🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود #بخش_سوم نمیدانم چقدر مے گذرد ڪہ چشم هایم سنگین میشود! مے بینم نزدیڪ پنجرہ فولاد ایستادہ ام و با لبخند بہ مردے ڪہ پشت بہ من نوزاد بہ بغل در صف پنجرہ فولاد ایستادہ چشم دوختہ ام،چند ثانیہ بعد بہ پنجرہ فولاد میرسد و بہ سمتم سر بر میگرداند! روزبہ است ڪہ خندان نگاهم میڪند،در حالے ڪہ سعے دارد نوزادے ڪہ در آغوش گرفتہ با ڪسے برخورد نڪند مے گوید:جات دخیل ببندم؟! چادرم را ڪمے جلو میڪشم و مهربان مے گویم:آرہ! دست ڪوچڪ‌ نوزاد را مے بوسد و با محبت نگاهم میڪند:چشم! با برخورد چیز نرمے متعجب چشم باز میڪنم،خادمے با چوب دستے پر دارش آرام روے شانہ ام مے زند و مهربان مے گوید:خوابت بردہ بود دختر جان! سریع مے گویم:ببخشید! چیزے نمے گوید و بہ سمت دیگرے مے رود،متعجب چشم هایم را باز و بستہ میڪنم و زیر لب مے گویم:این چہ خوابے بود؟! نفسم را با حرص بیرون میدهم و در دل آیت الڪرسے میخوانم! چہ توهمے زدہ ام! میخواهم بلند بشوم ڪہ ڪبوترے ڪہ مقابلم نشستہ بود بہ سمتم مے آید و روے پر چادرم مے نشیند و ڪمے خودش را تڪان میدهد! با ذوق نگاهش میڪنم و تڪان نمیخورم. گیج از خوابے ڪہ دیدہ ام دستے بہ صورتم مے ڪشم ڪہ صداے هادے در گوشم مے پیچد: یہ وقتایے باید براے بہ دست آوردن چیزاے بزرگ سختے هاے بزرگ ڪشید! یہ وقتایے ما وسیلہ ایم براے اینڪہ بقیہ رو سمتے ڪہ خدا میخواد بڪشیم! حواست باشہ! حواسم پرت میشود ڪہ ڪبوتر روے چادرم نشستہ،سریع بلند میشوم ڪہ هراسان پر میزند و دور میشود! چند قدم بہ سمت جلو برمیدارم هرچہ نگاہ میڪنم هادے را نمے بینم! مطمئنم صدایش را همین حالا در بیدارے شنیدم! هر چہ چشم مے گردانم پیدایش نمیڪنم! بہ گنبد خیرہ میشوم:حڪمت اینا چیہ؟! صدا نقارہ زنے مے پیچد و روحم آرام مے گیرد... ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍🏻نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltaniii 👈🏻کپی با ذکر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 کانال داستانهای زیبا👇 @dastanhayeziiba 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود #سوره_ی_هشتم #بخش_اول رانندہ ے تاڪسے براے ماشین جلویے بوقے مے زند و با عصبانیت مے گوید:بڪش ڪنار دیگہ! سپس رو بہ پدرم با لحن آرامے ادامہ مے دهد:میبینے حاج آقا؟! یہ ذرہ ملاحضہ ندارن! پدرم سرے تڪان مے دهد:وضعیت تهران از اینم بدترہ! رانندہ تاڪسے مے پرسد:از تهران تشریف میارید؟! _بلہ! رانندہ با لحن نرمے مے گوید:خیلے خوش اومدین! چندمین بارہ تشریف میارید زیارت آقا؟! پدرم ڪمے فڪر مے ڪند و چند لحظہ بعد مے گوید:نمیدونم والا! حسابش از دستم در رفتہ! رانندہ مشغول گپ و گفت با پدرم میشود،نفس عمیقے میڪشم و نگاهے بہ یاسین ڪہ سرش را روے پاے مادرم گذاشتہ و بہ خواب رفتہ مے اندازم. مادرم با یڪ دست آرام موهاے یاسین را نوازش مے ڪند و با دست دیگر دانہ هاے تسبیح را مے گرداند و زیر لب ذڪر