• اندیشه • #نکته‌هایی_ظریف #چون_عامه «وَ إِذٰا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمٰا آمَنَ اَلنّٰاسُ ... »﴿البقرة، ١٣﴾ به ایشان گفته می شود مثل مردم ایمان بیاورید ... چرا چون عامه؟ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ▫️ ایمان و امید بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا لاٰ تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِيٰاءَ، تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِمٰا جٰاءَكُمْ مِنَ اَلْحَقِّ، يُخْرِجُونَ اَلرَّسُولَ وَ إِيّٰاكُمْ، أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللّٰهِ رَبِّكُمْ. ای مؤمنان دشمنان خدا و دشمنان خودتان را در دایرۀ ارتباطی خود وارد نکنید، یعنی این طور نباشد که آنها را با مایه هایی از محبت و دوستی دیدار کنید(درست گویی)، در حالی که آنها آیین و اندیشۀ حقی که شما دارید(اسلام) را انکار می کنند(بلکه با آن می جنگند، جنگ نرم)، و رسول گرامی اسلام و شما را به خاطر ایمانتان از شهر اخراج می کنند(تحریم). إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهٰاداً فِي سَبِيلِي وَ اِبْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِي، تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِمٰا أَخْفَيْتُمْ وَ مٰا أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوٰاءَ اَلسَّبِيلِ» ﴿الممتحنة، ١﴾ حتی وسط جنگ برای «اعتمادزایی» با دشمن روابط پنهانی با آنها برقرار می کنید. چون داستان شوم تنش زدایی، درست گویی به جای درشت گویی و از انزوا خارج کردن ایران، که فریبهایی بودند که عده ای ما را از «عقلانیّت قرآنی» محروم کنند. جالب است که خداوند اینها را مؤمن می خواند. یعنی خیلی شبیه بقیه هستند. ولی چرا اینها این طور رفتار می کنند؟ زیرا خود را عاقل می یابند که به واقعیتها چشم دوخته اند و بی خودی برخوردهای شعاری نمی کنند؛ یعنی در خود نوعی نخبگی احساس می کنند. می خواهند راهی به دسته ای منافع بیابند و گمان می کنند که راهی یافته اند؛ این که واقع بین باشیم، هزینه بدهیم و چیزی بگیریم. شأن نزول هم مربوط به یکی از اصحاب رسول اکرم ص است که فرزندانش در مکه بودند و برای آن که بتواند آنها را ایمن کند بخشی از اسرار لشگر رسول اکرم ص را برایشان ارسال کرد(البته رسول خدا امام علی ع را فرستاد و فرستادۀ او را اسیر کرد) وقتی سؤال شد که این چه کاری است؟ گفت می خواستم بچه هایم لطمه نخورند. یعنی در جبهۀ رسول اکرم ص رخنه ایجاد می کند تا منفعتی را جلب کند. البته خود را از جبهۀ رسول بیرون نمی داند، ولی «عقلی» کرده تا به منافعی برسد. امروزه خیلی ها دارند این کار را می کنند. و این نشان دهندۀ شدیداً کاربردی و زنده بودن تعلیمات قرآن کریم است. به تعبیر حضرت آقا : «ببینید چقدر متناسب و زیباست. ببینید که تدبر در قرآن چقدر آدم را روشن می‌کند نسبت به این مسائلی که فکر می‌کرده قرآنی نیست، قرآن چگونه رسا حرف می‌زند»(طرح کلی ...، ص۴٣۵) ادامۀ سوره دقیقاً تحلیل الهی دربارۀ همین حال امثال او است؛ خداوند متعال می فرماید اگر تسلطی بیابند فکر نکنید با شما دوستی می کنند. إِنْ يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدٰاءً وَ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَ وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ ﴿الممتحنة، ٢﴾ اگر فائق بیایند هیچ رحمی نمی کنند، هر کاری از دست و زبانشان بر بیاید انجام می دهند. ته خواسته شان این است که شما از دینتان برگردید. حضرت آقا 50 سال پیش به شماتت این گروه زبان می گشاید و می‌گوید : «مگر چقدر این ارحام و اولاد به درد آدم می‌خورند؟ مگر این جوانی که شما برای خاطر شغلش، برای خاطر بورسش، برای خاطر کاسبی‌اش در میان کفار قریش، حاضری با کفار قریش بسازی، چقدر به درد تو خواهد خورد؟ بیچاره! چقدر تو را از عذاب خدا نجات خواهد داد؟ ای نادان!»(طرح کلی ...، ص۴٢٠) البته حضرت آقا در آن زمان آنچه گفته نیز در واقع تفسیر آیات بعدی سورۀ ممتحنه است : «لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحٰامُكُمْ وَ لاٰ أَوْلاٰدُكُمْ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ» ﴿الممتحنة، ٣﴾ ┄┅••؛••┅┄ «وَ إِذٰا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمٰا آمَنَ اَلنّٰاسُ، قٰالُوا أَ نُؤْمِنُ كَمٰا آمَنَ اَلسُّفَهٰاءُ»﴿البقرة، ١٣﴾ صحبت آرزوها نیست، صحبت «ایمان» است. اینها خود را نخبه می‌دانند و به خدا اعتماد کردن را سفاهت می‌پندارند. لذا مثل تودۀ مردم ایمان نمی‌آورند. ایمانشان کاملاً سست و سطحی است. در واقع فهمشان از مسائل سطحی است. حتی وقتی صحبت واقع بینی هم باشد، نگاه ابلهانۀ (هم‌السفهائی) ترسوها و سست ایمانها نگاه سودمندی نیست. ایمان، امید و دلیری اقدام می‌آورد. ناامیدها و ترسوها به هیچ دریایی نمی زنند و هیچ سودی برای خود، خانواده و مملکتشان به ارمغان نمی‌آورند، کما این که نیاورند. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ✿ شاخه گل صلوات، هدیه به روح بلند نبی مکرم اسلام ص که بیش از همۀ پیامبران از کژیها و کاستیهای امت خود عذاب کشید. ☘️@faslefarhang