🎥 گفتگوی تلویزیون کوچیتا با محمد درویش، کارشناس محیط زیست، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و کویرشناس که به عنوان محقق حوزه بیابان، به منظور شناخت مولفه‌های بیابان‌زایی در مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور فعالیت می‌کند. 🔹وی از مشوقان ترویج مکتب مدرسه طبیعت بوده که شیوه‌های مهار خشونت در صحنه محیط زیست ایران را معرفی می‌کند. محمد درویش می‌کوشد که درک مشترکی از اهمیت محیط زیست در جامعه را رقم بزند. این گفتگو در مورد انگیزه‌های ورود وی به این حوزه و زمینه‌های فعالیت و تجربه‌هایش است ویدیوی کامل را اینجا ببینید: https://koochitatv.com/video/show/J8fnquOcwM

🐿قدر سنجاب ایرانی را بدانیم!🐿 🇮🇷: @darvishnameh ✍ صبح امروز - ۱۰ دی ۱۳۹۹ - هنگام ورود به محل کارم در مسیر همیشگی، یعنی گذر افراها؛ رفیق دوست‌داشتنی‌ام به استقبال آمد! بلافاصله دست به دوربین شدم تا این لحظه را ثبت کنم. همکارم می‌گفت: فایده نداره، تا آماده ضبط شوی، فرار کرده و رفته ... اما همانطور که می‌بینید، فرار نکرد و چند فیگور هم در مقابل دوربین گوشی همراهم گرفت ... بیش از سه دهه است که با سنجاب‌ها در موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور زندگی می‌کنم و به نظرم دنیا بدون این سنجاب‌های بانمک و دوست‌داشتنی چیزی کم داشت! نه؟ سنجاب ایرانی - Caucasian squirrel - یکی از مهم‌ترین مولفه‌های تداوم زادآوری طبیعی در رویشگاه‌های جنگلی ایران، به‌ویژه زاگرس است. حضور دام و سگ‌های گله، کشاورزی در زیراشکوب، جمع‌آوری افراطی دانه‌های بلوط از کف جنگل، آتش‌سوزی‌ها، طعمه‌های سمی، کودهای شیمیایی و زنده‌گیری و قاچاق این حیوان برای فروش در شهرها در شمار مهم‌ترین دلایل کاهش چشم‌گیر جمعیت سنجاب‌ها در زاگرس، ارسباران و هیرکانی است. یکی از رازهای موفقیت بنیاد الگِن در کهگیلویه بازگرداندنِ حس امنیت به زاگرس است؛ عاملی که سبب‌شده دوباره سنجاب‌ها به الگن برگردند و مثل سربازانی وظیفه‌شناس دانه‌های بلوط را زیر خاک مخفی کنند ... قدرشان را بدانیم. سنجاب‌ها که بمانند، زاگرس نفس می‌کشد و کارون، کرخه، زاینده‌رود، سفیدرود، گاماسیاب، سیمره، زاب، کشکان، سیروان، سزار، زرینه‌رود، زهره، سیمینه‌رود و خلاصه چهل و پنج‌درصد آب شیرین کشور جاری می‌مانند ... #قدر_سنجاب_ایرانی_را_بدانیم #باغ_گیاهشناسی_ملی_ایران https://instagram.com/tv/CJacw4ZBAYD/?igshid=8mesbdh026oi

⚘چرا نام وطن، ایران است؟⚘ 🇮🇷: @darvishnameh 1️⃣ هفتاد و پنج سال پیش، شادروان استاد #ابراهیم_پورداوود در شماره دوم از نشریه انجمن ایرانشناسی - بهمن ۱۳۲۴ - نوشته است: "جشن نشانه آسایش و به عبارت دیگر، حُسن تدبیر در امور اجتماعی و فردی و بالنتیجه دلیل بزرگی کمال تمدن یک قوم است." 2️⃣ اگر گذرتان به #دیزباد_بالا افتاده باشد، می‌بینید که در آن دیار همچنان و هر سال به بهترین لبخند جایزه می‌دهند و تقریباً همه جشن‌های ملی پرشکوه‌ برگزار می‌شود. مردمانی شاد، نیکوخصال، قصه‌گو، بخشایش‌گر، ناجی و طبیعت‌دوست هستند که در طول یک قرن اخیر، فقط یک مورد قتل در آبادبوم‌شان رخ داده است. 3️⃣ هفت‌سال پیش به #ایران_علاء همسر شادروان #اسکندر_فیروز گفتم: چرا در زمانی که همسرت به زندان افتاد، حکم اعدام برایش صادر شد و همه اموالش مصادره گردید، با دخترانت همراه نشدی و در ایران ماندی؟ چرا به مربافروشی تن دادی، اما در ایران ماندی؟ گفت: بدون اسکندر، ایرانی از من نمی‌ماند! و البته دلیل عشقِ بی‌امان فیروز به ایران، شاید داشتن چنین ایرانی در کنارش بود ... 4️⃣ این روزها حال ایران اصلاً خوب نیست؛ انگار مصیبت، غم، بی‌اعتمادی و ناامیدی از در و دیوار به سر و صورت ایرانیان می‌خورد؛ اما ما ملتِ آواز، ترانه و شادی هستیم؛ فرهنگ و سلوکی که شاید بیش از هرجا در بین هموطنان عزیزم در مناطق کردنشین و هورامان همچنان نبض می‌زند - عکس‌های دوم تا هفتم - و زنده است. اجازه ندهیم تا این ویژگی ممتاز را بداندیشان، غم‌باوران و سیه‌پوشان از ما بربایند. هویت وطن در ایران‌بودن، زنانگی و حس مادری‌اش جاری است ... 5️⃣ کمتر از یک سال و سه ماه در آغاز قرن پانزدهم خورشیدی باقی است. نوروز هزار و چهارصد، آخرین سال از قرن کهنه است و ما باید از جامعه، دولت و حاکمیت بخواهیم تا برای نوسده خود را آماده کند. ساعت ده‌شب جمعه - ۱۲ دی ۱۳۹۹ - به همین مناسبت با #آرش_نورآقایی گفتگویی زنده خواهم داشت. بیاییم برای نوسده بلند بلند فکر کنیم و ایده‌های خود را به اشتراک نهیم. ایران، اینگونه ایران می‌ماند؛ پرنشاط، ژینا و تاب‌آور ... 6️⃣ کارزار دست یار - عکس هشتم - که توانسته در همین شرایط وخامت‌بار اقتصادی، حماسه‌ای بزرگ در تحقق حق یکی از جوانان جان‌برکفش - سیدامین هادی‌پور - بیافریند، آشکارا موید همین واقعیت است که ایران و ایرانی زنده است و همچنان یاریگرانه دلیل حال خوب یکدیگر ... 7️⃣ ممنون از سرور فرهادی عزیز بابت مجموعه عکس‌های زیبایش با عنوان: #دختران_آسمان. #ایران_چرا_ایران_است #دست_یار #صدای_سیدامین_هادی_پور_باشیم #دلیل_حال_خوب_هم_باشیم https://instagram.com/p/CJeVuy1BKqr/?igshid=n6fh662fd0

🔸️علیه قاتلان درختان در کرخه متحد شویم!🔸️ 🇮🇷: @darvishnameh ✍رویشگاه طبیعی کرخه، خود مهم‌ترین عامل در حفظ آب و خاک، کاهش ضریب هرزآب و مهار شدت سیل است؛ چگونه به بهانه ایجاد سیل‌بندی مصنوعی، یک سیل‌بند طبیعی را ویران می‌کنیم؟! #دربرابر_قاتلان_درختان_کرخه_می_ایستیم https://twitter.com/darvish100/status/1345232563644887040?s=09

🇮🇷: @darvishnameh ✍ برای پایان دادن به این زخم کهنه چه باید کرد؟ #آلودگی_هوا #مازوت http://farhikhtegandaily.com/page/191438/

