معنای عالم الغیب و الشهاده چیست؟ کلمه غیب نقطه مقابل شهود و حضور است. کلمه شهود مشتقات شهود زیاد به کاربرده می شود شهید شاهد و ...کلمه شهود به معنی حضور است. این حضور فرقش با علم این است اگر انسان علم به حضور داشته باشد از این علم به حضور تعبیر به شهود می شود . این که می شنویم ولی الهی اهل شهود بوده است یعنی علم به حضور دارد. اگر انسان علم به حضور داشته باشد از آن تعبیر به شهود می شود . مثلا یک تسبیح توی جیب من است. بعضی وقت ها باید بگردم ببینم همراهم هست یا نه؟ ولی گاهی علم به حضور دارم و می دانم تسبیح در جیبم است. بنده نسبت به وجود این تسبیح شهود دارم . اگر این حال را به خدا پیدا کنیم می شود شهود . در لفظ می گویم هو معکم این ما کنتم اما گاهی علم به این حضور داریم. مثلا یک خانم می داند که یک نامحرم اینجا هست یا می داند اینجا دوربین هست و کنترل کننده ی دوربین مرد است خودش را تحفظ می‌کند این تحفظ کردن علامت این است که شهود دارد نسبت به نامحرم. اگر نداند دوربینی هست یا نامحرمی ، تحفظی ندارد و شهودی ندارد. اگر بنده علم حضور خدا داشته باشد، خود را در محضر او می بیند و حیا و ادب این محضر را رعایت می کند این می شود اهل شهود! استاد سعادت فر #من_و_توجیه_نمازم @hobbenamaz

غیب یعنی چه؟ غیب نقطه مقابل شهود است یعنی آنی که شهود و حضور مخصوصا با حواس ظاهر در آن نیست و نمی تواند هم باشد. در قرآن ۵ مورد غیب به کار رفته است مکان پوشیده (داستان حضرت یوسف ⬅️غیابت الجب چاهی عمیق که تهش پوشیده باشد.، مخفی بودن از چشم⬅️(داستان حضرت سلیمان ام کان من الغائبین)، غیب علمی⬅️(داستان اصحاب کهف رجما بالغیب از روی جهل چیزی می گفتند!، غیب در مقام معرفت و بصیرت !⬅️ عالم الغیب و الشهاده فلا یظهر علی غیبه احدا هیچ کس را خدا بر غیبش آگاه نمی کند. غیب مطلق ⬅️شامل همه اینها می شود عالم الغیب والشهاده و هو العزیز الحکیم یعنی او عالم به غیب مطلق است. خدا مراتبی از غیب را برای انبیا و اولیایش برحسب کارشان اظهار می کند اگر از آینده خبر می دادند خدا برایشان ظاهر می کند ابتدائی هیچ کس غیب را نمی داند حتی انبیا مگر کسی که خدای متعال برای او آشکار کند و آن هم مرتبه ای از غیب است. استاد سعادت فر #من_و_توجیه_نمازم @hobbenamaz

کشفیاتم من وجودم محدوده! جسم و روحم محدوده! قدرت های ظاهریم از شنیدن بگیر تا ....هم همینطور! بنابراین علمی که میتونم به همه چیز پیدا کنم هم محدوده! من قطره ای از دریای وجودم یک قطره در مقابل دریا چقدر می تونه عرض اندام کنه؟ من مرتبه ای از وجود نامحدود خدایم هستم پس موقع توجیه نماز باید اقرار کنم که خدایا فقط تو هستی که عالم بر غیب و شهادتی و احدی بر این غیب احاطه نداره و نمی تونه داشته باشه چون تنها ذاتی که نامحدوده و حد نداره تو هستی! یاد سوره بقره افتادم که اولین نشانه های ایمانی که خدا ذکر کرده یومنون بالغیبه ! آنهایی که به غیب ایمان دارند و او را عالم به غیب می دونند.پس منم با اولین صفت ایمانی موقع نماز حواسمو جمع میکنم که او به پیدا و پنهانم آگاهه پس با ادب و حضور در مقابلش بایستم و بندگی کنم. قربون عالم الغیبی خدا برم که چه ها ازم میدونه ولی نمیگذاره کسی خبردار بشه! کاش به حق این اسم شریف جانم به حضور مدامش مزین شود.. و چه لذتی بالاتر از همنشینی با او...💖 ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما #من_و_توجیه_نمازم @hobbenamaz