...ادامه 🔹چچن‌ها در برابر روس‌ها در سال 2006 سرگئی آبرامف استعفا داد و از این طریق خواست رمضان‌ قدیراف پسر احمد‌قدیراف به ریاست جمهوری برسد. رمضان رهبر یک گروه شبه‌نظامی موسوم به #قدیرفسکی (قدیری‌ها) بود. در ژوئن همان سال، نیروهای ویژه روسیه در یک یورش، «عبد‌الحلیم سعدولی‌اف» را در شهر آرگان چچن به قتل رساندند. او یک قاضی و مجری برنامه‌های اسلامی تلویزیون چچن و از جانشینان مسخدوف بود و پیش‌تر نیز از شامل‌باسایف رهبر اسلامی داغستان جدا شده‌بود. بدنبال آن، #دوکو‌عمراف جانشین سعد‌ولی‌اف شد. نیروهای امنیتی روسیه با انفجار یک کامیون بمب‌گذاری شده در نزدیکی کاروان حامل جدایی‌‌طلبان چچن در شهر اینگوش شامل‌باسایف رهبر اسلامی داغستان و 12جدایی ‌طلب را به قتل رساندند. جدایی‌طلبان این خبر را تکذیب کردند و اعلام کردند که باسایف در اثر یک سانحه انفجار کامیون حامل مواد منفجره که بطور تصادفی اتفاق افتاده، کشته شده است. در ماه اکتبر خانم آنا پولیتکووسکا، روزنامه‌نگار سرشناس روزنامه روسی «نوایا گازتا» توسط نیروهای امنیتی روسیه بقتل رسید. در چچن او از زیرپا گذاشتن حقوق بشر در روسیه بویژه زیرپا گذاشتن حقوق مسلمانان چچن- اینگوش انتقاد شدید کرده‌بود. او سیزدهمین روزنامه‌نگاری بود که در دوره ریاست‌جمهوری ولادیمیر‌پوتین توسط قاتلان اجیر شده بقتل می‌رسید. محاکمات نمایشی قاتل نتیجه‌ای در پی نداشت. از این پس و در چندسال، چچن، داغستان و اینگوش صحنه تکرار رویدادهای غم‌باری بوده‌است. فقر و گرسنگی در سرمای کوهستان‌های چچن و داغستان، آدم ربایی، شکنجه دهشتناک مردم محلی(بویژه در چچن) از سوی نیروهای نظامی و امنیتی دولتی که معمولاً منجر به زجرکش‌شدن آنان می‌شود، بمب‌گذاری و ترور مقامات محلی وابسته به دولت از سوی اسلام‌گرایان و مبارزان استقلال‌طلب عموماً چچنی، قتل روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر از سوی آدمکشان دولت روسیه روایت معمول زندگی در قفقازشمالی است. پس از اعلام خبر مرگ عمراف، مقامات چچنی طرفدار مسکو بلافاصله مدعی شدند که عمراف توسط آنان کشته شده است. اما وبسایت افراط‌گرایان اعلام کرد که عمراف چندماه پیش از اعلام رسمی خبر مرگش بر اثر بیماری درگذشته است. پس از گذشت چندماه از این حادثه، «علی‌اسخاب‌کبدوف» 42ساله؛ معروف به «علی ابومحمد» که از قوم «آوار» و اهل «داغستان» بود، از سوی شورای امارت قفقاز به عنوان رهبر جدید این گروه انتخاب شد. گزارشات حاکی از آن بود که ابومحمد قبل از پیوستن به جهادیون در سال 2008 یا2009، در برخی فعالیت‌های خرابکارانه دست داشته و روابط نزدیکی با «امیرصالح» رهبر وقت «جماعت‌ شریعت داغستان»، که در سال2012 کشته شد، داشته‌است. وی از حامیان تروریسم انتحاری بوده و حمله به پلیس داغستان و هدف‌های غیرنظامی در روسیه از فعالیت‌های او می‌باشد. مرکز قدرت وی در پایتخت داغستان در منطقه کوهستانی «گوبدین» بوده‌است. انتخاب ابومحمد بعنوان امیر جدید امارت قفقاز نشان از جایگاه مهم گروه‌های جهادی مستقر در داغستان بود که از اواخر سال2000، این کشور را به مرکز فعالیت شورشیان منطقه تبدیل کرد. به گفته منابع محلی اعتبار ابومحمد در بین برخی شورشیان داغستان و حامیان این گروه ضعیف بود و این بخاطر گذشته بحث برانگیز وی است؛ گفته می‌شود که ابومحمد در سال‌های اولیه پس از فروپاشی شوروی در کار تجارت مشروبات‌الکلی بود. همچنین وی هرویژگی بجز ویژگی یک رهبرنظامی با تجربه و قوی را داراست. گروهی نیز معتقدند که انتخاب وی بعنوان «قاضی» از سوی امارت قفقاز در سال2010، تا حدودی باعث اعتبار قدرت وی شده‌است، اما برخی دیگر بر این باورند که وی فاقد تحصیلات اسلامی معتبری بوده و اطلاعات کمی درباره قوانین‌اسلامی و عربی دارد. در هرحال، از آنجا که وی تجربه کمی در زمینه رهبری گروه‌های شورشی دارد بعید است که انتخاب وی بتواند تأثیر زیادی در صحنه نبرد داشته‌باشد؛ چرا که گروه‌ها و جماعت‌های داغستان بطور مستقل عمل می‌کنند. در ماه‌های اخیر، هیچ تغییر عمده‌ای در فعالیت‌های شورشیان در داغستان و منطقه گزارش نشده‌است. نوع رابطه ابومحمد با «عمرالشیشانی»، رهبر غیررسمی افراط‌گرایان شمال‌قفقاز در سوریه و یک چهره برجسته در گروهای افراطی، نیازمند توجه ویژه است. (128) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist