🔸خوشا به حالِ سنجاب‌ها که نه حسرتِ گذشته دارند و نه بیمِ آینده!🔸 1️⃣ اغلبِ روزهایی که از میان باغ گیاهشناسی ملی ایران می‌گذرم تا خود را به محل کارم در بخش تحقیقات بیابان برسانم، با این دوستِ بازیگوش برخورد می‌کنم. اوایل تا مرا می‌دید، فرار را برقرار ترجیح می‌داد، اما چند سالی است که انگار ترسش از آدم‌زمینی‌ها کم شده؛ شاید هم فهمیده که این طفلکی‌ها خودشان هزار مشکل دارند و هنوز خود را سرگرم یافتنِ پرسشی چندهزارساله کرده‌اند که از کجا آمده‌اند و آمدن‌شان بهر چه بود؟! 2️⃣ دوباره به رفتارهای این سنجاب دقت کنید؛ چند میلیون‌سال است که همینگونه زندگی کرده و روزگارش را با جست و خیز بین زمین و شاخه‌ها، یافتنِ دانه‌ی بلوط و جفت‌گیری می‌گذراند؛ نه حسرتی از گذشته و تاریخ دارد و نه بیمی از آینده. خیلی راحت می‌توان تاریخ را صدهزار سال عقب برد و تماشا کرد که سنجابِ بازیگوشِ ما دوباره به زندگی خود ادامه می‌دهد. درحالیکه اگر انسان خردمندِ امروز را سوار بر ارابه‌ی زمان به ۱۰۰هزار سال قبل پرتاب می‌کردند، احتمالاً قبل از اینکه طعمه‌ی حیوانی وحشی یا اجدادِ نئاندرتالش شود، از غمِ نبود اینترنت و برق و از کار افتادن گوشی همراهش، دق کرده بود! 3️⃣ گاه با خود می‌اندیشم که اگر "زندگی، آب‌تنی کردن در حوضچه‌ی اکنون است" کدامیک از ما خردمندانه‌تر زیست می‌کند؟! #سنجاب #باغ_گیاهشناسی_ملی_ایران #انسان_خردمند 🇮🇷: @darvishnameh

🇮🇷: @darvishnameh ✍ این هم شکارِ امروزم - ۲ آذر ۱۳۹۸ - از سنجابی که می‌گشت برای پیداکردنِ یک جای دنج برای تناول‌کردنِ یک عدد دانه بلوط. خداوند از سر تقصیراتم بگذرد که برای دقایقی جای دنج را از او ربودم تا شما را در لذت تماشایش شریک کنم!☺️ #سنجاب #باغ_گیاهشناسی_ملی_ایران https://eitaa.com/darvishnameh/22

🐿قدر سنجاب ایرانی را بدانیم!🐿 🇮🇷: @darvishnameh ✍ صبح امروز - ۱۰ دی ۱۳۹۹ - هنگام ورود به محل کارم در مسیر همیشگی، یعنی گذر افراها؛ رفیق دوست‌داشتنی‌ام به استقبال آمد! بلافاصله دست به دوربین شدم تا این لحظه را ثبت کنم. همکارم می‌گفت: فایده نداره، تا آماده ضبط شوی، فرار کرده و رفته ... اما همانطور که می‌بینید، فرار نکرد و چند فیگور هم در مقابل دوربین گوشی همراهم گرفت ... بیش از سه دهه است که با سنجاب‌ها در موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور زندگی می‌کنم و به نظرم دنیا بدون این سنجاب‌های بانمک و دوست‌داشتنی چیزی کم داشت! نه؟ سنجاب ایرانی - Caucasian squirrel - یکی از مهم‌ترین مولفه‌های تداوم زادآوری طبیعی در رویشگاه‌های جنگلی ایران، به‌ویژه زاگرس است. حضور دام و سگ‌های گله، کشاورزی در زیراشکوب، جمع‌آوری افراطی دانه‌های بلوط از کف جنگل، آتش‌سوزی‌ها، طعمه‌های سمی، کودهای شیمیایی و زنده‌گیری و قاچاق این حیوان برای فروش در شهرها در شمار مهم‌ترین دلایل کاهش چشم‌گیر جمعیت سنجاب‌ها در زاگرس، ارسباران و هیرکانی است. یکی از رازهای موفقیت بنیاد الگِن در کهگیلویه بازگرداندنِ حس امنیت به زاگرس است؛ عاملی که سبب‌شده دوباره سنجاب‌ها به الگن برگردند و مثل سربازانی وظیفه‌شناس دانه‌های بلوط را زیر خاک مخفی کنند ... قدرشان را بدانیم. سنجاب‌ها که بمانند، زاگرس نفس می‌کشد و کارون، کرخه، زاینده‌رود، سفیدرود، گاماسیاب، سیمره، زاب، کشکان، سیروان، سزار، زرینه‌رود، زهره، سیمینه‌رود و خلاصه چهل و پنج‌درصد آب شیرین کشور جاری می‌مانند ... #قدر_سنجاب_ایرانی_را_بدانیم #باغ_گیاهشناسی_ملی_ایران https://instagram.com/tv/CJacw4ZBAYD/?igshid=8mesbdh026oi