حال و هوای ماه رمضان جور عجیبی دلنشین است ... آدم یادِ کودکی اش می افتد ... یادِ سادگیِ آن روزها ... یک سفره ی بی ریا ، یک جمع صمیمی ، و یک عالمه اشتیاق و بیتابی ... دلم برایِ آدم هایِ نابِ آن روزگار تنگ شده ، برایِ تمامِ حالِ خوبی که داشتیم ... برایِ هرچیزِ کوچکی که دنیایمان را قشنگ تر می کرد ... آخ که یک استکان چای و خرما موقع افطار چقدر می چسبید ... هیچوقت یادم نمی رود ؛ بچه که بودم دلم میخواست همه فکر کنند طاقتِ روزه گرفتن دارم ، موقعِ افطار ، من سیر بودم و جعبه های خرما ، زولبیا و بامیه ، نصفه بود ،،، هیچ کس به رویم نمی آورد ، همه می گفتند قبول باشد ... و شک ندارم خدا هم با لبخندی پدرانه ، حاضریِ روزه هایم را می زد ... ! خدا مهربان تر از این حرف هاست ، همین که سرِ سفره ی کرامتش نشستی ، ارادتت را می پذیرد ... ولی کاش در این فرصتِ بینظیر ؛ خوبی هایمان را تمدید می کردیم ، برایِ خدا ، خوردن یا نخوردنِ ما فرقی نمی کند ... عمیق تر نگاه کنیم ... رمضان ؛ تمرینِ انسانیت و بردباری است ، نه تمرینِ گرسنگی ... ! #نرگس_صرافیان_طوفان‌ ─┅─═इई 🌺🌼🌼🌺ईइ═─┅ @de_bekhand

ولی من جا نمی‌زنم. غم هم دوره‌ای دارد. همیشه که قرار نیست غمگین باشم! فصل درد که شد؛ غم که از راه رسید؛ به جای انکار و گریز، می‌ایستم مقابلش و در کمال آرامش از آن عبور می‌کنم. به منزله‌ی دریاست غم. که هرچه دست و پا بزنی، غرق‌تر می‌شوی و هرچه بیشتر جار و جنجال کنی، غم‌های بیشتری می‌بلعی. باید خودت را رها کنی تا یا غم از تو عبور کند یا تو از غم. که یا دریا خشک شود یا تو شنا کنی و خودت را به سطح آب برسانی. اما گریز و انکار، تو را غرق‌تر و شرایط را برای تو بدتر می‌کند. قرار نیست فصل دردهای من همیشگی باشد، همانطور که فصل لبخندهام! من پذیرفته‌ام که هر فصلی از آدم، مقدمه‌ی فصل دیگری‌ست از او، باید با آغوش باز بپذیرم زمستان را، که همانا زمستان، آبستن بهار است و در دلِ هر دانه‌ی برف، ذره‌ی باروری‌ست در انتظار رویش. باید بپذیریم سردیِ برف‌های زمستان، خونی‌ست برای رگ‌های تشنه‌ی بهار. این طبیعت درخت است که تاریکیِ یک پاییز و زمستان را به استخوان، لمس کند تا به روشنای بهار برسد. که خشکی و بی‌برگی، مقدمه‌ایست برای شکفتن. شادی دوره‌ای دارد و غم هم دوره‌ای، و ما زنده‌ایم به همین حقیقت آشکار؛ "که می‌گذرد" ...🌱 #نرگس_صرافیان_طوفان‌ 🎀 @de_bekhand🎀

الهی خدا بغلت کند، الهی کفه‌ی شادی‌های ترازوی زندگیت، همیشه سنگین‌تر از کفه‌ی غم‌هات باشد. الهی با بهترین‌ آدم‌ها معاشرت کنی و در سخت‌ترین دو راهی‌ها، بهترین تصمیم را بگیری. از خدا می‌خواهم به تو شجاعت و جسارتِ رسیدن به آرزوهات را بدهد و همیشه بلندپرواز بمانی و هرچه زودتر عشق را در زندگیت پیدا کنی، چرا که عشق، آدم‌ها را بلندپرواز و جسور می‌کند. از خدا می‌خواهم که صبورتر باشی، که هزار بار هم اگر ساختی و خراب شد، دوباره آستین بالا بزنی، جسورانه بلند شوی و از نو بسازی، که خستگی‌ناپذیر باشی و مصمم. از خدا می‌خواهم کسی را در زندگیت داشته‌باشی که از هر فاصله‌ای تو را دوست داشته‌باشد، که هر زمان خسته و نا امید شدی، یادش بیفتی و لبخند موزونی روی لب‌هات بنشیند، امید به دلت برگردد و خستگی از روح و افکارت بریزد. از خدا می‌خواهم خوشبختی را به جان، لمس کنی و در هر نقطه‌ای از زندگیت که ایستادی، از کسی که هستی و چیزهایی که داری، راضی باشی. از خدا می‌خواهم هر صبح که چشم باز کردی، یاد کسی یا چیزی باشد که نور به قلبت بتابانَد و مرگ را از تو دور کند، و هر شب که چشم‌هات را بستی، به دستآوردها و چشم‌اندازهای تازه فکر کنی. که زندگیت پر شود از اتفاقات خوب و جهانت پر باشد از آدم‌های ناب.‌.. #نرگس_صرافیان_طوفان‌ 😂 @de_bekhand 😂

