🍃🍃🍃 #آفات_زبان #سخن_چینى قسمت هشتم (6): راه هاى درمان سخن چینى سخن چینى ، مانند دیگر بیمارى هاى زبان ، از دو راه ((علمى )) و ((عملى )) درمان پذیر است . ✅ شیوه درمان علمى تاءمل و درنگ در زشتى این رفتار و پیامدهاى ناخوشایند آن ، فرد را به چاره جویى براى درمان خود وا مى دارد و با پدید آمدن این خواهش درونى ، او باید به یادآورى مستمر و مداوم پیامدها بپردازد تا نفرت از این گناه ، و هراس از عواقب آن ، در او پدید آید و با پیدایش نفرت ، به آسانى مى تواند به گناه پشت کرده ، نفس خود را پاک سازد؛ البته ضعیف ساختن ریشه هاى این گناه او را در ترک آن یارى خواهد کرد. ✅ شیوه درمان عملى اشتغال مستمر و مداوم زبان به ذکر خدا، موجب پیدایش عادتى شایسته است که این خود سبب ترک عادت به رفتارهاى زشتى از قبیل سخن چینى مى شود. انسان باید بکوشد زبان را با رفتارهاى نیک و پسندیده به مهار خود در آورد. پر کردن زمان هاى خالى با ذکر خدا و تلاوت قرآن ، کوششى عملى براى از بین بردن عادت هاى زشت زبان است . اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی ✅✅ پایان #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🇮🇷🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 بیهوده گویی： تعریف و اقسام آن 🗓 قسمت 1⃣

🍃🍃 #آفات_زبان #بیهوده_گویى قسمت اول اعظم الناس قدرا من ترک ما لا یعنیه . ارزشمندترین مردم کسى است که آن چه را به کار او نمى آید، ترک کند. رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) (۱): تعریف بیهوده گویى مقصود از بیهوده گویى ، به زبان آوردن سخنى است که فایده مجاز و مشروع دنیایى با آخرتى ، مادى یا معنوى و عقلایى یا شرعى نداشته باشد. سخن گفتن از آن چه براى گوینده بهره اى ندارد، بیهوده گویى است که از آن به شهوت کلام نیز تعبیر شده است ؛ البته بى فایده بودن سخن براى گوینده ، به معناى بى ارزش بودن آن براى همگان نیست . چه بسا سخنانى که براى برخى بى فایده ، و براى دیگران سودمند و مفید است ؛ از این رو مفید بودن را مى توان امرى نسبى به شمار آورد؛ اگر چه ممکن است برخى سخنان ، براى همگان بى فایده باشد. (۲): اقسام بیهوده گویى ۱ – سخن گفتن درباره موضوع بى فایده گاه انسان از موضوعى سخن مى گوید که هیچ فایده اى براى او ندارد؛ اگر چه ممکن است همان موضوع ، براى برخى مفید باشد؛ در این حال ، سخن او از اقسام کلام بى فایده یا بیهوده گویى به شمار مى رود؛ مانند سخن گفتن از رنگ چشم و موى دیگران که براى بیش تر افراد بى فایده ، ولى براى برخى از مراکز اطلاعاتى ، مفید است . ۲ – سخن اضافى (فضول کلام ) سخن بیش از اندازه لازم و کافى – اگر چه درباره موضوعى سودمند هم باشد، از اقسام کلام بى فایده به شمار مى رود؛ البته روشن است که مقصود از آن ، توضیح یا تکرارى که جهت درک بهتر ارائه مى شود نیست ؛ زیرا به چنین تکرارى نیاز بوده از آن استفاده مى شود. اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی ✅✅ #ادامه دارد... #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 بیهوده گویی： اقسام آن 🗓 قسمت 2⃣

🍃🍃🍃 #آفات_زبان بیهوده گویى قسمت دوم ۳ – سخن نابجا سخن کافى و به اندازه درباره موضوع سودمند و مفید، اگر بیرون از جایگاه مناسبش گفته شود، از اقسام کلام بى فایده شمرده مى شود. نابجایى سخن ، گاه از عدم تناسب سخن با مخاطب پدید مى آید؛ ماننده اقامه برهان هاى غامض و دشوار براى عوام ، و گاه از نبود تناسب زمانى ، مکانى و…مخاطب حاصل مى شود؛ مانند سخن گفتن با افرادى که از فرط خستگى ، توان گوش ‍ سپردن به سخنان گوینده را ندارند. پرسش بى فایده را هم مى توان از اقسام کلام بیهوده به شمار آورد که در این قسم نیز گاه از امرى بى فایده ، پرسیده مى شود؛ مانند آن شخص که پس از کلام امیر مؤ منان على (علیه السلام ): سلونى قبل ان تفقدونى ؛ از من بپرسید پیش از آن که مرا در میان خود نیابید، از تعداد موهاى سر و صورت خویش پرسید و گاه از کسى مى پرسد که به پاسخ گفتن قدرت یا رغبت ندارد. همه این ها افزون بر این که وقت پرسش ‍ کننده را از بین مى برد، وقت پاسخ دهنده را نیز هدر مى دهد و او را به زحمت مى اندازد.این در صورتى است که آفتى متوجه آن دو نشود و طرح پرسش براى اظهار فضل ، فخر فروشى و تحقیر طرف مقابل نباشد؛ وگرنه افزون بر نابودى عمر، انسان را به وادى گناه نیز مى کشاند و بى مقدار مى کند. براى پاسخ دهنده نیز ممکن است پیامد زشتى را به همراه داشته باشد؛ براى نمونه ؛ آن گاه که روزه دارى را نا آگاهانه به خوردن و آشامیدن فرا مى خوانند و او مى پرهیزد، از او مى پرسند: ((روزه هستى ؟)) با این پرسش ، چند مشکل براى پاسخ دهنده پدید مى آید. اگر بگوید روزه نیستم ، دروغ گفته است . اگر بگوید روزه هستم ، از پاداش عبادت پنهانى او کاسته شده است . اگر پاسخ مثبت دهد و از این پاسخ ، انگیزه لذت و غرور داشته باشد، به ورطه((ریا)) افتاده و اگر پاسخ ندهد، به پرسش کننده توهین کرده است . همچنین اگر از شخصى چیزى بپرسد که او نمى خواهد در آن مورد پاسخى دهد و دوست دارد مساءله از دید پرسش کننده یا دیگران پنهان بماند، در این جا پرسش کننده نه تنها وقت پربار خود را هدر داده ، بلکه وقت طرف مقابل خود را نیز گرفته و تباه کرده است بدون این که نتیجه خاصى از گفتار خود گرفته باشد. به این ترتیب ، پرسش بى فایده ، از بدترین نوع کلام بى فایده است . اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی ✅✅ ادامه دارد... #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 نکوهش #بیهوده_گویی از دید شرع 🗓 قسمت 3⃣

🍃🍃 #آفات_زبان #بیهوده_گویى قسمت سوم (۳): نکوهش بیهوده گویى از دید شرع نهاد پاک آدمى ، از زیان و کاستى نفرت داشته ، انسان را از هر امر زیانبارى باز مى دارد. از سویى عمر، سرمایه اصلى بشر است که به تندى سپرى مى شود و راهى براى بازگشت آن نیست . با توجه با این دو نکته ، خرد آدمى ، به ناپسندى گفتار بیهوده حکم کرده ، گزافه گو را سزاوار نکوهش مى داند. شریعت هم با صحه نهادن بر حکم عقل ، انسان را از این کار باز مى دارد. روایات موجود در این زمینه ، اهمیت پرهیز از سخن بیهوده را نمایان مى سازد. رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در حدیث طولانى معراج مى فرماید: (دیدم ) که دوزخ ، هفت در داشت و بر هر درى سه جمله نوشته شده بود. بر در پنجم نوشته بودند: …و لا تکثر منطقک فیما لا یعنیک فتسقط من رحمه الله …. و در آن چه بیهوده است ، بسیار سخن نگو که از رحمت خدا ساقط مى شوى . در جاى دیگرى مى فرماید: من حسن اسلام المرء ترکه ما لا یعنیه . از خوبى اسلام آدمى است که آن چه را به کارش نمى آید، ترک کند. روایت به روشنى ستایش پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) از ترک این رفتار را مى نمایاند چرا که آن را از جمله نیکى ها و محاسن اعتقاد شخص ‍ مسلمان شمرده است . و همچنین به ابوذر غفارى (ره ) فرمود: الا اعلمک بعمل خفیف على البد ثقیل فى المیزان ؟ قلت : بلى یا رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم ) . قال : هو الصمت و حسن الخلق و ترک ما لا یعنیک . آیا عملى آسان و سبک براى بدن ، و سنگین و پر بها در میزان اعمال به تو بیاموزم ؟ عرض کردم : آرى ، اى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) حضرت فرمود: خاموشى و خوش خلقى و ترک کار بیهوده . در جاى دیگر نیز مى فرماید:من راءى موضع کلامه من عمله قل کلامه الا فیما یعنیه . هر کس کلام خود را جزئى از عمل خویش بداند، سخن او کم مى شود، مگر در مواردى که براى او فایده دارد. اما على (علیه السلام ) یکى از صفات مؤ منان را دورى از سخن بى فایده بر مى شمرد و از گزافه گویان اظهار شگفتى مى کند: عجبت لمن یتکلم بما لا ینفعه فى دنیاه و لا یکتب له اجره فى اءخراه . در شگفتم از کسى که سخنى مى گوید که در دنیا سودى ندارد و در آخرت اجرى نخواهد داشت . شر ما شغل به المرء وقته الفضول . بدترین چیزى که آدمى وقت خود را به آن سرگرم مى کند، کارهاى زیادى است (که شامل سخن زیادى هم مى شود.) روزى امیر مؤ منان على (علیه السلام ) از کنار مردى که فراوان سخن مى گفت ، عبور کرد، ایستاد و خطاب به وى فرمود: یا هذا انک تملى على حافظیک کتابا الى ربک فتکلم بما یعنیک ودع ما لا یعنیک . اى (مرد!) همانا تو (با این گفتارت ) نامه اى را به سوى پروردگارت نزد دو فرشته نگاهبانت ، پر مى کنى [= گفتار بیهوده تو نوشته مى شود]؛ پس ، از آن چه مفید است ، سخن بگو و چیز بیهوده را رها کن . سیدالشهدا حضرت حسین (علیه السلام ) به ابن عباس فرمود: یا ابن عباس لا تتکلمن بما لا یعنیک فاننى اخاف علیک الوزر و لا تتکلمن بما یعنیک حتى ترى له موضعا فرب متکلم قد تکلم بحق فعیب . اى فرزند عباس ! هرگز از آن چه بى فایده است ، سخن مگو؛ چرا که من از وزر براى تو مى ترسم و هرگز از آن چه مفید است ، سخن نگو تا هنگامى که جایگاهى مناسب براى سخنت ببینى . چه بسا گوینده اى که به حق سخن گوید (اما در جایگاه نامناسبش )؛ پس بر او عیب گرفته مى شود. امام صادق (علیه السلام ) نیز در گفتارى مانند همین مى فرماید: – ودع کثیرا من الکلام فیما یعنیک حتى تجد له موضعا قرب متکلم بحق فى غیر موضعه فعنت . …و بسیارى از سخنان مفید را ترک کن تا براى آن ها جایگاهى مناسب بیابى . چه بسا گوینده بحقى که در جایگاه نامناسب سخن مى گوید و در سختى قرار گرفته ، نابود مى شود. پرسش بى فایده هم امرى نکوهیده است ؛ چنان که یکى از اصحاب امام صادق (علیه السلام ) نقل مى کند نزد امام بودیم که آسمان رعدى زد. حضرت فرمود: سبحان من یسبح له الرعد بحمده والملائکه من خیفته فقال له ابو بصیر جعلت فداک ان للرعد کلاما فقال : یا ابا محمد سل عما یعنیک ودع ما لا یعنیک . پاک و منزه است کسى که رعد به ستایش او، و فرشتگان از ترس او تسبیح مى گویند. ابو بصیر عرض کرد: فداى تو شوم . آیا رعد هم سخن دارد؛ امام فرمود: اى ابا محمد! از چیزى که به کارت مى آید بپرس و آن چه را به کارت نیاید، رها کن . اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی ✅✅ ادامه دارد... 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 ریشه های بیهوده گویی 👉🔴 🗓 قسمت 4⃣

🍃🍃 #آفات_زبان #بیهوده_گویى قسمت چهارم (۴): ریشه هاى بیهوده گویى عوامل ذیل ، انسان را به وادى بیهوده گویى مى کشاند: ۱ – کنجکاوى بیجا اشتیاق به دانستن چیزى که براى شخص سودى ندارد یا کاوش در مسائل غیر مفید، از عوامل مهم بیهوده گویى است ، البته این نباید با مساءله کسب دانش و فهمیدن امور مفید و نیکو، اشتباه شود. مقصود از این عامل ، حرص ‍ به دانستن چیزهایى است که فقط سرگرم کننده ولى بى فایده اند؛ مانند دانستن تعداد آجرهاى خانه فلان شخص ، یا پرسش از تعداد موهاى سر خود. ۲ – علاقه فراوان و صمیمیت شدت علاقه به دیگرى ، موجب پیدایش میل فراوان به سخن گفتن با او مى شود که این مى تواند انسان را به بیهوده گویى و پر گویى وا دارد. فرد، در این حال آن قدر سرگرم سخن گفتن است که به مفید بودن یا نبودن گفتارش ‍ توجه ندارد. ۳ – وقت گذرانى گاه گوینده به اشتباه گمان مى کند که وقت اضافى دارد و با سخن گفتن مى تواند این وقت را پر کند؛ براى همین به سخن گفتن درباره هر چیزى پرداخته ، وقت خویش را هدر مى دهد. ۴ – حب جاه (جلب توجه ) سخن گفتن گاه براى جاى گرفتن در دل دیگران است که در این حال ، فرد با سخن گفتن مى کوشد توجه دیگران را به خود جلب کند تا مردم به ارتباط با او تمایل نشان دهند. اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی ✅✅ #ادامه دارد... 