بچه که بودم ، علاقه ی عجیبی به پیدا کردنِ گنج داشتم .😊 محبوب ترین اسباب بازی هایم را داخلِ یک قوطی می گذاشتم و آن را تویِ باغچه ی #حیاط ، در یک جایِ #مشخص ، خاک می کردم تا روزی دوباره پیدایشان کنم و به لذتِ #اکتشافِ گنج برسم . که اسباب بازی ها ، برایم با ارزش تر از قبل شوند !! جالب ترین قسمتِ ماجرا این بود که برایِ این کار ، نقشه ی دقیقی از گنج و محلِ چال کردنِ اسباب بازی ها می کشیدم و از آن جالب تر این که نقشه را هم داخلِ همان قوطی می گذاشتم و آن را خاک می کردم !!! فردایِ آن روز ، دلم برایِ اسباب بازی هایم تنگ می شد ، تمامِ باغچه را زیر و رو می کردم اما پیدایشان نمی کردم ، بیخیال می شدم و می رفتم دنبالِ #زندگی ام . چند سال بعد ، بر حسب یک اتفاق ، قوطیِ مورد نظر پیدا می شد اما اسباب بازی ها ، دیگر ، برایِ من آن #جذابیتِ سابق را نداشتند ، #معیار هایِ من ، #ناخودآگاه ، تغییر کرده بود و چیزهایِ جدیدی جایِ آنها را در #ذهن و #قلبم گرفته بود ... خواستم بگویم همه ی ما آدم هایی را دوست داریم و تصور می کنیم اگر زمانِ زیادی از آن ها دور باشیم ، #تعلق و دلبستگیِ مان بیشتر می شود اما اینطور نیست ! فاصله ، هیچ چیز و هیچ کس را با ارزش نمی کند ! با گذرِ زمان ، آدم ها به طرزِ عجیبی #عوض می شوند . شاید همین آدم معمولیِ امروز ، عزیز ترین آدمِ دیروز بوده ... هرگز برایِ تحکیمِ روابطتان فاصله هایِ طولانی نگیرید ! #دوری ، #دوستی نمی آورَد ! ( دوری ، بانیِ بی رحمانه ترین #فراموشی هاست ..) #دلنوشت_مدیر http://eitaa.com/joinchat/385548302Ca1d19c22ab