مے گوید! نگاهم را از پشت شیشہ ے پنجرہ بہ خیابان هاے نیمہ شلوغ مے دوزم،غم و دلتنگے اے روے دلم سنگین مے ڪند! از وقتے هواپیما روے زمین نشست این غم و دلتنگے بیشتر شد! دلتنگِ آرامشِ حرمِ امام رضا! دو هفتہ از ماجراے آن روز گذشتہ،هر چہ سعے ڪردم نتوانستم چیزے بہ مطهرہ بگویم! مدام فڪر ڪردم ممڪن است چہ واڪنشے نشان بدهد؟! اگر فڪر ڪند من هم بہ روزبہ علاقہ مندم یا از قصد توجهش را جلب ڪردہ ام چہ؟! اگر دلش از من بشڪند و دوستے مان خراب بشود چہ؟! هزار اگر در سرم چرخید و تمرڪزم را بہ هم ریخت! آخر سر هم بعد از گذشت دوهفتہ چیزے نتوانستم بگویم! دیگر هیچ خبرے از روزبہ نشد! شاید مے خواستہ من را امتحان بڪند یا دست بیاندازد! هر قصدے ڪہ داشتہ برایم مهم نیست،فقط خدا خدا میڪنم نخواهد بہ این بازے مسخرہ ادامہ بدهد! ماہ اول دانشگاہ خوب گذشت،با چند نفر از بچہ هاے دانشگاہ جور شدہ ام! پدرم اول هفتہ گفت بہ دلش افتادہ آخر هفتہ براے دو سہ روز برویم پابوس امام رضا! اولین نفرے ڪہ استقبال ڪرد من بودم،انگار بعد از دوسال مولا طلبید! درست است هنوز،ستِ فیروزہ اے رنگے ڪہ فرزانہ از مشهد برایم سوغات آوردہ بود را در ڪمدم قایم ڪردہ ام! درست است شاخہ نبات ها و نُقل ها و قرآنے ڪہ از مشهد براے سفرہ ے عقدے ڪہ هیچگاہ پهن نشد خریدہ بودند را بہ عروس و دامادے هدیہ ڪردم! درست است من و هادے دوست داشتیم عقدمان در حرم امام رضا باشد... اما بہ جاے فڪر ڪردن بہ این ها و ناراحتے،دلتنگے براے آقا پر رنگ تر بود! پارسال بعد از شهادت هادے چند بارے خواستم بہ مشهد بیایم ڪہ شاید آرام بگیرم اما هر بار نشد! مادربزرگ همیشہ میگفت امام بہ وقتش مے طلبد! این جملہ اش چند بارے در سرم چرخید،یعنے امام براے دلتنگے زیادم طلبیدہ یا چیز دیگرے؟! سہ چهار ساعت قبل از پرواز بہ حمام رفتم و غسل زیارت ڪردم،هرچہ مادرم گفت ڪہ وقتے بہ مشهد رسیدیم راحت تر بہ حمام برو و غسل ڪن قبول نڪردم! میدانستم طاقت ندارم ڪہ وارد مشهد بشوم و اول

بہ حرم نروم! چند دقیقہ بعد رانندہ تاڪسے مقابل هتلے ڪہ هر بار در آن اقامت میڪنیم ترمز میڪند. پدرم پول تاڪسے را حساب میڪند و شمارہ ے رانندہ را میگیرد تا هر جایے خواستیم برویم با او تماس بگیرد‌. مادرم یاسین را بیدار مے ڪند،پدرم دو چمدان ڪوچڪے ڪہ آوردہ ایم برمیدارد و وارد هتل میشود. مادرم و یاسین میخواهند وارد هتل بشوند ڪہ سریع مے گویم:مامان! من میرم حرم! مادرم بہ سمتم بر مے گردد:بیا بالا تا ما آمادہ میشیم یہ چیزے بخور و یڪم استراحت ڪن با هم میریم! سرم را تڪان میدهم:میخوام تنها باشم! نگاهم را بہ سمت رو بہ رو ڪہ ڪمے از گنبد طلایے رنگ پیداست میدوزم. بغض گلویم را میفشارد! _پیادہ تا باب الجواد دہ دقیقہ هم راہ نیست! یاسین سریع مے گوید:منم میام! لبخندے تحویلش میدهم:شب مے برمت باشہ؟! ابروهایش را بالا میدهد:خب بگو دوست دارم تنها برم! مے خندم:من ڪہ همینو اول بہ مامان گفتم! مادرم سرش را تڪان میدهد:باشہ! رسیدے حرم زنگ بزن،گوشیت رو هم روے سایلنت نذار! لبخند پهنے میزنم:چشم! بند ڪیفم را روے دوشم تنظیم میڪنم و از مادرم و یاسین خداحافظے میڪنم. از داخل ڪوچہ وارد خیابان میشوم،جمعیت تقریبا زیادے در خیابان در حال رفت و آمد و خرید سوغاتے هستند! فروشندہ ها بازار گرمے مے ڪنند و هر چند ثانیہ یڪ بار تعارف مے زنند وارد مغازہ شان بشوم و از اجناسشان بخرم! توجهے بہ فروشندہ ها نمیڪنم و از ڪنار جمعیت بہ سمت حرم راہ مے افتم. گنبد ڪاملا پیدا میشود و بے قرارے من بیشتر! با قدم هاے بلند خودم را نزدیڪ باب الجواد میرسانم و موبایلم را از ڪیفم بیرون میڪشم. ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍🏻نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltaniii 👈🏻کپی با ذکر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 کانال داستانهای زیبا👇 @dastanhayeziiba 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود #بخش_دوم بہ مادرم پیام میدهم ڪہ جلوے باب الجواد هستم و ممڪن است دو سہ ساعتے در حرم بمانم و بعد برگردم! بعد از بازرسے بدنے و چڪ ڪردن موبایل و محتویات داخل ڪیفم وارد میشوم. جمعیت ڪمترے نسبت بہ تابستان و تعطیلات در حرم دیدہ میشود. بغض گلویم را مے فشارد،نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت تابلویے میروم ڪہ اذن دخول رویش نقش بستہ. با ذوق چشم هایم را باز و بستہ میڪنم و آرام ڪنار چند نفرے ڪہ مشغول خواندن اذن دخول هستند مے ایستم. میخواهم شروع بہ خواندن ڪنم ڪہ گوشہ ے چادرم از پشت ڪشیدہ میشود،متعجب سر بر مے گردانم! پسر جوانے هم سن و سال هاے خودم عینڪ دودے مشڪے رنگے زدہ و آرام‌ چادرم را مے ڪشد! سرش را بہ سمت چپ و راست تڪان میدهد،انگار دنبال ڪسے باشد! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ زنے ڪہ چادرش را ڪیپ گرفتہ سریع بہ سمتمان مے دود و دست پسر را مے گیرد! رو بہ من مے گوید:ببخشید عزیزم! دست پسر را محڪم میگیرد و مے فشارد:منم رضا جان! اشتباہ گرفتے! از خانم معذرت خواهے ڪن! نابیناست،سریع مے گویم:اشڪالے ندارہ! لبخند مهربانے میزند:عصاشو جا گذاشتہ گفتم حرم شلوغہ گوشہ ے چادرمو بگیرہ! لبخند میزنم:ایرادے ندارہ! میخواهم سر برگردانم ڪہ مے گوید:شما تنهایے؟! سر تڪان میدهم:بلہ! ڪنارم مے ایستد:میخواے همراہ ما باش! لبخندے تحویلش میدهم و چیزے نمے گویم،مهربان مے گوید:تو چشمات اشڪ جمع شدہ! حالت چهرہ ت یہ جوریہ! براے رضاے منم دعا ڪن ڪہ عمل چشمش موفقیت آمیز باشہ و بتونہ ببینہ! آرام مے گویم:محتاجم بہ دعا! ان شاء اللہ دفعہ ے بعد ڪہ میاید همینجا بایستن و براتون اذن دخول بخونن! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:خدا از دهنت بشنوہ! دستم را روے سینہ ام میگذارم و اذن دخول مے گیرم،با اینڪہ دل توے دلم نیست سریع تر وارد صحن انقلاب بشوم و با آقا درد و دل ڪنم اما آرام آرام ڪلمات را ادا میڪنم! پنج شش دقیقہ بعد دست بہ سینہ قد خم میڪنم و بہ سمت صحن انقلاب راہ مے افتم! با قدم هاے بلند از صحن ها عبور میڪنم،از نیم رخ گنبد را مے بینم! پاهایم قفل مے شوند،دستم را روے سینہ ام میگذارم و بہ زور خودم را داخل صحن مے ڪشانم! مقابل پنجرہ فولاد شلوغ است و جمعیت ڪمے در نقاط مختلف صحن روے زمین نشستہ اند یا نماز مے خوانند یا دعا یا نگاہ اشڪ بارشان بہ سمت گنبد است و براے خودشان چیزهایے زمزمہ میڪنند! مقابل گنبد ڪہ مے ایستم تنم سست میشود و نگاهم اشڪ بار! بے اختیار روے زمین مے نشینم و هق هق میڪنم! انگار بار سنگینے را از دوشم برداشتہ اند و تنم رها شدہ و از شدت خستگے رمقے ندارد! چند نفر نگاهم مے ڪنند،بدون توجہ اشڪ میریزم و آرام مے گویم:السلام علیڪ یا علے ابن الموسے الرضا!سلام آقاے من! چادرم را ڪمے جلو میڪشم و هق هق میڪنم:دلشڪستہ اومدم! خستہ ام آقا خستہ! باز مثل همیشہ درد و غصہ هامو برات آوردم! نفسے تازہ میڪنم و نگاهم را بہ گنبد مے دوزم،هرچند بارگاہ و حرمش در قلبم است! میخواهم دهان باز ڪنم براے درد و دل اما چیزے نمے توانم بگویم! نمیدانم چرا اما نمیتوانم شڪوہ و شڪایتے ڪنم! آرام

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود #بخش_سوم نمیدانم چقدر مے گذرد ڪہ چشم هایم سنگین میشود! مے بینم نزدیڪ پنجرہ فولاد ایستادہ ام و با لبخند بہ مردے ڪہ پشت بہ من نوزاد بہ بغل در صف پنجرہ فولاد ایستادہ چشم دوختہ ام،چند ثانیہ بعد بہ پنجرہ فولاد میرسد و بہ سمتم سر بر میگرداند! روزبہ است ڪہ خندان نگاهم میڪند،در حالے ڪہ سعے دارد نوزادے ڪہ در آغوش گرفتہ با ڪسے برخورد نڪند مے گوید:جات دخیل ببندم؟! چادرم را ڪمے جلو میڪشم و مهربان مے گویم:آرہ! دست ڪوچڪ‌ نوزاد را مے بوسد و با محبت نگاهم میڪند:چشم! با برخورد چیز نرمے متعجب چشم باز میڪنم،خادمے با چوب دستے پر دارش آرام روے شانہ ام مے زند و مهربان مے گوید:خوابت بردہ بود دختر جان! سریع مے گویم:ببخشید! چیزے نمے گوید و بہ سمت دیگرے مے رود،متعجب چشم هایم را باز و بستہ میڪنم و زیر لب مے گویم:این چہ خوابے بود؟! نفسم را با حرص بیرون میدهم و در دل آیت الڪرسے میخوانم! چہ توهمے زدہ ام! میخواهم بلند بشوم ڪہ ڪبوترے ڪہ مقابلم نشستہ بود بہ سمتم مے آید و روے پر چادرم مے نشیند و ڪمے خودش را تڪان میدهد! با ذوق نگاهش میڪنم و تڪان نمیخورم. گیج از خوابے ڪہ دیدہ ام دستے بہ صورتم مے ڪشم ڪہ صداے هادے در گوشم مے پیچد: یہ وقتایے باید براے بہ دست آوردن چیزاے بزرگ سختے هاے بزرگ ڪشید! یہ وقتایے ما وسیلہ ایم براے اینڪہ بقیہ رو سمتے ڪہ خدا میخواد بڪشیم! حواست باشہ! حواسم پرت میشود ڪہ ڪبوتر روے چادرم نشستہ،سریع بلند میشوم ڪہ هراسان پر میزند و دور میشود! چند قدم بہ سمت جلو برمیدارم هرچہ نگاہ میڪنم هادے را نمے بینم! مطمئنم صدایش را همین حالا در بیدارے شنیدم! هر چہ چشم مے گردانم پیدایش نمیڪنم! بہ گنبد خیرہ میشوم:حڪمت اینا چیہ؟! صدا نقارہ زنے مے پیچد و روحم آرام مے گیرد... ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍🏻نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltaniii 👈🏻کپی با ذکر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 کانال داستانهای زیبا👇 @dastanhayeziiba

#هوالعشــق 💌 #معجزه_زندگی_من #نویــسنده_رز_ســرڂ #قسمت_نود . . . ( حــلمــا ) _مامان جان بخدا چیزی نیست فقط دلتنگم همین😢😢 مامان_دختر من بزرگت کردم دیگه به من که دروغ نگو قشنگ معلومه حالت خوب نیست حلما_نه قربونت برم من خووبم فقط دلتنگم دعا کن زوووود بطلبه ایشالا اینسری باهم بریم 😍حسین رفت دنبال زینب؟ مامان_اره دیگه الاناس که برسن برو توام یکم به خودت برس از این بی حالی دربیای😕😕 حلما_چشمممم😂😂میرم بر عروستون خوشگل کنم نگه چه خواهرشوهر زشتی 😁😁 ای خدا مامان جدیدا خیلی زوم شده رو رفتاره من نگرانه که نکنه من افسرده شدم😂 از وقتی هم که حسین و زینب ازدواج کردن دیگه کلا گیر دادن به من حالا خوبه خودمو کلی مشغول کردما سه روز تو هفته برای تدریس میرم مسجد و سرای محلمون علاوه براین بیشتر فعالیت های مسجد رو هم شرکت میکنم کلی هم دوست جدید و خوب پیدا کردم اما این حسی که سعی میکنم پنهانش کنم اذیتم میکنه مخصوصا پری شب که داشتم با زینب چت میکردم از حرفاش فهمیدم رفته ماموریت پاک بهم ریختم از طرفی نگرانم نکنه اتفاقی بیوفته یراش از طرفی هم میگم اگه این حس دو طرفه بود حتمایه کاری میکرد ولی علی درگیر کارو زندگی خودشه😔 مدام از خدا میپرسم اگه اینجوریه پس چراا این حس داره هی عمیق تر میشه اینجور وقتا خودمو فقط باخوندن دعا آروم میکنم میترسم ایمانی و که تازه دارم تقویتش میکنم باز ضعیف بشه این شده تمام دغدغم ساعت های تنهاییم که جدیدا بیشترم شده بااین فکرا میگذره جنگ بین دل و عقلم و حفظ ایمان و امیدم _حلما خانومم یاالله😁 حلما_عه اومدین بیا تو خواهر😍 زینب_سلام خواهر شوهر جاااااان خوبییی☺️اینجوری میای استقبال عروستون😕😕 حلما_خووو حالا لوس نکن خودتو😂😂تو باید بیای دیدن خواهرشوهرجانت😁😁 زینب_😂😂اوووه چشم چشم چراانقدر بی حالی تو دختر چیزی شده؟ حلما_بامامان داشتی صحبت میکردی باز 😂😂جو ندین بابا من خووبم تو چخبر خونواده خوبن؟ زینب_عجببب پس جوه اره خداروشکر بد نیستن مامان یکم بی قراره علیه از وقتی رفته ازش خبر نداریم البته همیشه همینطوره ها ولی مامانه دیگه عادی نمیشه براش😔 حلما_عه چه بد خب حق دارن نگران بشن یعنی چی بیخبر میزارن 🙁 زینب_چی بگم 🙁پاشو بریم ناهار مثلا اومدم صدات کنم نشستیم به حرف😂 حلما_باشه عزیزم برو منم میام الان😘😘 . . . @dastanhayeziiba 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷

#پایـی_که_جا_مانـد #قسمت_نود امروز جمعه ۱۲ مرداد ۱۳۶۹ اخبار روزنامه‌های عراق را دنبال می‌کردم. صدام شخصی به نام حسین علی الیاس را به عنوان رئیس جدید حکومت کویت منصوب کرد. اولین باری بود که نام او را می‌شنیدم. خود عراقی‌ها هم نمی‌دانستند این فرد کیست که از سوی صدام حاکم کویت شده. بعدها فهمیدیم این شخص همان حسین کامل المجید داماد صدام است. عراقی‌ها برادر امیر کویت فهد الاحمد الصباح را به طرز فجیعی کشتند اما امیر کویت به عربستان گریخت و از معرکه جان سالم به در بُرد. نگهبان‌های مغرور و سرمست از اشغال کویت کاری به کاریمان نداشتند. ستوان فاضل گفت: چون روز عاشورا بدون هیچ مشکلی کویت را اشغال کردیم، امام حسین (ع) خودش به یاری ارتش عراق آمده بود! امروز بحث ما با عراقی‌ها شدت گرفته بود. افسران و نگهبان‌ها با غرور و افتخار از اشغال کویت صحبت می‌کردند، بچه‌ها نمی‌توانستند ساکت بمانند. از کویت دل پری داشتیم. بیشتر از همه حسن بهشتی‌پور، اصغر اسکندری، مرتضی واحدپور و بهزاد روشن با عراقی‌ها بحث می‌کردند. ستوان فاضل و ستوان قحطان در مقابل صحبت‌های بهشتی‌پور کم آوردند. بهشتی‌پور با طعنه به ستوان فاضل گفت: ما از سابقه‌ی درخشان شما با اطلاع هستیم. شما سال ۱۹۷۰ در جنگ داخلی اردن به بهانه‌ی کمک به مردم مظلوم فلسطین وارد خاک اردن شدید، قسمت‌هایی از خاک این کشور رو به تصرف‌تون درآوردید، تا قبل از جنگ تحمیلی از خروج نیروهای نظامی‌تون از اون منطقه خودداری می‌کردید. اون موقع خاک اردن رو اشغال کردید، اوایل جنگ خوزستان رو، حالا هم کویت فلک‌زده رو، ما که از کار شما سر در نمی‌یاریم! می‌دانستم کویت در جنگ هشت ساله چقدر به ما خیانت و به صدام خدمت کرده بود. به ستوان فاضل که دوست داشت بداند چه نظری دارم، گفتم: این همه کویت به شما کمک کرد، شما کمک‌های کویت رو نادیده گرفتید، ولی مطمئن باش کویت رو نفرین ما ایرانی‌ها بیچاره کرد نه ارتش عراق! اصغر اسکندری به ستوان قحطان گفت: در جنگ دلارهای کویت به مهمات و بمب‌های شیمیایی تبدیل شد و خیلی از ایرانی‌ها رو تکه‌تکه کرد، چوب خدا صدا نداره! دکتر بهزاد روشن به حامد گفت: رهبر ما این روز رو پیش‌بینی کرده بود؛ بعد با طعنه به ستوان فاضل گفت: شما به کویت مدیون هستید، هواپیماهای شما چطور دلشون اومد برن کویت رو بمباران کنن، خلبانان شما نباید نمک‌نشناسی می‌کردن. ستوان فاضل به بهزاد خیره شده بود. می‌دانست منظورش چیست. آن‌ها می‌دانستند دکتر روشن در مورد بمباران سکوهای نفتی خارک از طریق پایگاه هوایی علی السام صحبت می‌کند. عراقی‌ها فراموش کرده بودند که جنگنده‌های ارتش عراق از طریق این پایگاه هوایی در کویت سکوهای نفتی خارک را بمباران می‌کردند تا مسافت خلبانان عراقی دویست کیلومتر کوتاه‌تر باشد. آن‌ها خیلی زود این محبت کویت رو فراموش کرده بودند. افسران ونگهبان‌ها ترجیح می‌دادند در برابر صحبت‌های اسرای ایرانی سکوت کنند و درباره‌ی اشغال کویت چیزی نگویند. شب عادل عقله خواننده‌ی معروف و مورد علاقه‌ی صدام در وصف صدام می‌خواند: مضمون شعر‌هایش این بود: صدام ای خداوند تو را برای ما حفظ کند. جوانی تو را از تو نگیرد.... ◀️ ادامه دارد . . نوشته ی #سید_ناصر_حسینی_پور کانال داستانهای زیبا @dastanhayeziiba 🍃🌺🍂