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 پیامد های #زشت بیهوده گویی 🗓 قسمت 5⃣

🍃🍃🍃 #آفات_زبان #بیهوده_گویى قسمت پنجم (۵): پیامدهاى زشت بیهوده گویى ۱ – تباه شدن عمر کم ترین زیان کلام بیهوده براى شخص متکلم ، تباه شدن عمر او است که بزرگترین سرمایه زندگى او شمرده مى شود. آن چه انسان در این جهان به دست مى آورد، به سبب عمر او است . انسان مى تواند از این بخش ‍ زندگانى ، براى جهان آخرت خود توشه بردارد و البته با گفتن سخنان بیهوده که هیچ فایده دنیایى و آخرتى ندارد، این فرصت از بین مى رود. اگر زمانى را که صرف سخنان بیهوده مى کند، به سکوت بگذراند و در سکوتش هم به یاد حق باشد، گنجینه اى بزرگ براى آخرت خویش ذخیره کرده است . افزون بر این ، انرژى خود را نیز نگاه داشته است . ۲ – حقارت در اجتماع کلام بى فایده و اضافى ، سبب کاستى مقام گوینده مى شود؛ زیرا هر سخنى به صورت معمول مخاطبى دارد و مخاطب با شنیدن سخنان بى ارزش از گوینده ، ارج و منزلت پیش از شنیدن را براى او باور نخواهد داشت . ۳ – درخواست پوزش یکى دیگر از آثار زشت بیهوده گویى ، این است که چه بسا سخنى بر زبان آورد یا برخوردى کند که از آن پشیمان شود و به ناچار از مخاطب عذر بخواهد؛ حال آن که در روایات آمده است : ((مؤ من وارد کلامى نمیشود یا کارى نمى کند که پس از آن عذر بخواهد.)) ۴ – زمینه سازى گناهان زبان سخن بیهوده ، زمینه ورود انسان به وادى گناهان زبان را فراهم مى سازد؛ زیرا بیهوده گویى ، از شهوت کلام سرچشمه مى گیرد و این اشتها به سخن گفتن ، خطرهایى چون غیبت ، دروغ ، فرو رفتن در باطل و…را در پى دارد.کسانى که شهوت سخن گفتن دارند، بسیار آسان تر از دیگران به گفتار حرام دچار مى شوند. روشن است که بیهوده گویى و پر گویى ، انسان را به وادى گناه نزدیک مى سازد؛ زیرا سخن درست ، اندک است و شخص پر گو براى سخن گفتن ، به نادرست روى مى آورد؛ چنان که پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى فرماید: من کثر کلامه کثر سقطه و من کثر سقطه کثرت ذنوبه و من کثرت ذنوبه کانت النار اولى به . کسى که بسیار سخن گوید، خطایش فراوان مى شود و کسى که خطایش ‍ فراوان شود کار بیهوده اش فزونى مى گیرد و کسى که بیهوده کارى اش فزونى گیرد، دروغش افزون مى شود و کسى که دروغش فراوان شود، گناهانش ‍ بسیار مى شود…. گویا بیهوده گویان ، سخن را جزو رفتار خویش به شمار نمى آورند و براى همین است که به وادى هولناک گناه کشیده مى شوند.رسول خدامى فرماید: من لم یحسب کلامه من عمله کثرت خطایاه و حضر عذابه . هر کس سخنش را از رفتارش به شمار نیاورد، خطاهایش زیاد و عذابش ‍ حاضر مى شود. ۵ – دورى از رحمت الهی بیهوده گویى ، انسان را از رحمت خداوند دور مى سازد. همان گونه که گذشت ، رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در حدیث معراج فرمود: بر در پنجم دوزخ نوشته شده بود: درباره آن چه به کارت نیاید [= براى تو بى فایده است ]، بسیار سخن مگو که از رحمت خدا ساقط مى شوى . اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی ✅✅ ادامه دارد... 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 پیامد های #زشت بیهوده گویی 🗓 قسمت 6⃣

