🔷بدونِ «امام» نه اخلاق، درست می‌شود، نه ظلم برطرف می‌شود! 🔷اخلاق و روابط اجتماعی، بدون وجود «امام» سامان پیدا نمی‌کند 💎 #اربعین97 🔹برخی تصور می‌کنند، با نصیحت اخلاقی و درست‌شدن تک‌تک آدم‌ها از نظر اخلاقی، جهان گلستان می‌شود و نیازی به امام نیست! اینها نه انسان را شناخته‌اند و نه از روابط انسانی خبر دارند! اخلاق خیلی چیز خوبی است؛ اما با درس اخلاق و نصیحت اخلاقی، هیچ جامعه‌ای به سعادت نمی‌رسد! 🔹وقتی امام‌زمان(ع) تشریف بیاورد، ظلم را ریشه‌کن می‌کند، خوبی‌ها را منتشر می‌کند و اخلاق جامعه را درست می‌کند؛ اما چگونه؟ آیا امام‌زمان(ع) با همین بحث‌ها و پیام‌های اخلاقی، می‌خواهد جامعه را درست کند؟! اینها که از قبل هم وجود داشت! 🔹اخلاقِ انسان‌ها را «امام» و عشق به امام، درست می‌کند نه کلاس اخلاق و مباحث اخلاقی! حضور امام در جامعه، پیوندهای بین افراد را اصلاح می‌کند و تعالی می‌بخشد و اخلاق جامعه را درست می‌کند. 🔹بالاترین مکارم اخلاق، ایثار و ازخودگذشتگی است؛ آن هم ایثاری که باعث نشود مغرور بشوی و اگر قدرِ تو را ندانستند، ناراحت نشوی و احساس نکنی ضرر کرده‌ای! برای این ایثار، نیاز به «امام» هست! امام، شخصیتی است که همه عاشق او هستند و حاضرند فدای او بشوند، حتی حاضرند به‌خاطر او برای همدیگر، فداکاری کنند. 🔹مثلاً این همدلی و ایثاری که در اربعین می‌بینید، قدرت امام است؛ این چیزها با نصیحت درست نمی‌شود! می‌بینید که خیلی‌ها به‌خاطر امام‌حسین(ع) همۀ هستیِ خود را لبِ جاده می‌آورند و برای زائران و عاشقان حسین(ع) فدا می‌کنند و از کسی هم چشم‌داشتی ندارند. 🔹اخلاق، بدون امام، نمی‌شود! نه‌فقط ظلم، بدون امام‌زمان(ع) برطرف نمی‌شود، بلکه اخلاق هم بدون امام‌زمان(ع) اقامه نمی‌شود. 🔹ما و همۀ انسان‌ها، کمبودمان «امام» است. اگر امام به دلِ ما وارد شود، مثل قطبِ آهنربا که بُراده‌های پراکنده را جمع می‌کند، هم وجود ما را تنظیم می‌کند و خوبی‌های ما را رو می‌آورَد، و هم اینکه افراد جامعه را دور خود جمع می‌کند و مرتب و منظم می‌کند. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسیر نجف‌کربلا | عمود۲۸۶ - ۹۷.۸.۵ متن کامل: panahian.ir/post/5119 @darmahzareghoran ╰━═━⊰🍃🌸🍃⊱━═━╯

📌«هوی» فقط در یک‌مورد، خوب است و آن «هوایی‌شدن برای اهل‌بیت(ع)» است 🔻دعای ابراهیم(ع): خدایا دل‌های مردم را به‌سوی اهل‌بیت(ع) هوایی کن! 🔻هروقت دلت هوای زیارت کربلا کرد، بدان که این یک الهام است 💎 #اربعین97 ⚡️ کلمۀ «هوی» در قرآن و روایات، معمولاً به‌معنای «دوست‌داشتنِ چیزهای بی‌ارزش» به‌کار می‌رود. لذا معنای «هوی» خوب نیست و معمولاً دربارۀ هواپرستان استفاده می‌شود (أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواه؛ جاثیه/23) کسی که دنبال هوای نفسش می‌رود، منطق ندارد و می‌گوید «دلم می‌خواهد!» نه به حرف منطقی دیگران گوش می‌کند نه خودش فکر می‌کند. 🔰استفاده از کلمۀ «هوی» فقط در یک مورد، خوب است و آن‌هم دربارۀ دوست‌داشتنِ اهل‌بیت(ع) است. کمااینکه ابراهیم(ع) دعا می‌کند «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوي إِلَيْهِمْ» (ابراهیم/37) یعنی خدایا هوای بچه‌های مرا به دلِ مردم بینداز و مردم را به آنها علاقه‌مند کن. جالب است که در اینجا از کلمۀ «حبّ» یا «ودّ» استفاده نشده بلکه از «هوی» استفاده شده است! ⚡️امام‌باقر(ع) می‌فرماید: اینکه ابراهیم(ع) فرمود «تَهْوِي إِلَيْهِمْ» یعنی «إِلَيْنَا» (...تَهْوِي إِلَيْهِمْ فَقَالَ آلُ مُحَمَّدٍ آلُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ قَالَ إِلَيْنَا إِلَيْنَا؛ تفسیر عیاشی/2/234) لذا این دعای ابراهیم(ع) یعنی: خدایا کاری کن دل‌های مردم به‌سوی اهل‌بیت(ع) هوایی شود و هوای اهل‌بیت(ع) به سرشان بزند. 🔰می‌گوید: «هوس کرده‌ام به کربلا بروم، دلم هوای زیارت حسین(ع) کرده است؛ دلم می‌خواهد» هروقت دلت هوای زیارت کرد، بدان که این یک الهام است! این ظاهرش، هوی و هوس است، اما خیلی حرف‌های عمیقی پشت آن هست. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسیر نجف‌کربلا | عمود۲۸۶ - ۹۷.۸.۴ 👈🏻 متن کامل: panahian.ir/post/5127 @darmahzareghoran ╰━═━⊰🍃🌸🍃⊱━═━╯