#پیشینه_گاهنبار پیدایش گاهنبار را از روزگار پیشدادیان می دادند، زیرا بنا بر اساطیر ایران باستان نخستین بنیانگزار گهنبار، جمشید – شاه پیشدادی – است. گاهنبارها با پیشه دیرینه زندگی ایرانیان یعنی دامداری و زندگی کشاورزی گره خورده و پیوندی بنیادین دارند . گهنبار در آغاز جشن کشاورزی بوده است‌. هر کدام از گهنبارها‌، برابر با زمانی است که دگرگونی های بنیادین برای کشاورزان رخ می‌‌دهد و این دگرگونی ها با خود جشن و شادی می آورد‌. در زمان یا پس از ظهور زرتشت تغییراتی در روش برگزاری گاهنبار داده شد. #شش_چهره_گهنبار #گاه_داد_و_دهش_است در ابتدا بخشهایی از اوستا را موبدان می خواندند آنگاه سفره عام می کشیدند و همگی اعم از فقیر و غنی بر سر سفره گاهنبار می نشستند و از آن بهره مند می شدند. این روش تا زمان انوشیروان ساسانی ادامه یافت، در زمان او بعلت اوج گرفتن فاصله طبقاتی بین مردم تغییراتی در آیین گاهنبار به وجود آمد. در گذر زمان جشن های گاهنبار فرعی دیگری چون گاهنبار “توجی” شکل گرفته اند که زمانی برقرار می شد که نیاز به گردهمایی مردم و آگاهی آن ها از حال یکدیگر بود چنانکه در زمان رویدادهای ناخوشایند و آسیب رسان طبیعی چون سیل زلزله و… گاهنبارهای توجی به خواست مردم برگزار می شد تا از حال و روز یکدیگر آگاه شده و به یاری هم بشتابند و با همازوری و داد و دهش همه از شدت آسیب و اندوه و رنج همنوعان بکاهند و دوشادوش هم، غم ها را به شادی بدل سازند٬ چرا که از دیرباز در گوش فرزندان این دیار خوانده اند: “دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی” #چیستی_گهنبار_و_باورهای_پیوسته_به_آن شش گاهنبار یا گهنبار یا گاهان بار بطور کلی اشاره به شش گاه یا شش هنگام از اوقات مختلف سال دارد که موقع آفرینش عالم و عالمیان می‌باشد . گهنبارها جشن بزرگداشت آفرینش هستند زیرا در اسطوره های زرتشتی جهان در هفت مرحله آفریده شده است. #نخست_آسمان، #سپس_آب‌، #سوم_زمین، #چهارم_گیاه، #پنجم_جانور، #ششم_انسان‌، #هفتم_آتش که همانا انرژی، نیرو و توان جنبش در هستی ست. شش گهنبار جشن پاسداشت این آفریده هاست و به همین سبب برخی دانشمندان نوروز را جشن آفرینش آتش و بزرگداشت آن می‌‌دانند. این آفرینش‌ها در تفسیر پهلوی و پازند و فارسی آفرینگان گهنبار نیز آمده است. ۳ بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daroladyan