🔲 مردم باورمند در میانه‌ی پیکار ✔️ چند آیه از قرآن درباره‌ی عمل مؤمنان هنگام نبرد با دشمنان ☑️ باور به خدای هستی، نویدها و هشدارهای او. نخست اهل ایمان را سزد که باور کنند آغاز و انجام و میانه‌ی چیزها همگی به دست خداست، در پیکار هم چنین است <فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ> (انفال، ۱۷). ☑️ دعا، ابزار پیکار. خواندن خدای بی‌کران در همه حال فرموده‌ی اوست <قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا> (فرقان، ۷۷)، اما افزون بر آن ابزار پیامبران در نبرد هم هست <عَنِ الرِّضَا علیه السلام، أَنَّهُ کَانَ یَقُولُ لاِءَصْحَابِهِ: «عَلَیْکُمْ بِسِلاَحِ الاْءَنْبِیَاءِ» فَقِیلَ: وَ مَا سِلاَحُ الاْءَنْبِیَاءِ؟ قَالَ: «الدُّعَاءُ»> (الكافي، ج٤، ص ٣٠٢). ☑️ برنامه‌ریزی و کار عقلایی. اگر سرانجام نیک کارها- از جمله کار پیکار- در گرو فرمان‌بری از خداست، او خود فرموده است <وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ> (انفال، ۶۰). و در جای دیگر گفته است <يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُوا جَمِيعًا> (نساء، ٧١) و فرموده <وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا> (نساء، ١٠٢). ☑️ وحدت. <وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ> (انفال، ۴۶). ☑️ تبعیت از رهبر الهی. <وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ> (انفال، ۴۶). ☑️ رازداری و عدم افشای اسرار. خدای جهان فرماید <وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا> (نساء، ٨٣). و گوید <يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ> (آل عمران، ۱۸). در عصر رسانه‌های اجتماعی اهمیت این نکته فزون‌تر است. ☑️ رجوع به دانایان. در کار جنگ، چونان دیگر کارها، پیرو راهبر الهی باشد و در شیوه‌ی کارها از دانایان پرسش کند <وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ> (النحل، ۴۳). ☑️ دوراندیشی و احتیاط در برابر منافقان. منافق را نشانه‌هایی است. فساد کنند و گمان نمایند مصلح‌اند، اهل ایمان را سفیه شمارند و خود سفیه‌اند، مردمان را تمسخر و ریشخند نماید و خود از سوی خدا ریشخند شوند؛ و در همه‌ی این امور دوبین و احول‌اند (بقره، ۱۱، ۱۲، ۱۳ و ۱۴). اما به هنگام پیکار رفتارشان آشکارتر شود. آنان به هنگام پیکار بهانه‌جویی کنند:<إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ> (توبه، ۴۵). اگر به همرا شما باشند موجب فساد و سوء محاسبه شوند <لَوْ خَرَجُوا فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا> (توبه، ۴۷) و برای فتنه‌انگیزی شتابشان بیشتر شود <وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ> (توبه، ۴۷) و در میان آنان برخی چشم و گوش دشمن‌اند <وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ> (توبه، ۴۷). ☑️ صبر. فرمود تعالی اسمه <آل عمران يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ> (آل عمران، ۲۰۰). #تحلیل #علی_خراسانی #متن_مقدس @DeepAnalysis