۲) 🔻چه کسی و با کدام سیاستها اقتصاد کشور را به پرتگاه تعطیلی کشانده است؟
آغاز به کار روحانی در قامت رئیس قوه مجریه نیز مسیری غیر از مسیر انتخاباتی او نداشت، آغاز عصر روحانی آغاز دورهای از تاریخ ایران شد که پیش و بیش از هرچیز تمام مقدرات عمومی وابسته به نتیجه #کنش_بینالمللی جمهوری اسلامی ایران میشد. در این میدان نیز او تقریبا #تمام_انرژی خود را صرف آن کرد تا باوری گسترده مبنی بر این فرض بهوجود آورد که #نجات_جمعی از مسیری جز در پیش گرفتن یک #تابعیت_جهانی نمیگذرد. او در این مسیر به حداکثریترین اختیارات ممکن نیز دست یافت و بخش قابل توجهی از تابوهای تثبیتشده سیاسی ایران را نیز شکست و با پیش کشیدن گفتوگوی مستقیم با ایالات متحده و #پذیرش_محدودیتهای_حداکثری زمینه را برای دست یافتن به توافق هستهای هموار کرد. درست در زمانی که دولت او با ایده «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» به جدال با منطق «عدم توافق بهتر از توافق بد است» غربیها رفته بود، به شکلی روزمره تمامی بخش دیگری از وضعیت موجود را معلول مناسبات بینالمللی دانست. روحانی آنقدر به ایده توسعه برونزای خود اطمینان داشت که عجیب به نظر نمیآمد مدعی شود «مسؤولیت سرنوشت مذاکرات» را شخص رئیسجمهور به عهده میگیرد.
اما #آغاز_کمفروغ_برجام که عمدتا با کلیدواژه «عهدشکنی آمریکا» توجیه میشد، باعث شد رئیس دولت و وزیر امور خارجه او پس از مدتی برجام را بیش از آنکه ایدهآل سیاسی خود معرفی کنند، نتیجه #تصمیم_حاکمیت بدانند که خود صرفا #مجریان آن بودهاند. خروج آمریکا از برجام و #مرگ_طفل_نابالغی که حال مادر خود را نیز بر سر مزار خویش نمیدید، موجب شد به جدیترین شکل ممکن #بنبست_ایدههای_حکمرانی برای دولت روحانی عینیت پیدا کند.
در پیش گرفتن مجموعهای #مواضع_متناقض که سعی داشت در عین #درمان_نکردن اعتیاد سیاسی دولت به #مذاکره_خارجی، گواهی بر تنبه ضمنی و در پیش گرفتن راهی جدید باشد، روحانی را در موقعیتی کمسابقه قرار داد. او از یکسو آنچنان که رهبر انقلاب نیز متذکر شده بودند، جامعه را بیش از هر زمان دیگری نسبت به مذاکرات خارجی «شرطی» کرده بود و از سوی دیگر در تلاش بود موقعیت فعلی را #نتیجهای_ناخواسته و #تحمیل_شده تصویر کند. برای دولتی که تمام راهحلهای خود را در جا افتادن #کلید نجاتبخش #خارجی در #قفل مشکلات #داخلی تعریف کرده بود، سخن گفتن از داشتن الگوهای جایگزین مدیریتی هیچ قدرت اقناعی نداشت؛ خیاط خود نیز در کوزه افتاده بود و جامعهای که تحت تاثیر دولتمردان به بالاترین حد انتظار از پشتیبانی خارجی امیدوار شده بود با #فضایی_بسته از تعاملات خارجی مواجه شد.
روحانی و مجموعه مدیریتی او که #اعتیاد_شدیدی به مذاکره بهعنوان #تنها_نسخه_درمان پیدا کرده بودند، این بار نیز پشت پا به مواضع متاخر خود زدند و الگوی برجستهسازی تعامل خارجی بهعنوان راه بهبود را با برجسته کردن #تمامی_پیشنهادات_اروپایی در پیش گرفتند. او که روزی #تعامل با اروپای بدون آمریکا را نسخهای #مردود میدانست، این بار آنقدر برای اروپا #اقتدار قائل شد که برجام #بدون_آمریکا را برجامی #بدون_مزاحم دانست که طرحهای حداقلی و جایگزینی همچون #اینستکس و تن دادن به #لوایح_مالی را بهعنوان #جبرانی بر #انسداد_ایدههای خود تعریف کرد.
ادامه دارد...
دفاع همچنان باقیست
https://eitaa.com/defa_baghist