۳)🔻چه کسی و با کدام سیاست‌ها اقتصاد کشور را به پرتگاه تعطیلی کشانده است؟ 📆 بی‌عملی مدیریتی و تعطیلی غیررسمی #انسداد_ایده‌های_مدیریتی، پیش از هر چیز دولت را به موقعیت شبیه #تعطیلات_غیررسمی برد. درست در فضایی که شاهرگ ایده‌های اجرایی دولت زیر تیغ رفته بود و عدم #ثبات_اقتصادی بالاترین حد نارضایتی عمومی را ایجاد کرده بود، روحانی و همراهانش به اوج انفعال و بی‌عملی در عرصه مدیریت اجرایی کشور رسیدند. #رشد چندصد درصدی #نرخ_ارز که بیش از خروج ترامپ از برجام میوه خلق #نقدینگی_افسارگسیخته در دولت اول روحانی بود و سیاست‌هایی همچون #تخصیص_غیرشفاف_ارزدولتی به #گروهی از فعالان اقتصادی که به اذعان جراید حامی روحانی مولد یکی از بزرگ‌ترین #فسادهای_اقتصادی تاریخ ایران بود و اثرات انکارناپذیر این رفتارها بر موقعیت معیشتی مردم، سطح مطالبات عمومی از دولتمردان را به بالاترین حد ممکن رساند اما شاید تنها پاسخی که در این میان به جامعه داده شد توصیه به #صبری_منفعلانه با امید تغییر رئیس‌جمهور آمریکا در انتخابات سال آینده بود. #بی‌عملی_دولت و فراگیر شدن جوی از تعطیلات غیررسمی در پروسه اجرایی کشور تا جایی پیش رفت که حتی صدای مهم‌ترین حامیان دولت را نیز درآورد. 🔻محمدعلی وکیلی، سخنگوی ستاد انتخاباتی روحانی در انتخابات سال96 با توصیف دولت تدبیر و امید به #دولت_پیر، #سیر، #کُند و #پروژه‌ای که هیچ نگاه کلانی به مسائل کشور ندارد، تنها حُسن‌ آن را این دانست که «دولت رئیسی» نیست! 🔻سعید لیلاز، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران نیز در مصاحبه‌ای با اعلام آنکه « #اختیاراتی که آقای خامنه‌ای به روحانی داده اگر به چوب داده بود تا الان یک کاری کرده بود» تمام مسؤولیت وضع موجود را متوجه روحانی دانست که به هیچ‌کدام از #هشدارهای_ارزی که به وی داده شده اعتنایی نکرده است. 🔻رسول منتجب‌نیا از هیأت موسسین حزب اعتماد ملی نیز با تلاش برای فاصله‌گذاری میان اصلاح‌طلبان و دولت، ضمن #تحمیلی دانستن #حمایتش از روحانی گفت: «ما از دولت و رئیس‌جمهور می‌خواهیم همه گناهان را گردن ترامپ نگذارد. بسیاری از ضعف‌های مدیریت جامعه ناشی از ضعف و ناتوانی بسیاری از مدیران اجرایی است. دولت مسؤول حل مشکلات کشور است». فراگیری تعطیلات اجرایی دولتمردان و رئیس‌جمهور در مدیریت وضعیت موجود که معلول به بن‌بست رسیدن ایده‌های اجرایی حسن روحانی و کابینه‌اش در سایه ناکارآمدی اندیشه اصالت یافتن دیپلماسی بود، همزمان با کمرنگ کردن باور به امکان تغییر، بخش عمده‌ای از حامیانش را نیز به تکاپو برای جدا دانستن راه خود از ریل پیش روی دولت انداخت. استعفای 2 وزیر مهم دولت که خاستگاه مدیریتی‌شان بیشترین انطباق را با ایده‌های اجرایی دولت داشت، اعترافی غیرمستقیم به اجماع دولتمردان نسبت به انسداد ایده‌های‌شان و بی‌عملی ناشی از این امر در مواجهه با حوادث بود. 🔻آخوندی و قاضی‌زاده‌هاشمی که همواره خود را در قامت مصادیق عینیت یافته اندیشه اجرایی دولت تعریف می‌کردند، این بار با کنار کشیدن از کابینه سعی کردند نقش خود را در فضای فراگیر تعطیلات دولت کمرنگ کنند. ادامه دارد... دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist