کلیدواژه: #آیندهپژوهی
به این مثال توجه نمایید:
تصور کنید در جایگاه مسؤول ناوبری کشتی قرار دارید. هنگامی که مشغول دیده بانی افق مقابل هستید ( #رصدمحیطی)، دو چیز نظر شما رابه خود جلب می کند. «یک کوه یخ» و «یک کشتی تدارکاتی» که باید به آن بپیوندید. شما سرعت ها و جهت های محتمل کوه یخ و نیز کشتی تدارکاتی را بررسی می کنید ( #تجزیهوتحلیلروندها) و اطلاعات حاصله را وارد رایانه کشتی می کنید ( #مدلینگ). سپس مسیرحرکت را چنان ترسیم می کنید که به جای برخورد با کوه یخ به کشتی تدارکاتی بپیوندید ( #نقشهراه). در حین انجام تمام این فعالیت ها رؤیای به انجام رسیدن مأموریتتان با پیوستن به کشتی تدارکاتی را در سر می پرورانید ( #چشماندازسازی). متوجه می شوید که سرعت ها و جهت های کوه یخ و کشتی تدارکاتی ممکن است تغییرکند. لذا شروع به بررسی بر روی گزینه های ممکن در خصوص این تغییرات می کنید تا این اطمینان حاصل شود که بیشترین بخت برای پیوستن به کشتی تدارکاتی وجود داشته باشد ( #سناریوپردازی). علیرغم تمامی این برنامه ریزی ها، شما می دانید که احتمال وقوع حادثه ای غیر منتظره و برخورد با کوه یخ همچنان وجود دارد. لذا از خدمه کشتی می خواهید که به تمرین تخلیه اظطراری کشتی مبادرت ورزند ( #شبيهسازی). هنگامی که آنان مشغول به تمرین هستند، شما خود را در موقعیت محتمل ترین وضعیت برای رسیدن به کشتی تدارکاتی فرض کرده و مراحل رسیدن به این وضعیت نهایی را ترسیم می کنید. ( #پسنگری)
@dastyaar