برمحملی‌نشسته‌ام‌اکنون‌برابرت باید‌چه‌کرد؟‌با‌غم‌طفلان‌مضطرت... بر‌روی‌نیزه‌هست‌سرت‌در‌مقابلم ای‌کاش‌مرده‌بود‌به‌جای‌تو‌خواهرت...): کم‌کم‌رسیده‌ایم‌به‌شام‌پر‌از‌بلا سنگ‌امده‌که‌بوسه‌زند‌باز‌بر‌سرت... ناموس‌شیرخیبر‌و‌چشمان‌بی‌حیا اصلا‌بگو‌که‌میشود‌ایا‌تو‌باورت؟؟ مارا‌به‌سمت‌کاخ‌پر‌از‌ظلم‌میبرند اینجا‌سرت‌که‌هست‌کجا‌مانده‌پیکرت... آری‌رباب‌خواب به‌چشمش‌نمی‌رود گهواره‌در‌بغل....شده‌بی‌تاب‌اصغرت.‌.. در‌شهر‌شام‌زخم‌زبان‌ها‌به‌ما‌زدند ای‌کاش‌زنده‌بود‌حسین‌جان‌برادرت. ✍🏻#معصومه‌مشایخی #سماواتی✨ #شعر✨