در خانهی قلبم توچه آسوده نشستی
جایی که در آن هیچ کسی راه ندارد!
آشتی کردن فقط اونجاش که همه کارایی که بخاطره حرص دادنِ همدیگه انجام دادینو با زبون خودتون اعتراف میکنین.
ناراحت کردن یه آدم مثل پرت کردن یه تیر به آسمونه که نمیدونی کجای زندگیت قراره برگرده پایین و یقه ی خودتو بگیره.