🎥 #گزارش_ویدئویی 🔹 #تک | تو نا امیدی ها بازم امید اومد 🔹 حاج سید رضا نریمانی #شعر: #داود_رحیمی _ ♦️ مراسم وداع با پیکر شهید حاج عباس نیلفروشان 📅 چهارشنبه ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۳ 🔻 آستان مقدس شاه میرحمزه علیه السلام، هیئت فدائیان حسین علیه السلام _ @goosheye_oshagh

مرغ عشق علی، داره بال و پرش می سوزه فاطمه می سوزه، انگاری حیدرش می سوزه دختری می بینه چادر مادرش می سوزه هرکی شد عاشقه فاطمه پیکرش می سوزه تو این سنگر موندن سخته روی باور موندن سخته پای حیدر زهرا سوخته پای حیدر موندن سخته علی فردام و علی امروزم علی تا باشه بدون پیروزم به لطف زهرا ایشالا من هم به پای عشق علی می سوزم مدد یازهرا .... مرگ راحت کجا، سینه چاکای زهرا کجا؟ عشق زهرا کجا، دل سپردن به دنیا کجا؟ دل به زهرا ندی، در میاری سر از نا کجا حرف عشق و عمل، فرقشون از کجاس تا کجا؟ آره مجنون بودن سخته تو موج خون بودن سخته مرد میدون یعنی زهرا مرد میدون بودن سخته ایشالا که رو سفید می میرم من اصلا با این امید می میرم اگه قبل از مرگ، شهید باشم من قسم بالزهرا شهید می میرم مدد یازهرا ...... با علی باقی و، بی علی هر کی بود فانیه واسه دریا دلا، یاعلی ذکر طوفانیه پرچم یاعلی، دست یار خراسانیه ضامن این علم، خون قاسم سلیمانیه به رگ‌هامون غیرت داده به دلهامون جرات داده بر این نهضت بر این ملت خون قاسم عزت داده مارو عاشق کرد غمه حاج قاسم دلو احیا کرد دمه حاج قاسم می جوشه خونش تو رگهای ما ازین پس میشیم همه حاج قاسم

مادر زمین و آسمونا شدی مادر رسول خدا به منم اجازه میدی بگم: مادرم زهرا تو مادر دریایی تو مادر آبی تو مادر نوکرها تو ام الاربابی تو گوهر نایابی برا غمم بی تابی تو مادری مادرمی، چیه ازین بهتر؟ مادرمی، نمیرم از این در ساده بگم: دوست دارم مادر ### همیشه هوامو داری شما ولی روسیام و سر به هوا دلتو می‌سوزونم با گناه، مادرم زهرا هزار دفه با کارام دلت رو آزردم بازم گرفتی دستم رو تا زمین خوردم بازم گناه آوردم، به تو پناه آوردم، تو مادری تنها تویی، پناه این نوکر هرجا برم، از اینجا تا محشر داد می زنم: دوست دارم مادر ### خدا میدونه دعای شما منو می‌رسونه به شهدا مادرونه یه دعایی بکن، مادرم زهرا شهیدا که رفتن این زمونه دلگیره دلم داره بی یاد شهیدا می‌میره برام دعا کن آخه، دعای تو می‌گیره، تو مادری کاشکی برا، گلت بشم پرپر بالاسرم، بیای دم آخر اونجا بگم: دوست دارم مادر

راه ما راه زهراست  پرچم شیعه برپاست ضامن این علم بدونید که سرخی خون این شهداست شبیه مادرشون شهیدا بی نشونن همیشه شعر جنون برای ما می‌خونن که فاطمیون تو دل خون پای حق می مونن توی راه علی سینه سپر بودن همشون که تا بوده همین بوده مرام فاطمیون #### یاد دلای پر خون کارون و هور و مجنون خاطره‌ی دلاورامون که از دلامون نمیره بیرون که از شلمچه هنوز صدای زهرا میاد برای مرده دلا دم مسیحا میاد تا که دلامون میشه مجنون باز یه لیلا میاد اگه می گردی دنبال سعادت و عزت هنوزم میگذره راه از سه راهی شهادت #### واسه ی عاشق این بس که بدونه که هرکس رفته شهید شده مسیرش از اشک و عزای فاطمیه‌س شهادت هر کی میخواد باید به زهرا بگه تو روضه حرف دلو، مثه شهیدا بگه براش بمیریم، یا بمونیم؟ هرچی مولا بگه تو این دنیای وانفسا خدا رو بندگی کن اگه میخوای شهید باشی شهید زندگی کن

