عَنْ جَابِر (رحمة الله علیه) عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَی وَ الْفَجْرِ هُوَ الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف). جابر از امام جعفر صادق (علیه السلام) روایت کرده است که ایشان فرمود: «در کلام خداوند عزّوجلّ: وَ الْفَجْر حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۸۸  بحارالأنوار، ج۲۴، ص۷۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۶۶/ البرهان https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

درباره اداب و اهلیت کمک و اطعام و... https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

ای نفس مطمئنه سدیر صیرفی گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «آقا! فدایت شوم! آیا مؤمن از مردن کراهت دارد»؟ فرمود: «نه؛ چشم بگشا و نگاه کن، در این موقع پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) و حسن و حسین و ائمّه (علیهم السلام) برایش مجسّم می‌شوند، می‌گوید این‌ها رفیق‌های تو هستند، آن‌ها را مشاهده می‌کند آنگاه خطاب می‌شود به نفس او؛ یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمطْمَئِنَّةُ ای نفسی که اطمینان به محمّد (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت او داشتی: به‌سوی پروردگارت بازگرد درحالی‌که تو از او خشنودی. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۰۶ الکافی، ج۳، ص۱۲۷/ بحارالأنوار، ج۶، ص۱۶۲/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۹۴/ نورالثقلین https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

نکات مهمی درباره خداییت و ربوبیت پروردگار متعال و معنای بندگی

امیدوارکننده ترین آیه قرآن از بشربن‌شریح بصری نقل شده که گفت: به امام باقر (علیه السلام) عرض ‎‎کردم: «امیدوار کننده‌ترین آیه‌ی قرآن کدام است»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «اطرافیانت دراین‌باره چه نظری دارند»؟ عرض ‎کردم: «معتقدند [امیدوار کننده‌ترین آیه، این آیه است]: بگو: ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید. (زمر/۵۳)». امام (علیه السلام) فرمود: «ولی ما اهل بیت (علیهم السلام) چنین نظری نداریم»! عرض‎ کردم: «پس نظر شما دراین‌باره چیست»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «ما معتقدیم [امیدوار کننده‌ترین آیه، این آیه است]: وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی؛ (مراد از این مژده، مقامِ) شفاعت است، به خدا سوگند شفاعت است! به خدا سوگند شفاعت است»! تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۷۶ بحارالأنوار، ج۸، ص۵۷/ فرات الکوفی، ص۵۷۰ رفتار خاص اهل بیت معنای یتیم بودن پیامبر

نحوه تعامل با دیگران

إِذَا وَسْوَسَ الشَّیْطَانُ لِأَحَدِکُمْ فَلْیَتَعَوَّذْ بِاللَّهِ وَ لْیَقُلْ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ لِضِیقِ الْقَلْبِ یَقْرَأُ سَبْعَهًَْ عَشَرَ یَوْماً أَ لَمْ نَشْرَحْ إِلَی آخِرِهِ کُلَّ یَوْمٍ مَرَّتَیْنِ مَرَّهًًْ بِالْغَدَاهًِْ وَ مَرَّهًًْ بِالْعِشَاءِ. امام علی (علیه السلام)- چون شیطان تو را وسوسه کند، به خدا پناه ببر و با قلب و زبان بگو: «به خدا و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) ایمان دارم درحالی‌که به او اخلاص دارم و دین فقط مال اوست». هفده روز الم نشرح را تا آخرش بخوان، روزی دو بار یک‌بار صبح یک‌بار شب. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۹۲ بحارالأنوار، ج۹۲، ص۱۳۶/ مکارم الأخلاق، ص۳۷۸ نکاتی درباره تنفس😶‍🌫

مهدویت در سوره عصر https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

🐎شعور و جایگاه حیوانات 🗡نحوه جنگ های معصومین https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

نکاتی درباره کتاب های دعا فرق زیاده و کوثر درباره دختران پیامبر https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

دشنام گویی و فحاشی ابوبکر به گونه ای بود که علمای اهل سنت در کتاب های معتبر خود نقل کرده‌اند که او از دشنام گویی و فحش دادن پروا نداشت. برای نمونه ابوبکر جوهری در کتاب سقیفه گوید: پس آنکه ابوبکر خطبۀ فاطمه (سلام الله علیها) را شنید؛ سخنان فاطمه (سلام الله علیها) بر او سنگین تمام شد؛ بالای منبر رفت و گفت: قال أبوبکر و حدثنی محمد بن زکریا قال حدثنا جعفر بن محمد بن عمارة بالإسناد الأول قال فلما سمع أبو بکر خطبتها شق علیه مقالتها فصعد المنبر و قال: أیها الناس ما هذه الرعة إلی کل قالة أین کانت هذه الأمانی فی عهد رسول الله ص‏ألا من سمع فلیقل و من شهد فلیتکلم إنما هو ثعالة شهیده ذنبه مرب لکل فتنة هو الذی یقول کروها جذعة بعد ما هرمت یستعینون بالضعفة و یستنصرون بالنساء کأم طحال أحب أهلها إلیها البغی (شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید16: 214-و215) «ای مردم این چه سست عنصری در برابر هر سخن است؟ این آروزها در زمان رسول خدا کجا بود؟ هر که شنیده بگوید و هرکه دیده دهان باز کند. آنکه سخن گفت روباه ماده ای بود که شاهدش دمش بود که باعث و بانی هر فتنه است؛ او کسی است که می‌خواهد جنگ از سر گیرد و او می‌گوید این زخم کهنه را پس از آن بسته شده، تازه کنید (دوباره آشوب به راه اندازید)، و از ضعیفان یاری طلبیده و از زنان کمک می جوید؛مانند امّ طحال که خویشانش روسپی گری را برای او خوش می داشتند». به شدت اهانت ابوبکر به فاطمۀ زهرا، دختر پیامبر، و علی بن ابیطالب، که پیامبر او را به برادری برگزید، توجه شود. https://eitaa.com/joinchat/4194910C92e31acd00

✅نکته مهم