#شایعات_مصدقیه 🔻 #شایعه: آیت‌الله کاشانی در کنار سفیر انگلیس❗️ 🔵 فرد در تصویر، «سر جفری هریسون» سفیر وقت انگلستان نیست و پروفسور «کولر» پزشک فرانسوی است که در حال معاینه آیت‌‌الله کاشانی (۱۳۴۰)است. 🔹در کنار وی دکتر منوچهری (شماره ۲) پزشک بیمارستان مهر و دکتر سید محمد باقر کاشانی(شماره ۳) فرزند آیت‌الله کاشانی نیز دیده می‌شود.💯 fna.ir/bq99vt 🔰 سابقه مبارزاتی آیت الله کاشانی علیه انگلیس نشان می دهد که امکان همکاری ایشان با انگلیس محال است؛ حال آنکه دکتر مصدق اساسا فراماسونر و مورد اعتماد انگلیس بود〽️ 💣 آیت الله کاشانی چندین بار در عراق و ایران، توسط انگلیس دستگیر شد و یکبار هم به اعدام محکوم شد. وی در خرداد 1323 در حالیکه نماینده مجلس ایران بود، دو سال توسط انگلیس زندانی شد🛡 💎 یکی از شاهدان عینی درباره زندان کاشانی می نویسد:« از نزدیک به چشمم دیدم که درمیان صحرای سوزانی که آفتاب تابستان هر جنبنده ای را از حرکت باز می داشت، یک چهاردیواری ساخته بودند که سقف آن فقط از ورق های آهن پوشیده شده بود.»(1) آقای کاشانی چند ماه در این زندان بیابانی و انفرادی، بدون اجازه خروج، زندانی بود. (1)تاریخ سیاسی معاصر ایران، جلال الدین مدنی، ص 150.

#شایعات_مصدقیه 🔻 #شایعه: آیت‌الله کاشانی در کنار سفیر انگلیس❗️ 🔵 فرد در تصویر، «سر جفری هریسون» سفیر وقت انگلستان نیست و پروفسور «کولر» پزشک فرانسوی است که در حال معاینه آیت‌‌الله کاشانی (۱۳۴۰)است. 🔹در کنار وی دکتر منوچهری (شماره ۲) پزشک بیمارستان مهر و دکتر سید محمد باقر کاشانی(شماره ۳) فرزند آیت‌الله کاشانی نیز دیده می‌شود.💯 fna.ir/bq99vt 🔰 سابقه مبارزاتی آیت الله کاشانی علیه انگلیس نشان می دهد که امکان همکاری ایشان با انگلیس محال است؛ حال آنکه دکتر مصدق اساسا فراماسونر و مورد اعتماد انگلیس بود〽️ 💣 آیت الله کاشانی چندین بار در عراق و ایران، توسط انگلیس دستگیر شد و یکبار هم به اعدام محکوم شد. وی در خرداد 1323 در حالیکه نماینده مجلس ایران بود، دو سال توسط انگلیس زندانی شد🛡 💎 یکی از شاهدان عینی درباره زندان کاشانی می نویسد:« از نزدیک به چشمم دیدم که درمیان صحرای سوزانی که آفتاب تابستان هر جنبنده ای را از حرکت باز می داشت، یک چهاردیواری ساخته بودند که سقف آن فقط از ورق های آهن پوشیده شده بود.»(1) آقای کاشانی چند ماه در این زندان بیابانی و انفرادی، بدون اجازه خروج، زندانی بود. (1)تاریخ سیاسی معاصر ایران، جلال الدین مدنی، ص 150.