eitaa logo
در انتظار طلوع
232 دنبال‌کننده
8.4هزار عکس
7.5هزار ویدیو
969 فایل
یا حیُّ یا قیُّوم
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️ برخی جاهلان یا مغرضان، برای منحرف کردن قیام اباعبدالله الحسین(ع) گفته‌اند: حضرت قیام نکرد، بلکه هدف او تنها بیعت نکردن با یزید(لعنه‌الله‌علیه) بود و تنها می‌خواست فرار کند، ولی متاسفانه در کربلا گرفتار شد، لذا هدفش قیام نبود. 🔰پاسخ: 1⃣ اولا این قول صرفا یک تحلیل است و هیچ مدرکی و مستندی تاریخی یا روایی ندارد؛ دوما نقدهای متعددی بر آن وارد است: 2⃣. این مطلب مخالف سخنان خود حضرت است، حضرت قبل از خارج شدن از مدینه فرمودند: «إنّي لم أخرج أشرا، و لا بطرا، و لا مفسدا، و لا ظالما...؛ من از سر شادى و سرمستى و تباه‌‌كارى و ستم‌گرى قيام نكردم، بلكه برای اصلاح در امت جدم به پا خاستم، و اكنون مى‏‌خواهم امر به معروف و نهى از منكر كنم، و بر روش جدم و پدرم على بن ابى طالب راه بروم... .» 🔶 در این روایت کلمه «اخرج» آمده که دال بر خروج و قیام است و هرگز صحبت از فرار و عدم بیعت نیست، و خروج بر کسی به معنای قیام و اعلام جنگ با اوست. 3⃣. اگر هدف حضرت فرار بود، چرا کوفیان برای او نامه نوشتند و ایشان را به کوفه دعوت کردند و با ایشان بیعت کردند و از ایشان خواستند تا قیام کند، ایشان می‌توانست در پاسخ نامه‌ها و بزرگان کوفه که ایشان را دعوت کرده بودند بفرماید: نه من اهل قیام نیستم و سکوت اختیار کند. 4⃣. در بین راه و قبل از رسیدن به سرزمین کربلا خبر شهادت مسلم و پیمان شکنی کوفیان به حضرت رسید، با این حال اگر هدف حضرت تنها فرار از بیعت بود، به هیچ وجه عاقلانه نبود که به حرکت خود ادامه دهد و می‌بایست برگردد و به سمت جاهای امن فرار کند. 5⃣. اگر هدف فقط فرار از بیعت بود، اصلا عاقلانه نبود که خانواده و اهل بیت خود را همراه خود ببرد، حضرت می‌توانست خودش به تنهایی و کاملا مخفیانه و با چهره‌ای مبدل از مدینه خارج شود و به مکانی نامعلوم بگریزد تا از سپاهیان خلیفه در امان باشد. 6⃣. حضرت برای اکثر بزرگان شیعه و اهل سنت نامه نوشت و آن‌ها را به بیعت با خود و قیام علیه یزید(لعنه‌الله‌علیه) دعوت کرد، و بسیاری از آنان به نامه حضرت پاسخ دادند. 💠 حال اگر هدف تنها عدم بیعت بود، معنا نداشت برای بزرگان اقوام مختلف نامه بنویسد و آن‌ها به قیام و بیعت با خود دعوت کند. ____________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/126124 📎 📎 📎 📎 https://eitaa.com/darentezaretolo
⭕️ سوال ⁉️ چرا ما باید در دین از یک مرجع، تقلید کنیم، خودمان دین را می‌فهمیم و معنا ندارد سخن شخص دیگری را تبعیت کنیم؟ 🔰 طبق شریعت اسلام، انسان موظف است که در فروعات دین مبین اسلام (واجبات و محرمات) تابع امام معصوم باشد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا الله وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ (نساء-59): اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد! اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد پيامبر خدا و صاحبان امر را و...» و طبق احادیث معتبر در تفسیر آیه، منظور از «أُولِي الْأَمْر» ائمه اطهار است. بنابراین اطاعت از امام، همان اطاعت از خداوند متعال است و این تقلید، مورد تایید عقل و خداوند متعال است. ⁉️ اما در زمان غیبت و زمانی که دست‌رسی به امام از راه عادی امکان ندارد چه باید کرد؟ آیا دین و فروعات آن تعطیل است، یا نه خداوند متعال برای آن زمان نیز تدبیری دارد؟ 👈 در جواب اين سوال بايد گفت: در این زمان به دو دلیل باید به فقها رجوع کرد: یکی دلیل عقلی است و دیگری دلیل نقلی و روایات خود معصوم. ✅ دلیل عقلی: 🔺 رجوع جاهل به عالم: 👈 در زمان غیبت یا باید خود آدم مجتهد باشد، یا باید سراغ مجتهد برود، این حکم قطعی عقل است؛ زیرا یک شخص عادی از طرفی می‌داند قطعاً بر گردن او تکالیفی وجود دارد و مانند سایر حیوانات رها نشده است و از طرف ديگر قادر به استخراج احکام از منابع مربوطه نيست. بنابراين ناچار است به شخصى كه آشنا به احكام و قادر بر استنباط آن‎ها از منابع اصلی است، مراجعه کرده و تكاليف شرعی خود را از وى سؤال کند. ❇️ این قاعده (رجوع جاهل به عالم و متخصص) مورد قبول همه مردم بوده و در زندگی روزمره تمام انسان‌ها جاری است؛ به طور مثال تا انسان مریض می‌شود، سراغ دکتر می‌رود، برای خرید نان به شاطر و نانوایی مراجعه می‌کند، برای ساخت خانه سراغ مهندس عمران می‌رود و... . دین نیز از این قاعده مستثنا نیست و برای فهم آن و یادگیری وظایف دینی نیز باید به متخصص آن، یعنی مراجع بزرگوار تقلید مراجعه کرد و دین خود را از آنان گرفت. ✳️ دلیل نقلی: 🔺در زمان غیبت صغری حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) نائبان خاصی داشتند و از شیعیان خود خواسته بودند که به این افراد مراجعه کنند؛ حضرت در زمان غیبت کبری نیز با نصب «فقیه» به عنوان نائب عام خود و دستور تبعیت از او، باعث هدایت عامه مردم و شیعیان خود شدند. 🔻حضرت در نامه‌ای به آخرین نائب خاص خود می‌نویسند: «أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ الله: اما در حوادث و رخدادهای گوناگونی که به وجود می‌آید، به سراغ راوی حدیث ما بروید(فقیه جامع الشرایط) همانا آنان حجت من بر شما هستند، و من حجت خدا بر آنانم» 💢 بنابراین تقلید از مراجع، دستور شرعی هم دارد و حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) دستور می‌دهد که از آنان تبعیت کنیم. ___________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/25275 📎 📎 📎 https://eitaa.com/darentezaretolo
⭕️ سوال ⁉️ یکی از سوالات متداولی که در مورد امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) می‌پرسند این است که حضرت در زمان ظهور چند سال دارد و شکل و شمایل او چگونه است؟ 🔰 یکی از خصوصیات و ویژگی‌های امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) این است که گذشت زمان در حضرت تأثیر ندارند و ایشان در هنگام ظهور مردی سی یا چهل ساله به نظر می‌رسد که از لحاظ قوای جسمانی هم در وضعیت فوق‌العاده‌ای به سر می‌برد. 