می خنده چه زیبا سربند یا زهرا می‌بنده و می‌مونه توی میدونه عشقه به مولا همه بی‌نام و نشون فقط برا دلشون برا علی می‌سوزن همین بوده تا بوده رسم فاطمیون دلو از همه جز علی بریدن توی گمنامی رفتن و رسیدن همه زندگیشون فاطمه بود و دم آخری زهرا رو دیدن ### کوهیم و مقاوم موجیم متلاطم دلها رو تکون داده به ما جون داده خون حاج قاسم توو این روزگار ظلم اگه که بباره ظلم ماهم مثه فاطمه اگه بمیریم نمیریم زیر بار ظلم دلمون پره درد و غمه ولی می مونیم پای پیمان ازلی راه فاطمه رو ادامه میدیم هممون می‌مونیم پای علی #### سرباز خدا بود از دنیا جدا بود هر ثانیه هر لحظه نوکر محضه بی‌بی زهرا بود قسم به آهه علی خودش گواهه علی کسی که مادری شد باید که آتیش بگیره تو راهه علی زندگیشو گذاشت پای ولایت همه عمر و دوید پی شهادت اون شبی که رسید محضر حسین شب جمعه بود و شب زیارت

زندگیمون رو به راه بود اما دست روزگار زود دلخوشیه، زندگیمو گرفت، توی آتیش و دود  تو گلومون ناله و زمزمه سوخت آتیش اومد دلخوشی همه سوخت عرش اعلی سوخت، قلب بابا سوخت، آه که فاطمه سوخت خدایا هنوزم نمیشه باورم که دیدم با چشمام آتیش بود و مادرم ### اون که راهه مادرو بست توی کوچه ضرب اون دست دست شیطون، بود و آینه‌ی، کردگارو شکست حرمت ناموس خدا رو شکست تکیه گاه آسمونا رو شکست قلب دنیا و، پشت بابا و، ذوالفقار و شکست تا مادر زمین خورد سیاه شد آسمون تا خونه کشیده روی زمین رد خون ### مادر من قبل رفتن کاری کرد که جون دادم من وقتی که اون، کهنه پیرُهن‌و، داد به جای کفن واسه من از روضه‌ی کربلا گفت از سری که میره رو نیزه‌ها گفت از تن غرقه، زخمی که میره، زیر دست و پا گفت چجوری ببینم داداش بی سر و چجوری ببوسم رگای اون حنجرو

میگن قصه دروغ بوده اینکه کوچه شلوغ بوده پره نامحرم، مادری با دل پرغم  میگه دروغه که تو کوچه، تازیونه رو زد محکم الهی که درست بگن، افسانه باشه میخ در الهی که دروغ باشه، مادرو زد جلو پسر الهی که دروغ باشه... ### سخته، حتی تصور کرد مادر، آه بکشه از درد نبینی ای کاش، که بلرزه مادر پاهاش الهی نبیبنی که مادر، رو به رو بشه با اوباش نبیبنی که نامحرما، راه مادرو سد کنن خدا کنه نبینی که، چادرشو لگد کنن ### درد و، هیچکی نفهمیده اما، چشم حسن دیده دیده که مادر، سیلی خورده برا حیدر دیده که چجوری رو صورت، میشینه جای انگشتر با چیزایی که دید حسن، یه شبه شده مو سفید خدا برا کسی نخواد، غمی رو که حسن چشید