🔸️متهم شماره یک در تداوم آلودگی هوا!🔸️ محمد درویش رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو 🇮🇷: @darvishnameh مطابق گزارش سال ۱۳۹۸ شهرداری تهران، ۸۲.۹درصد آلاینده‌های گازی و ۶۰.۸ درصد ذرات معلق را منابع متحرک موتوری تولید می‌کنند. از بین منابع متحرک هم سهم خودروهای سواری و موتورسیکلت‌ها در تولید آلاینده‌های گازی ۵۹.۲ درصد و در تولید ذرات معلق، ۲۴درصد است. این آمارها به درستی سبب شده تا اغلب مردم بپندارند در شرایط پاندمی کووید۱۹ که مدارس، دانشگاه‌ها، مراکز تفریحی، هنری، فرهنگی، همایش‌ها، هتل‌ها و اغلب سفرهای گردشگری و پرواز هواپیماها تعطیل شده و بخش قابل توجهی از کارمندان دولت و موسسات خصوصی، دورکاری می‌کنند؛ دیگر نباید نگران آلودگی هوا باشیم. اما متاسفانه نه‌تنها چنین نشده، بلکه مطابق گزارش اخیر شهردار تهران در سال ۹۹ تا دهم دیماه تعداد روزهای پاک فقط ۱۵ روز بوده است؛ یعنی ۱۰ روز کمتر از پارسال و ۱۳ روز کمتر از سال ۱۳۹۷. تامل‌برانگیزتر آنکه تعداد روزهای ناسالم و خطرناک تا ۱۴ دیماه ۱۳۹۹ به ۸۵ روز رسیده، درحالیکه سال گذشته این رقم، ۶۱روز و دو سال پیش، فقط ۵۹ روز بوده است! چگونه چنین اتفاقی رقم خورده است؟ به نظر می‌رسد ۳مولفه مهم در این شرایط موثر بوده‌اند: نخست آنکه مصرف مازوت در مراکز صنعتی و نیروگاهی به شدت افزایش یافته است که سبب شده میزان ترکیبات گوگردی و ذرات معلق بسیار خطرناک کوچکتر از ۲.۵ میکرون در هوای تهران، اراک، کرج، اصفهان، مشهد، قم، قزوین و دیگر شهرهای بزرگ کشور افزایش یابد. دوم آنکه به دلیل ناتوانی ناوگان حمل و نقل عمومی، فاصله‌گذاری فیزیکی در متروها و اتوبوس‌های واحد عملاً اجرا نمی‌شود و بسیاری از شهروندان ترجیح دادند علی‌رغم میل باطنی برای مصون‌ماندن از خطر ابتلا به کرونا از خودروهای شخصی خود استفاده کنند؛ عاملی که سبب شد در سال جاری همچنان با معضلی به نام ترافیک و هدررفت وقت شهروندان روبرو باشیم. دست آخر آنکه به نظر می‌رسد به دلیل تحریم‌ها کیفیت تولید گازوییل و بنزین کاهش یافته - موضوعی که دستکم در مورد گازوئیل مورد تایید سازمان حفاظت محیط‌زیست هم هست - که سبب‌ افزایش بار آلایندگی را فراهم کرده است. چه باید کرد؟ در کوتاه‌مدت دولت موظف است گاز مورد نیاز نیروگاه‌ها و مراکز صنعتی را فراهم کرده و اجازه مصرف مازوت، به‌ویژه در شرایط وارونگی هوا - اینورژن - را نداده و شهرهایی که شاخص آلودگی آنها از ۱۵۰ می‌گذرد را تعطیل اعلام کند. در میان‌مدت باید به تقویت ناوگان حمل و نقل عمومی، افزایش خطوط مترو و تعداد واگن‌ها، نوسازی اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌ها و اضافه‌کردن ون‌ها اقدام کرده و در تغییر مبلمان شهری از خودرومحوری به بوم‌محوری - اکومحوری - شتاب بخشد. خوشبختانه سازمان شهرداری‌ها در وزارت کشور بخشنامه خوبی در اوایل امسال خطاب به همه شهرداری‌های سراسر کشور صادر کرد مبنی برآنکه مسیرهای ویژه کرونایی برای تردد دوچرخه‌سواران را در دستور کار قرار دهند، اما فقط معدودی از شهرداران در تهران، یزد، شیراز، مشهد، قزوین و اصفهان این بخشنامه را عملاً جدی گرفتند و شگفت‌آورتر آنکه سازمان حفاظت محیط‌زیست در این مورد کاملاً منفعلانه و بی‌برنامه عمل کرده است. و سرانجام در درازمدت باید به سمت تغییر ماهیت استحصال انرژی و برق مطابق مفاد برنامه‌های پنج‌ساله حرکت کرده و به جای نیروگاه‌های حرارتی و برق‌آبی از انرژی خورشیدی، بادی و زمین‌گرمایی برق تولید کنیم. یادمان باشد: رسانه ملی کشور هم با تولید و پخش کلیپ‌های جذاب و کوتاه می‌تواند به شهروندان آگاهی دهد که با کاهش دمای منازل و استفاده از تن‌پوش‌های گرم‌تر، کاهش تولید زباله و تفکیک زباله در مبدا - فرآیند سوزاندن و دفن زباله در کلان‌شهرها خود در شمار مولفه‌های افزایش‌دهنده آلایندگی هواست - استفاده از دوچرخه در شرایطی که شاخص آلودگی کمتر از ۱۵۰ است و نیز توقف عملیات ساختمانی و بخصوص تخریب خانه‌های کلنگی و گودبرداری در کاهش بار آلایندگی شهر خود، موثرتر و مسوولیت‌پذیرتر رفتار کنند. #مازوت #آلودگی_هوا #متهم_شمار_یک #روزنامه_ایران * این یادداشت امروز - ۱۵ دی ۱۳۹۹ - در صفحه یک روزنامه ایران منتشر شده است: http://www.irannewspaper.ir/newspaper/item/565305