اَللّهُمَ اَرزُقنٰا
فِي اَلْدُنْیٰا زیٰارَۃ اَلْحُسَیْن"ع"
وَ فِي اَلْاٰخِرَۃ
شِــفٰــاعَــة اَلْــحُـسَـــیْـن"ع"
نمیافتی، مگر از همان
سمتی که تکیه دادهای
"وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ"
تو انسانی که در جـهان باشد، نیسـتی.
تو جهــانی هـسـتـی کـه مـدتی کـوتـاه
انـسـان بـودن را تـجـربـه مـی کنـد . .
• به راه بادیه رفتن بِه از نشستن باطل
• که گَر مراد نَیابَم به قدر وسع بکوشم
- سعدی