#توصیه_های_اخلاقی روزهای آخر سال اموات و گذشتگان خود را دریابیم. آنان ریشه های ما و صاحب اصلی اموال ما هستند و اینک در کمال غربت و گمنامی در خانه کوچک قبر آرمیده اند. یعنی همان خانه نمور، تاریک و پر غصه ای که دیر یا زود نصیب ما نیز خواهد شد. پروین اعتصامی چه خوش سرود: صاحب آن همه گفتار امروز سائل فاتحه و یاسین است خاک بر دیده بسی جانفرساست سنگ بر سینه بسی سنگین است دوستان به که ز وی یاد کنند دل بی دوست بسی مسکین است @sahelenoor114

#توصیه_های_اخلاقی #بی_مقداری_دنیا 🔹 شاید تجربه کرده باشید: مقداری دانه یا مانده غذا را برای مرغان خانگی می ریزید؛ غذایی که تقریبا به هیچ کار نمی آید و عموما سر از زباله ها در می آورد. اما ناگهان حیوانات برای برداشتن سهم بیشتر به جان هم می افتند و گاه تا سر حد مرگ به زد و خورد می پردازند! 🔹 شما با خودتان می خندید و می گویید: زبان بسته ها! جهالت تا به کجا! آن حال ضعف و زبونی شما! این حال خاک نشینی و لانه گزینی شما! این هم غذایی به این حد بی چیزی و بی مقداری! تا بخواهید از این غذاها در انبان ما هست! دیگر چرا این قدر به جان هم می افتید! 🔹 حکایت ما آدمیان عینا همین است! تمام غرق و لولیده در خاکیم و تنها لایه نگارین کاذبی از خاک و مواد خاکی، کف و سقف خانه های ما را تشکیل می دهد و چقدر به اینها دلخوشیم! قوت و غذای ما که هیچ، بلکه همه دنیای ما طبق روایات، در حد بال مگس برای صاحب این عالم ارج و منزلتی ندارد! به کلمه «همه دنیا» دقت بفرمایید! دنیایی که تمام زمین با همه بزرگی شگفت آور آن در حد یک نقطه هم نیست! 🔹 حال درنگرید که برای تصاحب یک وجب خاک، چند متر زمین و خانه، چند صباحی میر و میرداری و ... چگونه به جان هم می افتیم و گاه جان هم را می گیربم! تَکالُب بر چند پاپاسی دنیا را در ارث و میراث خوب می توان دریافت! جایی که برادر به جان برادر و خواهر به جان خواهر می افتد! « وَ تَأْكلُونَ الترَاث أَكلاً لَّمًّا وَ تحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا » 🔹 ببینید حال زار و زبون و تکالب حقیرانه ما تا چه حد و قواره باعث سخریه خداوند و خنده فرشتگان می شود!! ترا ز کنگره عرش می زنند صفیر ندانمت در این دامگه چه افتاده است ؟! @sahelenoor114