#مرثیه_امام_حسن_عسکری سوختی در تب اندوه کنار پسرت فقط او بود که فهمید چه آمد به سرت تا لب خشک تو را دید کمی آب آورد که بکاهد مگر از شعله ی داغ جگرت آب نوشیدی و شد خیمه ی سقاخانه عطش ظهر دهم قاب به چشمان ترت سامرا شد قفس روح تو ای سدره نشین و شکستند در آن کنج قفس بال و پرت یاد مادر همه جا با دل تنهای تو بود لحظه ای خاطره کوچه نرفت از نظرت سالها می گذرد منتظریم ای خورشید تا دمد از افق صبر ، فروغ سحرت گره از کار فرو بسته ی ما وا نشود مگر از پرده ی غیبت به در آید پسرت 🔸شاعر: #کمیل_کاشانی #ارسالی_از_آقای_ابراهیمی در امتداد انقلاب http://eitaa.com/joinchat/2568814599Cb3184cdd69