#تمناي_وجودم #قسمت_نودونهم سرفه با عث شد حرفش قطع بشه .دولا شده بود و من از آینه نمیتونستم ببینمش .یه دفعه چشمم به مردی که کنار خیابون راه میرفت افتاد بدون معطلی کنار کشیدم و ترمز زدم که با عث شد اون مرد با وحشت به سمت عقب برگرده سریع از ماشین امدم بیرون و گفتم : تو رو خدا کمک کنید آقا مرد نسبتا جوانی بود به طرفم اومد وهراسان گفت : چی شده خواهر . با همون حالت گریه گفتم : من اینجاها رو بلد نیستم .ما دزدیده شده بودیم .اما در رفتیم اما امیر زخمی شده تو رو خدا کمکمون کنید -امیر کیه ؟ اشکم رو پاک کردم و گفتم : تو ماشینه به طرف ماشین رفت .گفتم : آقا تو رو خدا .باید به بیمارستان ببریمش گفت: سوار شو همون جا کنار امیر نشستم .اون هم سوار شد و ماشین رو به حرکت در آورد . امیر آهسته گفت : ببین موبایل داره باید به ۱۱۰ خبر بدیم . خود مرد ه گوشی رو به طرفم گرفت و گفت : بگیر امیر گفت آقا اینجا کجاس . یه جایی رو گفت که نمیتونستم تلفظ کنم .تلفن رو به طرف خود مرده گرفتم و گفتم شما به ۱۱۰ میگید اینجا کجاس . گوشی رو گرفت و گفت : آدرس اونجا رو میدونید . امیر گفت : فقط میدونم یه باغ همین اطراف بود که پلاکش ۶۴ بود .سر خیابونش هم یه چند تا دکل فشار قوی برق بود . گفت : اینجا چند تا باغ بیشتر وجود نداره .فکر کنم بدونم کجا رو میگی . شماره رو گرفت و مشغول صحبت شد .رو به امیر گفتم : حالت خوبه . سرش رو تکون داد .اون مرده پرسید اسم شما رو میخوان . گفتم : من مستانه صداقت هستم .ایشون هم امیر رادمنش . همینها رو گفت .بعد هم به اونها گفت که ما رو به چه بیمارستانی میبره . این فرصت نره از دست دستهای امیر روی دستهام لغزید گفت : سردمه ،خیلی سردمه رو به راننده گفتم : اگه اون بخاری رو روشن کنید . اشکهام رو با اون یکی دستم پاک کردم و گفتم : الان میرسیم خب ... سرش رو به صندلی تکیه داده بود و چشمهاش رو بسته بود .دستهاش رو فشردم .حرکتی نکرد .گفتم : امیر جان طاقت بیار باشه یه لبخند خیلی کمرنگ زد بعد داد زدم : آقا زود باش .... گفتم : امیر اگه تنهام بزاری هیچوقت نمی بخشمت . سینه اش آهسته بالا پایین میرفت . گفتم : قول بده هیچوقت تنهام نذاری همون موقع ماشین توقف کرد .چشمم به تابلوی که نوشته بود اورژانس افتاد .زود از ماشین پریدم بیرون وبه طرف اورژانس دویدم .تا در رو باز کردم فریاد زدم : تو رو خدا کمک کنید داره میمیره ... بعد هم با دست به ماشین اشاره کردم دو تا از پرستا ر هایی مرد یه تخت چرخدار رو به طرف ماشین بردن من هم پشت سرشون دویدم.وقتی روی تخت گذاشتنش صورتش رو دیدم که به شدت رنگ پریده شده بود .همونطور به دنبالشون میرفتم با امیر حرف میزدم .اما چشمهاش بسته بود . وقتی وارد یه در بزرگ شدن اجازه ندادن من وارد بشم .قبل از اینکه در بسته بشه فریاد زدم : امیر من منتظرتم .مرد و قولش .... وقتی در بسته شد من هم روی زانو هام افتادم و با صدای بلند گریه سر دادم . دستی رو روی شونه ام احساس کردم .سر بلند کردم .یه پرستار با یه لبخند مهربون بالای سرم بود .کمک کرد تا بلند بشم .روی صندلی نشستم گفت : به خدا توکل کن .. -خب میشه -فقط توکل کن .هر چی خیره همون میشه نالیدم : خدایا خودت کمک کن .به بزرگیت قسمت میدم .یا حق ،یا رب العا لمین.من امیرم رو از تو میخوام . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••