🍃🍃🍃 #آفات_زبان بیهوده گویى قسمت ششم ۶ – از دست دادن امور مفید هنگامى که شخص به امور بى فایده سرگرم مى شود، از آن چه مفید و سودمند است ، باز مى ماند؛ یعنى نه تنها سودى نمى برد، بلکه منفعت هاى بسیارى را از دست مى دهد. حضرت على (علیه السلام ) مى فرماید: من اشتغل بما لا یعنیه فاته ما یعنیه . هر کس خود را به چیزى که به کارش نیاید سرگرم سازد، آن چه را که به کارش آید از دست مى دهد. ۷ – نابودى خرد عقل ، انسان را به پیشرفت و کمال فرا مى خواند. سرگرم شدن به امور زاید و بى فایده ، حرکتى در جهت خلاف فرمان عقل بوده ، موجب نابودى آن مى شود. از امام على (علیه السلام ) نقل شده است : ضیاع العقول فى طلب الفضول . ضایع شدن عقل ها، در جست و جوى کارهاى زاید است . ۸ – گمراهى بیهوده گویى موجب نابودى خرد مى شود و با از دست دادن خرد، اندیشه به خطا رفته ، انسان ، راه کمال و سعادت را گم خواهد کرد. امیر مؤ منان مى فرماید: وقوعک فیما لا یعنیک جهل مضل . قرار گرفتن تو در آن چه به کارت نمى آید، نادانى گمراه کننده اى است . ۹ – قساوت قلب دورى از یاد خدا، دل را سخت مى کند، و نتیجه پر گویى در آن چه به کار نمى آید، کاهش ذکر خدا، و سرانجام آن ، قساوت قلب است . رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى فرماید: لا تکثروا الکلام بغیر ذکر الله فان کثره الکلام بغیر ذکر الله تقسو القلب ان ابعد الناس من الله القلب القاسى . سخن در غیر یاد خدا را زیاد نکنید. همانا سخن بسیار در غیر یاد خدا، دل را سخت مى کند. همانا دورترین مردم از خدا، دل شخص سنگدل است . ۱۰ – خستگى شنونده بیهوده گویى ، افزون بر زیان هاى پیش گفته ، موجب ملامت و خستگى شنونده نیز مى شود که این خود، بى میلى شنونده به هم سخن شدن با بیهوده گو را در پى خواهد داشت . امیر مؤ منان على (علیه السلام ) مى فرماید: ایاک و کثره الکلام فانه یکثر الزلل و یورث الملل . از پرگویى بپرهیز؛ زیرا بر لغزش ها مى افزاید و کسالت و خستگى را به دنبال مى آورد. خلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی ✅✅ ادامه دارد... 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #بیهوده_گویی 🔴👈 راه های درمان بیهوده گویی 🗓 قسمت 7⃣ #پیان

🍃🍃 #آفات_زبان #بیهوده_گویى قسمت هفتم (۶): راه هاى درمان بیهوده گویى درمان بیهوده گویى از دو راه علمى و عملى ممکن است . دقت در پیامدهاى سخن بى فایده و یادآورى مستمر آن ها، سبب ترک این عادت ناشایست مى شود. بیهوده گو باید بداند که عمر عزیزش بر نمى گردد؛ پس نباید آن را صرف کار بیهوده کند. اگر شدت علاقه ، او را به بیهوده گویى وا داشته است ، بداند که با این کار عمر دوستش را تباه مى کند؛ در حالى که مى تواند با سخنان سودمند محبت خویش را ابراز کند. به یادآوردن ارزش والاى ذکر خدا و اندیشه در مبداء و معاد نیز او را بر ضد بیهوده گویى ، تشویق و تحریک مى کند. شناخت نقش گفتار در میان دیگر رفتار، گامى بسیار مهم در ترک بیهوده گویى است . آن گاه که انسان به اهمیت نقش سخن در زندگى آگاه شود، دیگر به گفتار بى فایده روى نخواهد آورد. امام صادق (علیه السلام ) به نقل از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى فرماید: من راءى موضع کلامه من عمله قل کلامه الا فیما یعنیه . هر کس جایگاه سخنش را در میان رفتارش بشناسد، گفتارش جز در امور مفید، کم مى شود. سرگرم شدن به کارهاى مفید و سودمند، کوششى مناسب براى ترک عادت بیهوده گویى است ؛ زیرا پرداختن به بیهوده گویى انسان را از کارهاى سودمند باز داشته است ؛ پس براى ترک