الهی خدا بغلت کند، الهی کفه‌ی شادی‌های ترازوی زندگیت، همیشه سنگین‌تر از کفه‌ی غم‌هات باشد. الهی با بهترین‌ آدم‌ها معاشرت کنی و در سخت‌ترین دو راهی‌ها، بهترین تصمیم را بگیری. از خدا می‌خواهم به تو شجاعت و جسارتِ رسیدن به آرزوهات را بدهد و همیشه بلندپرواز بمانی و هرچه زودتر عشق را در زندگیت پیدا کنی، چرا که عشق، آدم‌ها را بلندپرواز و جسور می‌کند. از خدا می‌خواهم که صبورتر باشی، که هزار بار هم اگر ساختی و خراب شد، دوباره آستین بالا بزنی، جسورانه بلند شوی و از نو بسازی، که خستگی‌ناپذیر باشی و مصمم. از خدا می‌خواهم کسی را در زندگیت داشته‌باشی که از هر فاصله‌ای تو را دوست داشته‌باشد، که هر زمان خسته و نا امید شدی، یادش بیفتی و لبخند موزونی روی لب‌هات بنشیند، امید به دلت برگردد و خستگی از روح و افکارت بریزد. از خدا می‌خواهم خوشبختی را به جان، لمس کنی و در هر نقطه‌ای از زندگیت که ایستادی، از کسی که هستی و چیزهایی که داری، راضی باشی. از خدا می‌خواهم هر صبح که چشم باز کردی، یاد کسی یا چیزی باشد که نور به قلبت بتابانَد و مرگ را از تو دور کند، و هر شب که چشم‌هات را بستی، به دستآوردها و چشم‌اندازهای تازه فکر کنی. که زندگیت پر شود از اتفاقات خوب و جهانت پر باشد از آدم‌های ناب.‌.. #نرگس_صرافیان_طوفان‌ 😂 @de_bekhand 😂

حال و هوای ماه رمضان جور عجیبی دلنشین است . آدم یادِ کودکی اش می افتد . یادِ سادگیِ آن روزها یک سفره ی بی ریا ، یک جمع صمیمی ، و یک عالمه اشتیاق و بیتابی دلم برایِ آدم های نابِ آن روزگار تنگ شده ، برایِ تمامِ حالِ خوبی که داشتیم ! برایِ هرچیزِ کوچکی که دنیایمان را قشنگ تر می کرد . آخ که یک استکان چای و خرما موقع افطار چقدر می چسبید ! هیچوقت یادم نمی رود ؛ بچه که بودم دلم میخواست همه فکر کنند طاقتِ روزه گرفتن دارم ، موقعِ افطار ، من سیر بودم و جعبه های خرما ، زولبیا و بامیه ، نصفه بود ، هیچ کس به رویم نمی آورد ، همه می گفتند قبول باشد ... و شک ندارم خدا هم با لبخندی پدرانه ، حاضریِ روزه هایم را می زد . خدا مهربان تر از این حرف هاست ، همین که سرِ سفره ی کرامتش نشستی ، ارادتت را می پذیرد ... اما کاش که در این فرصتِ بینظیر ؛ خوبی هایمان را تمدید می کردیم ، برایِ خدا ، خوردن یا نخوردنِ ما فرقی نمی کند ! عمیق تر نگاه کنیم ! رمضان ؛ تمرینِ انسانیت و بردباری است ، نه تمرینِ گرسنگی ... #نرگس_صرافیان_طوفان‌ 😂 @de_bekhand 😂

حال و هوای ماه رمضان جور عجیبی دلنشین است . آدم یادِ کودکی اش می افتد . یادِ سادگیِ آن روزها یک سفره ی بی ریا ، یک جمع صمیمی ، و یک عالمه اشتیاق و بیتابی دلم برایِ آدم های نابِ آن روزگار تنگ شده ، برایِ تمامِ حالِ خوبی که داشتیم ! برایِ هرچیزِ کوچکی که دنیایمان را قشنگ تر می کرد . آخ که یک استکان چای و خرما موقع افطار چقدر می چسبید ! هیچوقت یادم نمی رود ؛ بچه که بودم دلم میخواست همه فکر کنند طاقتِ روزه گرفتن دارم ، موقعِ افطار ، من سیر بودم و جعبه های خرما ، زولبیا و بامیه ، نصفه بود ، هیچ کس به رویم نمی آورد ، همه می گفتند قبول باشد ... و شک ندارم خدا هم با لبخندی پدرانه ، حاضریِ روزه هایم را می زد . خدا مهربان تر از این حرف هاست ، همین که سرِ سفره ی کرامتش نشستی ، ارادتت را می پذیرد ... اما کاش که در این فرصتِ بینظیر ؛ خوبی هایمان را تمدید می کردیم ، برایِ خدا ، خوردن یا نخوردنِ ما فرقی نمی کند ! عمیق تر نگاه کنیم ! رمضان ؛ تمرینِ انسانیت و بردباری است ، نه تمرینِ گرسنگی ... #نرگس_صرافیان_طوفان‌ 😂 @de_bekhand 😂