تهدیدات دباغی
که سابقه مقابله با آن به سال 1305 برمی گردد.
خشک شدن قنات ها از دهه 1340
احداث سنگبریها و تغییر کاربری اراضی کشاورزی از دهه 1340
قطع درختان
و....
اطلاعات کامل از سایت دانشنام خمینی شهر http://daneshnam.ir /