آن باید به ضدش عمل کرد. امیر مؤ منان على (علیه السلام ) مى فرماید: من اطرح ما یعنیه وقع الى ما لا یعنیه . کسى که آن چه را به کارش آید کنار گذارد، در آن چه به کارش نیاید [= مفید نباشد] قرار مى گیرد. پرداختن به ذکر، دعا، مسائل مفید علمى و ارشاد و تربیت ، از جمله امور مفیدى است که انسان را از بیهوده گویى دور مى سازد. خلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی ✅✅ پایان 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #فرورفتن_درباطل 🔴👈 فرو رفتن در #باطل：تعریف آن 🗓 قسمت 1⃣

🍃🍃 #آفات_زبان فرو رفتن در #باطل قسمت اول فصل یازدهم : فرو رفتن در باطل بزرگ ترین مردم از جهت گناه در روز قیامت ، کسى است که بیش تر در باطل ، فرو رفته باشد. پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) مقدمه یکى از عوامل رشد و انتشار زشتى ها در جامعه بشرى ، فرو رفتن در باطل است . دانشمندان علم اخلاق ، حکایت زشتى ها یا فرو رفتن در باطل را از بیمارى هاى زبان به شمار آورده اند. شخص مبتلا به این بیمارى ، ویژگى بسیار ناپسندى دارد که جامعه اى را به فساد و تباهى مى کشد.باز گفتن اعمال زشت ، موجب از بین رفتن زشتى آن ها شده ، شخص راوى یا شنونده را به ارتکاب گناه ترغیب مى کند. (۱): تعریف فرو رفتن در باطل فرو رفتن در باطل نزد دانشمندان علم اخلاق ، اعم از نقل گناه و رفتار ناشایستى است که خود فرد یا دیگرى انجام داده است ؛ به شرط آن که این کار فقط براى سرگرمى انجام شود و نیازى مشروع و عقلانى به آن نباشد؛ ولى اگر بیان رفتار ناشایست دیگران ، براى استمداد در بازداشتن ایشان از گناه یا پاسخ به کسى که در امر مهمى مشورت طلبیده یا هر نیاز مشروع دیگر باشد، ((فرو رفتن در باطل )) نخواهد بود.همچنین اگر حکایت گناه دیگرى ، جهت آشکار ساختن عیب او یا خرد و بى مقدار کردن او انجام شود، در محدوده گناهانى چون غیبت ، سخن چینى و… قرار خواهد گرفت . مثل معروفى است که ((وصف العیش نصف العیش ؛ وصف لذت نیمى از لذت است )). آن گاه که کسى گناه خود یا دیگرى را جهت گرم کردن مجلس دوستانه و لذت بردن از آن ، با آب و تاب نقل کند، به این رذیله اخلاقى گرفتار شده است ؛ پس این عمل نه غیبت است ، نه سخن چینى و نه فحش و…؛ بلکه گناهى است که عنوان خاص خود را دارد. ✅✅ #ادامه دارد.... اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸🌸🌸 🔵درس اخلاق #آفات_زبان #فرورفتن_درباطل 🔴👈 اقسام فرورفتن در باطل：حکایت #گناه و #رفتارزشت به دو صورت انجام می شود 🗓 قسمت 2⃣

🍃🍃 #آفات_زبان فرو رفتن در باطل قسمت دوم (۲): اقسام فرو رفتن در باطل حکایت گناه و رفتار زشت به دو صورت انجام مى شود: حکایت گناه انجام شده ۱ -گاه از گناهى که پیش از این انجام گرفته ، حکایت مى شود؛ مانند آن که فرد، از فریب کارى ها و نیرنگ بازى هاى خود داستان سرایى کند و از مفاسد خویش سخن بگوید. حکایت گناهى که قصد انجام آن شده ۲ – گاه از گناهى که قصد انجام آن را دارد، حکایت کرده ، درباره راه و روش ‍ انجام آن سخن مى گوید که این کار، حکایت از تصور و تخیل گناه است ؛ البته گاه هدف از نقل خطا و حکایت گناه ، پند دادن به دیگران است ؛ ولى باید مراقب بود که بیان آن موجب اشاعه مفاسد نشود. به ویژه کسانى که در مسند تدوین و تالیف پندهاى فردى و اجتماعى فعالیت مى کنند و قصد دارند با نقل داستان هایى آموزنده ، به دیگران اندرز و آموزش دهند، باید دقت کنند که این حکایت ها موجب تحریک افراد به گناه نشود یا جرات انجام گناه را در شخص پدید نیاورد یا به گونه اى نقل نشود که زشتى آن کار به چشم نیاید؛ 🔵👈 زیرا در چنین مواردى ، پیش از این که با نقل خطا، به نتیجه اى مناسب دست یابند، بدآموزى کرده اند؛ براى نمونه بسیارى از هنرمندان در ساختن نمایش ها و فیلم ها، هدف کلى خوبى دارند؛ ولى برخى از آن ها در کنار این هدف خوب ، به گونه اى به نقل و حکایت خطاها مى پردازند که بدآموزى هاى فراوانى را در بر داشته ، باعث فراموش شدن مقصود اصلى سازنده ، مى شود. ✅✅ادامه دارد.... اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @DARMAHZAREGHORAN ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🍃🍃🍃 #آفات_زبان فرو رفتن در باطل قسمت سوم (۳): نکوهش فرو رفتن در باطل باز گفتن گناهان با انگیزه سرگرمى و لذت بردن یا فراگیرى آن ها، از جمله رفتارهاى ناپسندى به شمار مى رود که شرع آن را نکوهیده است . قرآن کریم ضمن بیان پرسش بهشتیان از دوزخیان درباره علت ورود به دوزخ مى فرماید: و کنا نخوض مع الخائضین . و با یاوه گویان [= حکایت کنندگان گناه ] یاوه مى گفتیم . البته آیه ، شامل همراهى عملى با گناه کاران نیز مى شود و بیانگر آن است که فرو رفتن در باطل ، یکى از علل یا بخشى از علت ورود به دوزخ است ؛ البته وعید آتش و دوزخ بر رفتارى داده مى شود که حرام است . همچنین خداوند متعالى در قرآن کریم مى فرماید: فلا تقعدوا معهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره . با آن ها ننشینید تا در سخن دیگرى فرو روند. پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) بنا بر نقلى در توضیح و تفسیر همین آیات فرمود: اعظم الناس خطایا یوم القیامه اکثرهم خوضا فى الباطل . گناهکارترین مردم در روز قیامت ، کسى است که بیش تر در باطل فرو رفته باشد. روایات نیز انسان را از آزاد گذاشتن زبان ، چه درباره خودش و چه درباره دیگران ، نهى کرده است . پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى فرماید: ان الرجل لیتکلم بالکلمه من رضوان الله عزوجل فیکتب له بها رضوانه یوم القیامه . و ان الرجل لیتکلم بالکلمه لا یدرى انها بلغت منه حیث بلغت فیوجب الله له بها سخطه الى یوم القیامه . همانا آدمى سخنى را که خشنودى خدا در آن است مى گوید، و به سبب همین سخن ، روز قیامت خشنودى خدا براى او نوشته مى شود… و همانا آدمى سخنى مى گوید (که مورد غضب الاهى است )در حالى که ؛ نمى داند این سخن او را به چه مرحله اى مى رساند؛ پس خداوند به واسطه همین سخن ، ناخشنودى خود را تا روز قیامت براى او مى نویسد. ابوذر غفارى (رض ) یار صدیق رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) نیز گفته است : گناه کارترین مردم در روز قیامت ، کسانى هستند که در معصیت خدا بسیار صحبت مى کردند؛ پس با توجه به این که بیش تر اهل آتش از راه زبان وارد دوزخ مى شوند، باید از نقل خطا و معصیت پرهیز کرد. حضرت زین العابدین (علیه السلام ) در دعاى ختم قرآن مى فرماید: اللهم صل على محمد و اله و اجعل القران …. لالسنتنا عن الخوض فى الباطل من غیر ما افه مخرسا. بار الاها بر محمد و خاندان او درود فرست و قرآن را خاموش کننده زبان ما از فرو رفتن در باطل ، بدون تحمل ضرر، قرار ده . ✅✅ادامه دارد.... اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ↬ @darmahzareghoran ┈┈••✾❀🕊🌷🕊❀✾••┈┈ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🍃🍃🍃 #آفات_زبان فرو رفتن در باطل قسمت چهارم (۴): ریشه هاى درونى فرو رفتن در باطل گرایش به گناهان و کردار ناپسند، ریشه اصلى فرو رفتن در باطل است . جاذبه گناه ، انسان را به یادآورى ، تخیل و سخن گفتن درباره آن وا مى دارد. شخصى که زشتى ها و ناپسندى ها را با آب و تاب حکایت مى کند به قطع ، پیش از آن ، افکارش در همان امور سیر کرده است و این همه ، در