﷽ مقصد و برنامه ارتباط با دیگران ✨ آدم ها اگر هم مقصد و هم باور نشوند، هرچقدر هم رابطه شکل دهند و هرچقدر هم مهارت داشته باشند در ارتباط گیری، به نتیجه نمی رسد. مقصد وابسته به باورهای ماست. برنامه هم مسیری است که برای بدست آمدن آن مقصد در نظر می گیریم. 🌱 ممکن است ما همیشه خیلی اهداف متعالی ای برای ارتباط خودمان با دیگران درنظر داشته ایم اما هیچ وقت برای رسیدن به آن، مسیر تعیین نکرده ایم. مثلا ما آرزوهای زیادی ممکن است داشته باشیم ولی هیچ کاری از ما بر نمی آمده است. البته مسئله تشکیل دادن جمع هم مهم است زیرا خداوند رحمت اش را در جمع نازل می کند. تا قبل از اینکه در یکجا (چه مجازی و چه حضوری) جمع شویم شاید من توانم برای بیدار ماندن و بانشاط بودن کمتر بود، یا در مقابل آسیب ها یا در مقابل ملامت دیگران (که در مسیر الهی اتفاق می افتد) شکننده تر بودم. ولی چون در جمع بودم صبورانه تر عمل کردم. چرا؟ چون جمع به ما برنامه می دهد. ✅ استادی فرمودند اگر می خواهید خودتان را منضبط به انجام یک کاری کنید، مسئولیتی در آن باره قبول کنید. ما در جامعه جاهای خالی زیاد داریم و اگر مسئولیتی بپذیریم زندگیمان به حق آن نظم می گیرد. به خاطرش میهمانی ها را تا نیمه شب ادامه نمی دهم، هر سریالی تلوزیون گذاشت نمی بینم و هرکاری را و هر اتلاف وقتی را زیر بارش نمی روم. خیلی از کارها را از زندگی ام حذف می کنم. اگر انسان ها مقصد و برنامه مشخصی برای ارتباطاتشان نداشته باشند، آن ارتباط به سمت لغو و بیراهه می رود که نوعا چنین است. 💦 پس نشست و برخاست ها و احوال پرسی ها و دید و بازدیدها باید بر مبنایی باشد. اگر اینطور نبود، همین روابط محلی می شود برای آسیب؛ مثلا در ارتباط با مادرم با خواهرم و ... می شوم یک آدم خوبی که خیلی خوب می شنود حتی غیبت را، عکس العمل ها و راهکارهای نو و خوب ارائه نمی دهد و منفعل است چون صرفا شنونده خوبیست. 💫 پس باید به اقتضاء آدم های اطرافمان، برایشان برنامه داشته باشیم. چون آدم ها اگر بی برنامه باشند به لهو می افتند. 📚 ذیل کتاب بلوغ با هم بودن استاد اخوت (شرح خانم سها) #شنبه #ارتباط_با_فرزند #مقصد_برنامه برای ارتباط با دیگران @davat_namaz

﷽ مقصد و برنامه ارتباط با دیگران 👌هرچقدر هم ما دارای باورهای درست و حق باشیم، و اساسا در همین جهت با دیگران رابطه هم داشته باشیم (مثل احسان والدین و بزرگداشت مقام آنها، مثل اکرام فرزند، مثل توجه به دوست و همسایه، مثل صله رحم)؛ اما مقصد و برنامه ای از این ارتباط نداشته باشیم، لطمه خواهیم خورد. به خاطر باورهای حق ام کنار پدرومادرم می نشینم و به او توجه می کنم و صحبت هایش را گوش می دهم اما این بی برنامگی و بی مقصدی می شود غیبت گوش دادن، حرف هایی از جنس ناحق را شنیدن و سرتکان دادن بیهوده و ... دقیقا اینجا محل آسیب است، مبنا حق است، باورها توحیدی است، ولی برای تحقق این باور توحیدی هیچ برنامه ای تعریف نشده است. اگر گفته شد به اقتضای آدم های اطرافمان برایشان برنامه تعریف کنیم، چون آدم ها اگر بی برنامه باشند، قطعا به پوچی و بیهودگی و لهو می افتند. با دوستم ام با خواهرم ام اما با هم سراغ سینما و تلوزیون و پارک که صرفا باهم باشیم و راجع به موضوعی که مبنا ندارد گفت و گو کنیم. داشتن برنامه بلند مدت برای یک آدم به حرف زدن و همکلامی و همدلی و همراهی کردن هایم جهت می دهد. ولی اگر برنامه نداشته باشم، با اینکه من باورهای حقی داشته ام، انگار با زبان بی زبانی می گویم موسی به دین خود، عیسی به دین خود!، و اینگونه با دوست و فامیل ام برخورد می کنم. ما با هم دوست هستیم اما من برای خودم راه دارم و او برای خودش. من روی او هیچ اثری نمی گذارم و او هم از من هیچ تاثیری نمی گیرد. قطعا این رابطه به ضرر من تمام خواهد شد. چون من با نشست و برخاست با آدمی که سبک زندگی اش سراسر لهو است، الان نه، سال دیگر نه، ده سال دیگر سبک زندگی من تغییر می کند و اینقدر ریز تغییر می کند که اصلا متوجه تغییر سبک زندگیمان نمی شویم. ذائقه مان تغییر می کند. 💧ما می دانیم همه آدم ها زینت در زندگیشان مهم است، خوب حرف زدن، خوب پوشیدن، خوب دیدن، چیزهای خوب شنیدن، خوب گشتن، مهم است. حالا وقتی کمی معنوی که بشوند یکدفعه برایشان طیب و خبیث هم مهم می شود، برایش مهم می شود چه چیزی می خورد (ممکن هم هست در افراد بی دین هم بخاطر اقتضای جسم برایشان این موضوع اهمیت پیدا کند) اما دقت فرد دیندار سبب می شود که مبنایش الهی بشود مثلا فلان ماده خمس اش هم داده شده؟ از مواد طبیعی و بدون ضرر است؟ زیاد نخورم تا بتوانم خوب تفکر کنم و ... ولی به هرحال خیلی از آدم ها هم نسبت به این موضوع بی تفاوت اند. مثلا میزان مصرف نوشابه در ایران! نوشابه خوردن اش صددرصد مضر است و حکم خوردن چیز حرام و حکم خوردن چیزی که صد درصد برای بدن مضر است یکی است! چون آگاهانه به بدنت که امانت خداست لطمه می زنی. یا اینکه چه بشنویم یا فرزندمان چه بشنود (ناسزا و حرف های ناشایست یا کلمات زیبا و پر از حکمت). ولی برای آدم ها، رابطه موضوعیت ندارد. با اینکه حلقه ی حساس همه اتفاقات، داشتن رابطه طیب و خبیث است. وقتی رابطه ام طیب شود یعنی با آدم هایی نشست و برخاست کنم که برایشان یکسری چیزها مهم است، دیگر لازم نیست که به خوردنیها دیدنیها گوش دادنیها و سبک زندگی خوب و بد فکر کنم. 💫 اگر برای فرزندم عمو و خاله هایی وجود ندارد که با باورهای خوب بتوان رفت و آمدهای خوب داشت، می توان خاله ها و عموها یی (که مومن اند و با ما دوست هستند) رفت و آمد داشت. ممکن است فرزندم در خانواده های فامیل آدمی مثل مادر یا پدر خودش نبیند اما در دوستان خاله ها و عموهایی دارد که مثل مادرش فکر می کنند، مثل ما می پذند، سفره می اندازند، میهمانی می دهند. عروسی می روند. برای بچه دیگر یکسری چیزها سوال نمی شود. اگر من عروسی فلان فامیل نمی روم فرزند من مثل من و مادر و پدرش، سبک زندگی اش، ده ها، بیست ها و صدها آدم دیده که اینطور زندگی می کنند. و دیگر باور توحیدی او می شود و به چرایی نمی رسد. 📚 ذیل کتاب بلوغ با هم بودن استاد اخوت (شرح خانم سها) #شنبه #ارتباط_با_فرزند #مقصد_برنامه برای ارتباط با دیگران @davat_namaz

﷽ مقصد و برنامه داشتن برای ارتباط با دیگران 🌿ممکن است برخی افراد، ارتباط و روابط خود را در جهت غیرحق تعیین کنند و حتی برای چنین مقاصد شومی، برنامه ریزی هم داشته باشند. مانند دشمنان که سبک زندگی های نادرست را وارد خانه ها می کنند و هرخانه می شود مبلّغی برای اشاعه باور ها و رفتارها و گفتارهای نادرست و بی پایه و اساس. البته درکل، عالم طوری طراحی نشده که انسان ها بدون باور توحیدی (چه مسیحی، چه کلیمی، و چه مسلمان و موحد) بتوانند اثری ماندگار، به جای بگذارند. مثلا تمام مخترعینی که چیزی ساخته اند که به مردم خدمت می کند، اینها قطعا یک باور توحیدی حقی در وجودشان داشته اند. چون با قرآن اثبات شده که ما هیچ علمی نداریم، مگر آنکه قبلا توسط انبیای الهی یکبار رونمایی شده باشد. یعنی قبلا پیامبری علمی را به مردم اش داده آنها متوجه اش نشدند و ازآن استفاده ننمودند، اما به برکت باور توحیدی یک نفر دیگر، توانی در او شکل گرفته که آن علم را به ظهور برساند. و خیلی مهم است انسان بداند هیچ اتفاقی ماندگار در عالم نمی افتد مگر اینه بر محور حق باشد. اگر می بینیم باطل و طاغوت در عالم این همه اثر می گذارد، این اثرها به کف روی آب تعبیر شده و از بین رفتنی است. چون به هیچیک از انبیاء برنمیگردد. 💦از همه مهمتر، شخص معاند در جهت غیرالهی برنامه ریزی می کند و چون برنامه ریزی دارد، مقصد اش بروز پیدا می کند. کشور انگلیس فهمیده که قانون اساسی اش را از روی قرآن بنویسد ولی ما خودمان را مکلف به انجام قانون اساسی مان که از روی قرآن نوشته شده نمی دانیم. حتما باید مرجع تقلیدی بفرماید که رد شدن از چراغ قرمز شرعا هم گناه است! چون این یعنی حقوق آدم ها را زیرپا گذاشتن و جان آنها را به خطر انداختن یک فعل حرام است! ✨صحبت سر این است که قوانین عالم همیشه کار می کند چه من که مبنایم قرآن است انفاق کنم و چه ادم دیگری، بالاخره باعث زیاد شدن می شود. حالا موضوع برنامه ریزی هم به همین شکل است، چه من برنامه ریزی کنم چه یک معاند با اهداف نادرست، دارد تلاش می کند. فقط کافیست که من مومن هم بفهم ام اگر برای گسترش باورهایم برنامه ریزی کنم در عالم اثرگذارم. این همه تریبون های کنسرت و تریبون های تبلیغ زندگی تجملی در شهرها پر شده، دلیل اش اینست که من نرفته ام که آن تریبون را بگیرم. هر چقدر من نیستم او قدرت می گیرد! 📚 ذیل کتاب بلوغ با هم بودن استاد اخوت (شرح خانم سها) #شنبه #ارتباط_با_فرزند #مقصد_برنامه برای ارتباط با دیگران @davat_namaz

﷽ مقصد و برنامه داشتن برای ارتباط با دیگران ❄️اینکه قرآن می فرماید: سیروا فی الارض یعنی بگردید در زمین، سبک زندگی های مختلف را ببینید، آدم های مختلف را ببینید. اگر به شمال کشور سفر می کنید، فقط به سمت دریا و جنگل نروید بلکه آدم های آن دیار را ببینید، سبک زندگیشان را، ببینید. هر جایی و هر آدمی، چیزهای مفیدی می تواند به شما بیاموزد. متاسفانه ما خیلی زود آدم ها را از دایره روابطمان حذف می کنیم. بخاطر دیدن یک اشتباه، کلی از خوبی های اطرافیانمان را نمی بینیم. 🌟ممکن است من کلی حرف برای شما داشته باشم، اما به محض اینکه وارد زندگی شخصی من بشوید، ببینید من اصلا با بچه ام خوب صحبت نمی کنم و بعد می گویید پس این آدمی که با بچه اش خوب صحبت نمی کند، حرف حق اش هم به درد نمی خورد. با اینکه ممکن است آن، یک آسیب در وجود من باشد، شاکله ام باشد، من آدم عجولی ام به همین خاطر آن کار را کرده ام. ولی من حرف هایم از خدا و پیامبر است. 🌱خیلی از آدم ها به همین صورت از روابطمان حذف می شوند. شیطان تا لحظه آخر دست از سرمان بر نمی دارد. ولایزید الظالمین الا خسارا ... این نشود که ما قرآن و مفاهیم آن را بدانیم و سبب خسران و ضرر ما شود. این نشود که علمی که یادگرفته ایم، حالا سانت کردن های آدم های اطرافمان دقیق تر شود و بر آنها بیشتر احساس برتری کنیم یا آنها را کمتر قبول کنیم! قرار است بیشتر منعطف و خاضع شویم، نه اینکه علمی شویم بر سر دیگران برسر همسر و اطرافیان. 💦اگر یادگرفتیم خوب و بد چیست و در آن دقیق و عمیق شدیم، در کنارش انس و الفت را یادگرفتیم که باید به منصه ظهور برسانیم. البته ساعتی در شب خلوت می کنیم تا انرژی بیشتری پیدا کنی تا در روز بتوانی ارتباطات و موفقیت های بیشتری نصیب ات شود. به منظور دغدغه های اجتماعی. ما رهبانیت نداریم که کناره گیری کنیم، اما کنار می رویم تا تفکر کنیم و بازگردیم به جامعه و به اجتماع و راه های بهتری و برنامه های بهتری را داشته باشیم. ما ذخیره وجودیمان را با خلوت کردن بیشتر می کنیم. 📚 ذیل کتاب بلوغ با هم بودن استاد اخوت (شرح خانم سها) #شنبه #ارتباط_با_فرزند #مقصد_برنامه برای ارتباط با دیگران @davat_namaz