بسم‌الله #یادداشت_چهار #سالگرد_رحلت_امام_خمینی_ره مهمترین مشکل حال حاضر دنیا و من‌جمله جامعه‌ی ما کمبود مدیرانی در طراز انقلاب اسلامی است. سال‌هاست که یکی از موضوعات تحقیقاتم سبک مدیریت است. آخرین عنوانی که برای آن انتخاب نموده‌ام این است؛«تفاوت دو سبک مدیریت در نهاد و سیستم» تقریباً سعی شده است که از همه‌ی زوایای مختلف به بررسی تفاوت‌های آن‌ها بپردازم. اما نقطه‌ی اصلی شروع این پروژه شخصیت بزرگ حضرت امام خمینی ره بود. برای من چگونگی به جوشش درآوردن یک ملت برای انقلاب عظیم ایران سؤال بود. به ابعاد مختلفی از ارکان مدیریت امام عظیم ‌الشأن ره رسیدم. از میان مؤلفه‌های گوناگون ایشان، ویژگی خاصی در قلب و ذهنم محوریت گرفت؛ «نوکر دانستن خود برای یک ملّت». به نظرم این مفهوم هسته‌ی مرکزی مدیریت اسلامی است. عجیب‌تر آنکه مردم این موضوع را با قلب خود دریافته بودند و این یکی از اصلی‌ترین ارکان ارتباط قوی بین امام ره و امت بود. این دریافت مردم بصیر ناشی از دیدن سبک مواجهه‌ی ایشان با خانواده، نزدیکان و مسئولان بود. جالب‌تر آنکه یکی از دوستان می‌گفت در عظمت صدور همین ویژگی بزرگ حضرت امام ره همین بس که: «فردی سنی از اهالی لبنان وقتی عکس امام خمینی ره با سینی چای را می‌بیند آنچنان عمق این روحیه‌ی امام ره در ایشان اثر می‌گذارد که اولاً شیعه و ثانیاً طلبه حوزه علمیه قم می شود.» آری کسی که قلباً خود را خادم مردم می‌داند در رفتار و کلام او ساری و جاری می‌گردد. امام خامنه‌ای مدظله‌العالی خلف صالح ایشان نیز همین رویکرد را دارند. حال مقایسه کنیم با قبل انقلاب و حاکمان سایر جهان. @daremtedadebidary