👈 روایات فراوانی دلالت می‌کند که گذشت زمان و طولانی بودن عمر امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) را پیر نمی‌کند به طوری که در هنگام ظهور یک تار موی سر و صورت حضرت سفید نیست. و گفته شده که در زمان ظهور مانند یک مرد سی یا چهل ساله است. 🔶 به طور مثال اباصلت هروی می‌گوید: از امام رضا (علیه‌السلام) درباره علامت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه، هنگام ظهور پرسیدم؛ آن حضرت فرمود: «علامت حضرت مهدی این است که به لحاظ سن پیر، ولی برابر دیدگان مردم جوان است به گونه‌ای که بینندگان تصور می‌کنند او چهل ساله یا کمتر است و نشانه او این است که پس از ظهور هم با گذشت شب و روز پیر نمی‌شود تا زمان رحلتش فرا رسد.» ⁉️ ممکن است عده‌ای سؤال کنند که مگر ممکن است شخصی که چند قرن از عمرش می‌گذرد به گونه‌ای جوان به نظر برسد که حتی یک موی سفید هم در سر و رویش نباشد؟ 🔺در پاسخ به این سؤال باید دانست که این امر با توجه به قدرت بی‌نهایت پروردگار عالم، هیچ استبعادی ندارد و اگر خداوند عالم اراده کند، گذشت زمان کسی را پیر نمی‌کند؛ زیرا تمام هستی تحت قدرت الهی قرار دارد و حتی یک برگ بدون اراده خداوند از درخت نمی‌افتد و در واقع اثرگذاری و اثرپذیری تمام موجودات عالم به اراده خداوند بوده و محتاج به اجازه اوست. 💠 در نتیجه: می‌توان گفت مسئله ظهور امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) با سیمای جوانی یکی از الطاف و نعمت‌های خداوند است که در حق آخرین منجی انسان‌ها ارزانی داشته است و با توجه به سنت معجزات الهی امری معقول و ممکن است. ___________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/104945 📎 📎 📎 https://eitaa.com/darentezaretolo
⭕️ سوال ⁉️ معنای شفاعت چیست ؟ 🔰 در کتب لغت بیان شده «شفع» به معنای جفت و زوج در عدد است، یعنی دو چیز که با هم باشند را شفع گویند. لذا «شافع» به کسی گفته می‌شود که به غير خودش اضافه شود و او را كمك كند و در کارهای خیر یا شر، شَفيع و مددکار او گردد و در منفعت و مضرّت آن کار، با او شریک گردد. 🔶 در نتیجه: شفاعت به معناى تقويت كردن و امداد نمودن و نيرو بخشيدن به چيزى و يا به كسى است كه ضعيف و نيازمند به كمك، معاونت و نيرو باشد. غالبا ما این معنای از شفاعت را در امور اجتماعی‌ای به كار مى‏‌بريم، که براى جلب منفعتى باشد يا براى دفع ضررى. ❇️ حال در چنین شرایطی اگر کسی از قانون تخطّی کند و سزاوار مجازات و عذاب باشد، می‌تواند شخص مورد اعتماد و وثوق قاضی و مجری قانون را ضامن و واسطه قرار دهد که دیگر این عمل خلاف را مرتکب نمی‌شود و آن شخص مورد اعتماد نیز تضمین کند و از قاضی بخواهد که از مجازات او بگذرد؛ این عمل را شفاعت گویند. 