‌ ‌‌‌‌‌‌‌ #قصه دو برادر به نام جمال و کمال در یکی از روستاها، ارث پدرشان یک تپه کوچکی بود که یکی در یک سمت و دیگری در سمت دیگر تپه گندم دیم می کاشتند. جمال همیشه زمینش باران کافی داشت و محصول برداشت می کرد. ولی کمال قبل از پر شدن خوشه ها گندم هایش از تشنگی می سوختند و یا دچار آفت شده و خوراک دام می شدند و یا خوشه های خالی داشتند. کمال گفت: بیا زمین هایمان را عوض کنیم، زمین تو مرغوب است. جمال عوض کرد، ولی کمال باز محصولش همان شد. زمان گندم پاشی زمین ، کمال کنار جمال بود و دید که جمال کار خاصی نمی کند و همان کاری می کند که او می کرد و همان بذری را می پاشد که او می پاشید. در راز این کار حیرت ماند. جمال گفت: من زمانی که گندم بر زمین می ریزم در دلم در این فصل سرما، برای پرندگان گرسنه ای که چیزی نیست بخورند، هم نیت می کنم و گندم بر زمین می ریزم که از این گندم ها بخورند ولی تو دعا می کنی پرنده ای از آن نخورد تا محصولت زیاد تر شود. دوم این که تو آرزو می کنی محصول من کمتر از حاصل تو شود در حالی که من آرزو دارم محصول تو از من بیشتر شود. پس بدان؛ انسان ها "نان و میوه دل خود را می خورند. نه نان بازو و قدرت فکرشان را." برو قلب و نیت خود را درست کن و یقین بدان در این حالت، همه هستی و جهان دست به دست هم خواهند داد تا امورات و کارهای تو را درست کنند. #داستانهای_آموزنده •✾📚 https://eitaa.com/dastanamuzandeh

#قصه دو برادر به نام اسماعیل و ابراهیم در یکی از روستاها، ارث پدرشان یک تپه کوچکی بود که یکی در یک سمت و دیگری در سمت دیگر تپه گندم دیم می کاشتند. اسماعیل همیشه زمینش باران کافی داشت و محصول برداشت می کرد. ولی ابراهیم قبل از پر شدن خوشه ها گندم هایش از تشنگی می سوختند و یا دچار آفت شده و خوراک دام می شدند و یا خوشه های خالی داشتند. ابراهیم گفت: بیا زمین هایمان را عوض کنیم، زمین تو مرغوب است. اسماعیل عوض کرد، ولی ابراهیم باز محصولش همان شد. زمان گندم پاشی زمین ، ابراهیم کنار اسماعیل بود و دید که اسماعیل کار خاصی نمی کند و همان کاری می کند که او می کرد و همان بذری را می پاشد که او می پاشید. در راز این کار حیرت ماند. اسماعیل گفت: من زمانی که گندم بر زمین می ریزم در دلم در این فصل سرما، برای پرندگان گرسنه ای که چیزی نیست بخورند، هم نیت می کنم و گندم بر زمین می ریزم که از این گندم ها بخورند ولی تو دعا می کنی پرنده ای از آن نخورد تا محصولت زیاد تر شود. دوم این که تو آرزو می کنی محصول من کمتر از حاصل تو شود در حالی که من آرزو دارم محصول تو از من بیشتر شود. پس بدان؛ انسان ها "نان و میوه دل خود را می خورند. نه نان بازو و قدرت فکرشان را." برو قلب و نیت خود را درست کن و یقین بدان در این حالت، همه هستی و جهان دست به دست هم خواهند داد تا امورات و کارهای تو را درست کنند. #داستانهای_آموزنده •✾📚 https://eitaa.com/dastanamuzandeh

#قصه «رنج بردن يك نقطه‌نظر است» گروهي جهانگرد در روستايي دورافتاده به‌دنبال غذا مي‌گشتند. بالاخره مقداري غذاي مانده دريافت كردند و چون بيم مسموم شدن داشتند، ابتدا مقداري از آن را جلوي سگي انداختند كه با لذت و ولع آن را خورد. سپس با خيالي آسوده غذا را خوردند. اما روز بعد، شنيدند كه آن سگ مرده، پس همه وحشت‌زده نشانه‌هاي مسموميت شديد تا به حد مرگ را در خود مشاهده كردند. پزشكي فرا خوانده شد. ابتدا جوياي علت مرگ سگ شد. يكي از اهالي گفت:«من مرگ سگ بينوا را به چشم ديدم، اتومبيلي او را زير گرفت و به جوي آب پرت كرد و سگ جابه‌جا مرد». والش می گوید :"آنچه اتفاق مي‌افتد صرفاً چيزي است كه اتفاق مي‌افتد، ولي اينكه تو نسبت به آن چه تصوري داري مسئله‌ي ديگري است.زندگي بي‌معني است. تنها معناي زندگي، همان مفهومي است كه ما به آن مي‌دهيم. به همين ترتيب تجارب، پيشامدها و رويدادهاي فردي و ديگر پديده‌هاي شخصي به خودي خود هيچ معنايي ندارند، به جز معنايي كه ما به آنها مي‌دهيم. هيچ‌چيز في نفسه و به خودي خود رنج‌آور نيست، رنج ناشي از فكر نادرست است. رنج ناشي از خطاي فكر است.رنج ناشي از قضاوتي است كه شما در مورد چيزي داريد. قضاوت را برداريد، رنج از بين مي‌رود." #داستانهای_آموزنده •✾📚 https://eitaa.com/dastanamuzandeh

#قصه گژدم بعد از این که بچه‌ هایش را به دنیا آورد.بالای کمرش جای میدهد،این بچه ها برای تغذیه از گوشت مادرشان استفاده میکنند تا زمانی که قادر به حرکت شوند.این در حالی است که مادر زندگی خود را فدای بزرگ کردن فرزندانش میکند. بچه‌ها بعد از اینکه قادر به حرکت شدن،مادر را رها کرده و دنبال زندگی خود میروند. دقیقا بعضی از انسانهای امروزی تقلید از این گژدم میکنند.مادری که تمام زندگی اش را صرف بزرگ کردن فرزندش میکند،فرزند بعد از اینکه بزرگ شد و عروسی کرد،مادر ضعیف شده و نیازمند را با بی اعتنایی رها کرده،مصروف عیش و نوش با همسر زندگی خود می شود پدر و مادر ریشه های زندگی هستند درخت هرچقدر که بزرگ باشد،هرچقدر که قوی باشد،نمی توانه که بدون ریشه اش سرپا ایستاد شود اگر پدر و یا مادر به فرزندش در بالا رفتن از اولین پله زندگی کمک کرد. چرا پسر در سال‌ های پیری پدر و مادر که آخرین مراحل زندگی خودشان را طی میکند،مراقب پدر و مادر اش نیست؟؟؟ پدر و مادر هیچ آرزویی ندارند،جز سعادت فرزند. اگر روزی توانستید که به کدام جایی برسید،این را بفهمید که بخاطر پدر و مادر تان بوده،و اگر امروز به روی پا های خودتان ایستاد هستید،فقط بخاطر نصحیت های پدر و مادر تان است پس قدر پدر و مادر تان را بدانید و با انها بی نهایت مهربان باشید،شاید فردای نباشد حضرت محمد مصطفی(ص)می فرماید اگر والدین از اولاد خود ناراض از دنیا برود!الله(ج)نیز از آن فرزند ناراضی میباشد. ‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌ #داستانهای_آموزنده •✾📚 https://eitaa.com/dastanamuzandeh