نیروى افسار گسیخته شهوت بشر ریشه دارد. (۵): پیامدهاى زشت فرو رفتن در باطل ۱ – ریختن قبح گناه نقل خطا و باز گفتن رفتارهاى ناپسند، زشتى آن ها را نزد گوینده و شنونده از بین مى برد. انسان درستکار از نقل گناه و شنیدن آن نیز شرمگین مى شود و روشن است که حکایت تباهى ها، آرام آرام ، این احساس شرم را از میان خواهد برد و وقتى زشتى عملى در نظر انسان کمرنگ شد، براى انجام آن جرات مى یابد. ۲ – تشویق به گناه یادآورى رفتارهاى زشت ، نیروى شهوت انسان را تحریک کرده ، میل و رغبت بر انجام گناه را افزایش مى دهد و از آن جا که نفس عمل خطا بوده است ، این تهییج در خارج از مرزهاى الاهى و حریم انسانى صورت مى پذیرد. ۳ – اشاعه زشتى ها نقل گناه و نشان دادن راه انجام آن ، افزون بر این که زشتى گناه را از بین مى برد، شنونده را به بدى سوق داده ، به انجام گناه راهنمایى مى کند. چه بسا که فکر ارتکاب آن گناه ، به ذهن شنونده خطور نکرده یا راه انجام آن را نمى دانسته ؛ اما با شنیدن حکایت گناه ، به هر دو نکته دست یافته است ؛ یعنى هم جرات انجام آن کار و هم دستورالعمل اجراى آن را مى آموزد. ✅✅✅ #ادامه دارد.... اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ↬ @darmahzareghoran ┈┈••✾❀🕊🌷🕊❀✾••┈┈ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🍃🍃🍃 #آفات_زبان فرو رفتن در باطل قسمت پنجم (۶): راه هاى درمان فرو رفتن در باطل رهایى از این بیمارى همانند دیگر بیمارى هاى اخلاقى با یادآورى پیامدهاى زشت و ناپسند آن میسر است .عواقب این رفتار حرام به اندازه اى شوم و زننده است که تذکر آن ها، تنفر و انزجار از این بیمارى را در پى خواهد داشت . همچنین باید کوشید تا از امور مهم دین و دنیا به اندازه نیاز سخن گفت و به جاى سخنان بیهوده به ذکر خدا مشغول شد. افزایش ذکر و دعا و مناجات در برنامه زندگى ، روش بسیار مناسبى براى ترک سخن درباره گناه است . وظیفه شنونده حکایت گناه اگر شنونده متوجه شود که سخنان گوینده در ذهن او اثر نامطلوب مى گذارد، حتى اگر غرض گوینده ، خوب و درست هم باشد، نباید به آن گوش دهد؛ چرا که از نظر روانى موجب تحریک او به سمت گناه مى شود و برایش خطر لغزش وجود دارد. همان گونه که گفته شد، خداوند متعالى در قرآن کریم مى فرماید: فلاتقعدوا معهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره . پس با آن ها ننشینید تا در سخن دیگرى فرو روند. نهى پروردگار از نشستن در کنار کسانى که در باطل فرو مى روند، پس از آن است که مى فرماید: و به تحقیق ، خداوند براى شما در قرآن دستورى فرستاده است که هر گاه بشنوید افرادى آیات خدا را انکار کرده ، مورد استهزا قرار مى دهند، با آن ها ننشینید تا به سخن دیگر بپردازند؛ در غیر این صورت ، شما نیز مانند آن ها خواهید بود. خداوند منافقان و کافران را در جهنم جمع مى کند. آیه به ظاهر چنین مى گوید که اگر شنونده بداند قصد گوینده نادرست و باطل ، و سخن او با نیتى نادرست توام است ، باید از گوش دادن به آن بپرهیزد. اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبی تهرانی ✅✅ پایان ✅✅ #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹 درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @Darmahzareghoran ┗━━━🍂━━ #اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج

🌸 🌺 #درس_اخلاق 🌺 #آفات_زبان #استهزا و #سخریه 🔴👈 تعریف استهزا و سخریه 🗓 قسمت 1⃣ #ادامه دارد

🌸 🌺 #درس_اخلاق 🌺 #آفات_زبان #استهزا و #سخریه 🔴👈 اقسام استهزا و سخریه 🗓 قسمت 2⃣ #ادامه دارد

🌸 🌺 #درس_اخلاق 🌺 #آفات_زبان #استهزا و #سخریه 🔴👈 تعریف استهزا و سخریه 🗓 قسمت 1⃣ #ادامه دارد