👈 قرآن در آیات متعدّدی به مساله «شفاعت» اشاره کرده است مانند: 1️⃣. «يَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلًا [طه/ 109] در آن روز (قيامت) شفاعت از كسى پذيرفته نيست، مگر كسى كه خداوند به او اذن در شفاعت داده باشد و به گفتار او راضی باشد.» 2️⃣. «وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ [سبا/ 23] و در نزد خداوند شفاعت كسى مقبول نيست و سودى نمی‌بخشد، مگر براى كسى كه خداوند به او اجازه شفاعت را داده‏ است.» 3️⃣. «وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْنِي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ الله لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى؛ ‏[نجم/ 26] و چه بسيار از فرشتگانى كه در آسمان هستند و هيچ گونه شفاعت آنان سودى نمی‌بخشد، مگر پس از آن‌كه خداوند به كسى كه اجازه دهد و مورد پسندش باشد.» 💠 در نتیجه می‌توان گفت: شفاعت یکی از سنت‌های الهی است؛ و آن این‌که برخی افراد این لیاقت را دارند که می‌توانند نسبت به برخی افراد دیگر شفیع واقع شوند، البته آن افرادی که مورد شفاعت قرار می‌گیرند نیز باید لیاقت و شرایط لازم برای شفاعت شدن را داشته باشند؛ لذا شفاعت برای همه هست، ولی برخی خود را از آن محروم می‌سازند. _________________________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/36567 📎 📎 📎
⁉️ طبق روایات شیعه ثواب زیارت امام رضا(علیه‌السلام) از زیارت امام حسین(علیه‌السلام) بیشتر است، پس چرا علمای شیعه این همه روی زیارت اربعین و امام حسین تاکید می‌کنند؟ 🔰 پاسخ: 👈 شیخ کلینی با سندی صحیح از علی بن مهزیار نقل می‌کند: «به امام جواد(علیه السلام ) عرض کردم: فدایتان شوم، زیارت امام رضا(علیه السلام ) فضیلت بیشتری دارد یا زیارت اباعبدالله‌الحسین(علیه السلام )؟ ✍ حضرت فرمود: زیارت پدرم افضل است، زیرا همه‌ی مردم امام حسین(علیه السلام ) را زیارت می‌کنند، اما جز خواص شیعه، کسی به زیارت پدرم نمی‌رود.» 👈 علامه مجلسی در توضیح این روایت می‌نویسد: «شاید این مطلب مختص آن زمان بوده باشد، زیرا شیعیان رغبتی در زیارت حضرت رضا(علیه‌السلام) نداشتند و فقط خواص شیعه که فضیلت زیارت آن حضرت را می‌دانستند به زیارتشان می‌رفتند. بنابراین، در هر زمان زیارت امامی ثواب بیشتری دارد که زوار کمتری داشته باشد.» 🔶 این نکته بسیار حائز اهمیت است که شرایط زمان و مکان در فضیلت زیارت تاثیرگذار است. در آن زمان به دلیل دوری و ناامنی مسیر خراسان، شیعیانی که در مدینه و عراق بودند کمتر رغبت به رفتن به زیارت آن حضرت داشتند، همچنین اهل سنت و سایر فرق شیعه مانند اسماعیلیه و زیدیه که قائل به امامت امام رضا(علیه‌السلام) نبودند و در آن زمان جمعیت زیادی از شیعیان ایران را تشکیل می‌دادند، به زیارت آن حضرت نمی‌رفتند، لذا زائران امام رضا(علیه‌السلام) بسیار کم بوده است. 🔺 جالب است که همین علت در روایت بعدی ذکر شده است. شیخ صدوق با سندی صحیح از جناب عبد العظیم حسنی نقل می‌کند: «به امام جواد(علیه‌السلام) عرض کردم: متحیّرم بین زیارت قبر اباعبدالله(علیه‌السلام) و زیارت پدر شما در طوس... فرمودند: زوار اباعبدالله(علیه‌السلام) زیادند، اما زوار قبر پدرم در طوس، کم هستند.» ❇️ کم بودن زوار امام رضا(علیه‌السلام) که علّت این حکم بیان شده، در زمان ما با توجه به گسترش و همه‌گیری تشیع دوازده‌امامی در ایران و خراسان، ابدا صدق نمی‌کند. بلکه در سال بیش از 30 میلیون نفر از نقاط مختلف جهان، به زیارت مشهد الرضا (علیه‌السلام) می‌آیند. ✅ در نتیجه: به نظر می‌رسد افضلیت زیارت امام رضا(علیه‌السلام) به صورت مطلق نبوده، بلکه مربوط به زمانی است که مردم کمتر به زیارت آن امام همام اهتمام داشته‌اند. لذا بعید نیست که در زمان ما که خیل عظیم عاشقان اهل بیت (علیهم‌السلام) از دور و نزدیک برای زیارت آن حضرت شبانه روز بر گرد حرمش می‌گردند، این افضلیت وجود نداشته و زیارت سیدالشهدا از ثواب بیشتری برخوردار باشد. ________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/153386 📎 📎 https://eitaa.com/darentezaretolo
⭕️ سوال ⁉️ چرا اول شخصیت جهان خلقت و افضل انبیا و اشرف مخلوفات، پیامبر عظیم الشأن اسلام(صلى‌الله عليه‌وآله) تشییع جنازه نشد و در خانه خودش به خاک سپرده شد؟ 🔰 در پاسخ باید گفت: اگر به اتفاقات زمان رحلت، نگاه کنیم، خواهیم دید كه چشم طمع و جاه‌طلبی و حس ریاست و خلیفه شدن، چنان چشم مسلمین را کور کرده بود که دیگر به فکر احترام جنازه پیامبرشان نبودند. تاریخ گواه است بزرگان مدینه به محض رحلت حضرت، بعد از نماز صبح به جای این‌که همه جمع شوند و با احترام و با شکوه و جلال، جسد بزرگ‌ترین انسان تاریخ بشریت را تشییع کنند، در سقیفه بنی ساعده جمع شدند. 🔶 جریان سقیفه این‌چنین گزارش شده است: 👈 «ابن ابى الحديد معتزلی» از بزرگان اهل سنت می‌گوید: «براء بن عازب» مى‏‌گويد: «چون رسول خدا(صلى‌الله عليه‌وآله) رحلت كرد، من ترسيدم كه مبادا قريش براى خارج كردن امر خلافت از بنى‌هاشم، اجتماع كنند، لذا مرتب نزد بنى‌هاشم كه در حجره پيامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای دفن بدن مبارکش جمع شده بودند رفت و آمد مى‏‌كردم، و از وجوه و بزرگان قريش نیز جويا مى‏‌شدم، و اگر يكى از آن‌ها را نمى‏‌يافتم، سوال مى‏‌کردم و پيوسته در اين احوال‌پرسى بودم كه ناگهان ابوبكر و عمر را نيافتم. شخصى گفت: آن‌ها در سقيفه‌ی بنى‌ساعده هستند و شخص ديگرى گفت: مردم با ابوبكر بيعت كردند. 🔶 پس از مدت کوتاهی با ابوبکر مواجه شدم، عمر و ابو عبيده و جماعتى از اصحاب نیز با او بودند. و همه آنان دامن لباس‏‌هاى صنعانى را بر كمر بسته بودند، و هر كس كه عبور مى‏‌كرد را محكم مى‏‌زدند و به طرف جلو مى‏‌آوردند و دست او را بر دست ابوبکر مى‏‌كشيدند براى بيعت، چه می‌خواست، و چه نمی‌خواست. ✳️ من از ديدن اين منظره، بى‏‌تاب شدم، و از آن‌جا به سرعت به سوی بنى‌هاشم آمدم، ديدم كه درِ خانه‌ی رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) كه در آن بنی‌هاشم مشغول تجهيز آن حضرت بودند بسته است. من در را محكم زدم و گفتم: مردم با «ابوبكر بن ابى قحافه» بيعت كردند. 🔺 سپس «عباس بن عبد المطلب» عموی پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) گفت: «فَعَلُوهَا وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ ...: سوگند به پروردگار كعبه كه كردند درباره خلافت، آن‌چه را مى‏‌خواستند؛ ای بنی‌هاشم برای همیشه خاك‌نشين شديد.» 💠 حال با این توصیفات، جواب سول بالا به وضوح معلوم می‌گردد، ریاست‌طلبی و قدرت‌طلبی برخی از اصحاب پیامبر پاسخ سوال بالاست؛ آن‌ها حتی یک روز، صبر نکردند تا جسد پیامبرشان با احترام و شکوه و جلال، کفن شود و تشییع کنند و به خاک بسپارند، سپس به فکر جانشینی او باشند. _________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/56098 📎 📎 📎 📎 📎 https://eitaa.com/darentezaretolo
⭕️ سوال ⁉️ آیا چیزی به نام دهه محسنیه و عزاداری برای حضرت محسن علیه‌السلام هم داریم؟ 🔰 پاسخ کوتاه: 👈افراط در عزاداری از جمله دسیسه‌های اخیر تشیّع انگلیسی است، تا مردم هم خسته شوند و هم عرصه بر آنان تنگ شود و دیگر نتوانند جشن‌های مذهبی و ملّی خود را برگزار کنند؛ لذا بعد از مدتی عزاداری محرم و صفر نیز تحت الشعاع قرار خواهند گرفت و کم‌رنگ خواهند شد. 🔰پاسخ تفصیلی: 👈 ابتداءاً باید دانست که عزاداری برای اهل بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با دلایل شرعی معتبر جزء شعائر دینی و از وظایف محبّین خاندان عصمت و طهارت است. البته از نظر فقهی مستحبّ و در مواردی واجب است. سیره اهل بیت(علیهم‌السلام) هم برپا کردن مراسم عزا مخصوصاً برای سیّد الشهداء(علیه‌السلام) و روضه خوانی بر شهدای کربلا بوده است. ✅ عزاداری نیز مراتبی دارد، اصل عزاداری به یادآوردن مصائب اهل بیت و گریه کردن بر آن است. این مرتبه از عزاداری مئونۀ خاصی نمی‌طلبد و شاید افراط در مورد آن خیلی متصور نباشد. اما عزاداری مراتب بالاتری هم دارد که شیوه‌های عزاداری را تشکیل می‌دهد. مثلاً برپا کردن مجلس عزا و بیرون آوردن دستۀ عزاداری با آداب خاص خود. ✳️ نکته دیگر اینکه مقدار و اندازه‌ی عزاداری را شرع تعیین نکرده مثلاً در روایتی نداریم که چند روز برای امام حسین(علیه‌السلام) عزاداری کنید. بلکه مقدار عزاداری به عرف سپرده شده است یعنی عُرف هر منطقه‌ای تعیین می‌کند که چند روز عزاداری شود. 👈 در سال‌های اخیر تشیّع انگلیسی برای اهدافی خاص سعی دارد حدود و مقادیر عزاداری‌ها را گسترش دهد تا جایی که عرصه بر مردم در برگزاری مراسماتی مثل عقد و عروسی‌ها و دید و بازدیدهای نوروزی تنگ شود. ❇️ منظور ما از افراط «ساختن دهه‌های عزا» برای موارد جدیدی است که در گذشته نبوده است؛ به راه انداختن دسته‌های عزاداری با سر و صدای زیاد در برخی روزهای سال که اصلاً مناسبت تاریخی برای آن وجود ندارد مانند دهۀ محسنیه، دهه صادقیه، باقریه، دهۀ‌های متوالی فاطمیه(بعضاً تا چهار دهه!) و بسیاری موارد نوظهور که پیش از این سابقه‌ای در مکتب اهل بیت(علیهم‌السلام) نداشته، نشان از طرّاحی پیچیده استکبار جهانی برای جدا کردن توده مردم از اهل بیت(علیهم‌السلام) دارد. زیرا در طیّ یک سال مراسمات عقد و عروسی و جشن‌های ملّی و اعیاد مذهبی فراوانی وجود دارد که گرامی داشتن آن‌ها نیز لازم و ضروری است. 👈 حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی(دامت توفیقاته) دو سال پیش نسبت به این حرکت موزیانۀ تشیّع انگلیسی هشدار دادند و فرمودند: «جامعه عرفا نمی‌تواند نسبت به این همه عزاداری پیاپی مراقبت داشته باشد و سرانجام به انکار مجموع عزاداری روی می‌آورد.» 🔺 حضرت امام خامنه‌ای(دام‌عزّه‌الشریف) نیز با روشن‌بینی همان سنت گذشته در مقدار روزهای دهه فاطمیّه را مراعات می‌فرمایند و برنامه‌های عزاداری دفتر ایشان در این ایّام و همچنین برنامه‌های صدا و سیما، راه را برای سوء استفاده دشمنان بسته است. _________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/86366 📎 📎 https://eitaa.com/darentezaretolo
