ویادآوری می فرمایند که :
♦️جریان عالم به سمت حاکمیت حق و به سمت صلاح است؛ این بروبرگرد هم ندارد... همه انبیا و اولیا آمدهاند تا انسان را به آن بزرگراه اصلیای سوق دهند که وقتی وارد آن شد، بدون هیچگونه مانعی تمام استعدادهایش میتواند بُروز کند. انبیا و اولیا این مردم گمگشته را مرتّب از این کوه و کمر و دشتها و کویرها و جنگلها به سمت این راه اصلی سوق دادند و هدایت کردند. هنوز بشریّت به نقطه شروع آن صراط مستقیم نرسیده است؛ آن در زمان ولیعصر ارواحنافداه محقّق خواهد شد.
۱۳۷۹٫۹٫۱۲
چرا که اسلام الگوی انسانسازی است :
🔹 جامعهی بدون آرمان، بدون مکتب، بدون ایمان، ممکن است به ثروت برسد، به قدرت برسد، اما آن وقتی هم که به ثروت و قدرت برسد، تازه میشود یک حیوان سیر و قدرتمند - و ارزش انسان گرسنه از حیوان سیر بیشتر است - اسلام این را نمیخواهد. اسلام طرفدار انسانی است که هم برخوردار باشد، هم قدرتمند باشد، و هم شاکر و بندهی خدا باشد؛ جبههی عبودیت بر خاک بساید. انسان بودن، قدرتمند بودن و بندهی خدا و عبد خدا بودن؛ این آن چیزی است که اسلام میخواهد؛ میخواهد انسان بسازد، الگوی انسانسازی است.
۱۳۹۱/۰۷/۲۳
davat-ammar114
اگر بنا بود آمریکا را سجده کنیم ، انقلاب نمی کردیم ؛
ما بنده خدا هستیم و فقط برای او سجده می کنیم ؛
سر حرفمان هم ایستاده ایم ؛
اگر همه ی دنیا ما را محاصره نظامی و تسلیحاتی کنند باکی نیست ؛
سلاح ما ایمان ماست ؛
ایمان بچه هاست که توی خلیج فارس با ناوهای غول پیکر می جنگند ؛
حاضریم که همه ی سختی ها را قبول کنیم ، فقط یک لحظه قلب امام عزیزمان شاد شود ؛
همین ...
"شهید حاج علی چیت سازیان"
رهبر معظم انقلاب:
🔹یک بُعد معنای انتظار این است که هرچه خیر و عمل خوب انجام دادیم و به وجود آمده کم و غیرکافی است و منتظریم تا ظرفیت نیکیِ عالم پُر بشود. یک بُعد دیگر انتظار، دلگرمی مؤمنین نسبت به آینده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
ظاهراً امروز سالروز صلح امام حسن (ع) است، لذا سخن درباره صلح و آرامش از دیدگاه اسلام، بدون مناسبت وخالی از لطف نمی باشد:
*✅ هرگاه مسأله صلح حسنی مطرح میشود، بحث استقامت و شهادت حسینی در مقابل آن قرار داده میشود و متأسفانه از یک حقیقت بزرگ تاریخی غفلت میگردد و آن حقیقت این است که امام حسین (ع) نیز در صلحِ امام حسن(ع) همراه ایشان بودهاند،* منتها امام حسن(ع) پیشوا و امام حسین(ع) پشت سر ایشان حرکت میکردند!
امام حسین(ع)، جزو مدافعان ایدهی صلح امام حسن(ع) بودند و حتی وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیکشان به امام مجتبی(ع) اعتراض کرد، امام حسین با او برخورد کردند! «فغمز الحسین فی وجه حجر»؛(شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۶، ص۱۵)
لذا هیچکس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین (ع) به جای امام حسن (ع) بودند، این صلح انجام نمیگرفت! چراکه ابتدا باید ماهیّت اموی ها که بر مردم مخفی و مستور بود، آشکار میشد تا قیام حسینی از نظر مردم آن زمان و تاریخ، قیام موجّهی باشد!
*پس اگر صلحِ حسنی نبود اصلاً اهداف قیام حسینی محقق نمیشد، لذا هیچگونه تناقضی بین نظر حسنین (ع) در باب صلح و قیام وجود نداشته است!*
📚 برداشتی از کتاب صلح امام حسن (ع) ترجمه رهبر فرزانه انقلاب
*❓اما یک سؤال مهم باقیست که بالاخره دین اسلام دین صلح است یا قیام و جهاد؟*
✅ برای جواب به این سؤال باید گفت: ریشۀ لغوی اسلام در دو کلمۀ "سلم" و "سلام" به معنای صلح و آرامش نهفته شده و خداوند در جای جای قرآن کریم به اهمیت و اولویت صلح و آشتی اشاره نموده؛ چنانچه در آیه ٢٠٨ بقره، میفرماید: *"یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ": «ای کسانی که ایمان آوردهاید، همگی در صلح و آشتی در آیید و از گامهای شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شما است!»*
و حتی در آیهی دیگری نسبت به دشمنان نیز میفرماید: *"وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها..."؛[انفال/۶١] «اگر دشمنان (نیز) خواهان صلح عادلانه بودند، شما بپذیرید!»*
*❓اما در اینجا سؤال دیگری مطرح میشود که اگر اسلام، دینِ صلح و دوستی است، پس آیات، روایات و احکام جهاد و مقابله با دشمنان، چگونه قابل توجیه است؟!*
✅ برای جواب به این سؤال دقت به این نکته ضروری است که با توجه به اختیار انسان در این دنیا، ممکن است در هر زمان، گروهی از مردم، راه طغیان و سرکشی و ظلم و تعدی به دیگران را برگزینند و به فساد و تباهی در زمین بپردازند؛ از اینرو ضروری است که یک دین جامع و کامل نسبت به رفع همه موانع در مسیر هدایت بشریت، برنامه داشته باشد!
👈 *طبق منطق اسلام، گاهی دشمنان با انعقاد صلحِ مشروط، قابل دفع هستند، ولی در برخی مواقع طغیانها و سرکشیهای آنها، به گونهای است که چارهای جز دفاع و استفاده از شدتِ عمل باقی نمیماند! و به همین جهت است که اسلام، «جهاد» را به عنوان اقدامی دفاعی، انسان دوستانه و در راستای گسترش صلح و امنیت تشریع نموده است؛* یعنی قرآن دربارۀ کسانی که با منطق و صلح و دوستی نمیشود با آنان سخن گفت و گستاخانه راه هدایت و سعادت بشریت را سد کردهاند و از روی عناد و دشمنی و آگاهانه ظلم وستم کرده و به حقوق دیگران تعرض مینمایند، دستور به جهاد داده و فرموده است: *"ای پیامبر در برابر کافران و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگیر ..."* .[تحریم/٩] و همچنین به جامعۀ اسلامی و مسلمانان دستور داده که با قدرت و قوت خود، چنان در قلب دشمنان رعب و وحشت ایجاد کنند، که حتی خیال تجاوز و خیانت و ضربه زدن به مسلمانان به ذهنشان خطور نکند: *«و اعدوا لهم ما استطعتم من قوة...»* [انفال/۶٠]
*💠 در نتیجه اسلام حقیقی، نه تنها دین تعدی و تجاوز و ناسازگاری و جنگ نیست، بلکه دستورات و فرامین جهادی آن نیز، در راستای دفاع از حقوق مظلومین و گسترش صلح و امنیت جهانی و نفی حاکمیت طاغوت ها و مبارزه با ظلم و بیعدالتی ها است!*
📚 برداشتی از کتاب جهاد استاد مطهری