⁉️ چرا امام حسین در کربلا برای رفع تشنگی از خداوند طلب باران نکرد؟ 🔰 پاسخ 🔶 نکته اول: پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام ملزم بودند که در تمام کارها و زندگی روزمره خود از علم و قدرت عادی استفاده کنند. در برخورد با دوستان، دشمنان، برآوردن نیازهای زندگی و ... از علم و توانایی که از طریق عادی به دست آمده، استفاده می‌کردند و در برخورد با ستمکاران از راه های معمولی استفاده می‌کردند و دست به اعجاز و کار خارق‌العاده نمی زدند. 🔺بدون شک ائمه اطهار علیهم السلام قدرت‌های فوق بشری و الهی را داشته‌اند و می‌توانستند از آن‌ها استفاده کنند و دشمنان را در دم نابود کنند؛ امام باقر علیه السلام در این رابطه فرمود: «اسم اعظم 73 حرف است و در پیش "آصف بن برخیا" یک حرفش بود که با به کار بردن همان یک حرف در یک لحظه تخت بلقیس را آورد، و پیش ما (امامان) 72 حرف از اسم اعظم است». 👈 امام حسین علیه السلام نیز با این‌که مستجاب الدعوه و دارای اسم اعظم الهی بود، و می‌توانست به اذن الهی همه دشمنان را از این طریق نابود کند، نیز می توانست از زمین چشمه گوارا بجوشاند یا از آسمان باران بباراند (با اذن خدا) و خود و اصحابش را سیراب نماید، ولی این کار را نکرد، چون مشیت الهی بر این نبود که در حادثه کربلا، معجزه جریان یابد و حضرت طبق مشیت الهی عمل کند. 💠 نکته دوم: آزمایش، یکی از سنت‌های الهی است که در آیات بسیاری بیان شده، که غیر قابل تغییر بوده، در مورد همه انسان‌ها از جمله پیامبران و امامان علیه السلام جاری است. یکی از این آزمون‌ها سختی و مصیبت و گرسنگی و تشنگی است. کربلا نیز صحنه آزمون الهی است. آزمون حسین و یاران او از یک طرف و دشمنان از طرف دیگر. برای چنین صحنه‌ای باید ابزار آزمایش آماده باشد تا با صبر و شکیبایی در مقابل این مصیبت و آزمون الهی،‌ به پاداش عظیم صابران دست یابند و اجر و پاداش مصیبت دیدگاه در راه خدا را دریافت کنند. 🌐 نکته سوم: اگر بنا باشد ائمه اطهار علیهم السلام با علم لدنی و علم غیب که از خداوند دریافت می کردند، زندگی کنند و با دیگران برخورد نمایند و نیازهای خود را برآورده کنند، دیگر امامت، مقام با ارزشی محسوب نمی شد و اصولاً نمی‌توانستند الگوی ما باشند، بلکه امامان با زحمت بسیار و تلاش و کار و ... زندگی خود را فراهم می‌کردند و بر مشکلات چیره می‌شدند و در این راه مشکلات بسیاری را تحمل می‌کردند. ❇️ نکته چهارم: مسئله اصلی در روز عاشورا تشنگی نبود تا با رفع آن مشکل حل شود. یاران امام علیه السلام در شب عاشورا از فرات آب آورده، غسل کرده و نوشیده بودند؛ اما در روز عاشورا سپاه دشمن می‌خواست با قرار دادن آنان در موقعیت کم آبی و تشنگی، آنها را به تسلیم وادارد. مسأله اصلی در آن صحنه، مبارزه با ظلم یا تسلیم شده بود، که یکی به شهادت می‌انجامید و دیگری به ذلت، و بودن یا نبودن آب در آن اثری نداشت . ✳️ نکته پنجم: از طرف دیگر تشنگی در روز عاشور و منع سپاهیان دشمن برای آب‌رسانی به زنان و فرزندان سبب رسوا شدن آنها و آشکار شدن چهره خشن و غیر انسانی و قساوت آمیز آنان بود. ___________________ 📎 علیه‌السلام 📎 📎 ♡أللَّھُمَ ؏َـجِّلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج♡ https://eitaa.com/darentezaretolo
⭕️ سوال ⁉️ خصوصیات زنانی که مورد شفاعت حضرت زهرا قرار می‌گیرند چیست؟ 🔰 یکی از اعتقادات مورد اتفاق شیعه و اهل سنت، وجود شفاعت در روز قیامت است؛ به اعتقاد شیعه یکی از افرادی که مقام شفاعت را دارد و عده زیادی با شفاعت او به بهشت برین می‌روند، وجود نازنین حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) است؛ اما باید دید چه زنانی مورد شفاعت حضرت قرار می‌گیرند: ✅ در روایتی «ابن عباس» از اصحاب پیامبر اکرم(صلی‌الله‌عليه‌وآله) نقل می‌کند: «روزى رسول الله(صلی‌الله‌عليه‌وآله) نشسته بودند، در نزد آن حضرت، حضرت على، فاطمه، حسن و حسين(صلوات‌الله‌عليهم‌اجمعین) بودند. در اين حال حضرت رسول(صلی‌الله‌عليه‌وآله) فرمودند: بار پروردگارا تو می‌دانى كه اين جماعت، اهل بيت من و گرامى‏‌ترين مردم در نزد من مى‏‌باشند... 🔶 سپس فرمود: اى على، تو امام امت من و جانشين من هستى، تو قائد و سپه‌سالار قافله مومنين به سوى بهشت مى‏‌باشى؛ هم‌چنین گويا دخترم فاطمه را می‌بینم، كه در روز رستاخيز سوار بر اسبى از نور است و به پيش مى‏‌آيد... او زن‌هاى مومن از امت من‌را جلودارى كرده و به بهشت می‌برد. پس هر زنى كه در شبانه روز پنج نماز واجب را به‌جا آورد، و در ماه رمضان روزه بدارد، و حج بيت‌الله الحرام را بگذارد، و زكات مال خود را بپردازد، و از شوهر خود اطاعت كند، و على را بعد از من به ولايت بپذيرد، به شفاعت دخترم فاطمه داخل بهشت مى‏‌شود؛ و فاطمه سيده تمام زن‏‌هاى عالم است.» ❇️ شخصی سوال پرسید: آيا فاطمه سيده زن‏‌هاى امت خودش است؟ حضرت فرمود: دختر من فاطمه، سيده تمام زن‏‌هاى عالم از اولين تا آخرين است. فاطمه چون در محراب عبادت، به عبادت بايستد هفتاد هزار ملک از ملائكه مقربين، بر او سلام مى‏‌كنند.» 💢 سپس حضرت، رو کرد به سمت على(علیه‌السلام) و فرمودند: اى على، فاطمه پاره تن من است، او نور دیده من و ميوه دل من است؛ ناراحت می‌كند من را آن‌چه او را ناراحت كند، و شاد می‌گرداند من را آن‌چه او را شاد گرداند؛ او اولين كسى است از اهل بيت من که به من ملحق می‌شود، پس با او بعد از من به نيكى رفتار كن.» _________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/37523 📎 📎 📎 📎 📎 📡حداقل برای☝️نفر ارسال کنید @ostadmohamadi . ➿〰┅═ঊঈ🌤ঊঈ═┅〰➿. 🕊♡أللَّھُمَ ؏َـجِّلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج♡🕊 https://eitaa.com/darentezaretolo ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